Tja, aan het verslag hierboven heb ik weinig toe te voegen 😉

Gisterochtend vertrok ik mooi op tijd richting Winschoten. Waar Pluk voor de allerlaatste keer de dieren zou gaan redden.
Op weg daar naar toe begon het werkelijk te stortregenen :shock: En dat deed het nog steeds toen ik er aan kwam. Daar gezellig onder een afdakje op Sandra en Hinke gewacht.
Toen de traditie voorgezet (Mc donalds, voor een theatervoorstelling 😉) En daarna het theater opgezocht, blablablablabla (allemaal het zelfde als Hinke haar verhaaltje)

De voorstelling was weer hilarisch!! Zoals Hinke al vertelde direct in het begin zag je al dat het een bijzondere voorstelling ging worden. Ze waren heerlijk aan het dollen met z’n allen :D Wat het voor mij en Hinke nog leuker maakte, omdat wij de voorstelling natuurlijk al een paar keer gezien hadden.
Paar dingetjes die me opvielen:
Marijn die een zeer charmante manier van ,op het podium klimmen, had
Joanne, die ons ff duidelijk maakte dat we niet mochten fotograferen nadat het licht uit ging (dat doet ze normaal ook, maar het leek dit keer wel erg op ons te slaan :oops: )
Marijn, Kim en Floor die lekker door de zaal aan het rond rennen waren 😉
Joanne die Meneer Pen wel heeeeeeeeeeeeeel aardig vond dit keer 😉
Rein die de ijsjes kwam brengen :D
Reprise van Beloofd was emotioneel 😢
Piano die veels te laat begon met spelen, waardoor de tranen van het lachen over mijn wangen stroomde.
Het gezicht van Marijn erbij, echt geweldig….. :D
Ach er waren nog wel meer dingen die opvielen, ik had ook het idee, dat ze soms de verkeerde achtergronden lieten zien maar dat weet ik niet zeker.
De voorstelling was naar mijn mening weer veels te snel afgelopen (tja, hij duurt maar een uur 😉 )

Na de voorstelling gewacht op de hele club.
Ze allemaal persoonlijk hun afscheidskaartje gegeven, waar ze erg blij mee waren. Rein z’n woorden: Die zet ik boven mijn openhaard! Onee, ik heb geen openhaard, nouja dan maar op de fotowand 😉
Toen ze alle 6 er waren hebben we ons gezamenlijke afscheidskadootje gegeven, Plukbonbons, en die vielen erg in de smaak (of ze echt smaakte dat weten we helaas (nog) niet,hihi)

Toen maar gauw weggegaan, want ze hadden nog een feestje. Snel naar de bus gelopen en gelukkig mijn aansluiting in Gieten gehaald. En om kwart over 8 was ik weer thuis.

Laatste Pluk redt de dieren
Winschoten, 28 februari 2007

Veels te vroeg kwamen we aan in het regenachtige Winschoten. Gelukkig voor Bianca had zíj een broek aan die snel droogde.
Op een creatieve wijze zijn we bij het goedkoopste eettentje in de omgeving terecht gekomen, namelijk de Mc Donalds.
De tijd vloog niet, alles behalve, dus 10 over 1 waren we al bij het theater, voor een voorstelling die 4 uur begint. We hadden zelfs de voorstelling ervoor van 2 uur nog kunnen halen, maar gezien we daar geen kaartjes voor hadden zijn we naar Bakkerij Bart gegaan voor een warme chocolademelk. Het zat wel prima, dus een goede plek om de (wens)kaarten voor de cast te schrijven. Na 2-en vertrokken we uit het overdekt winkelcentrum en al snel zaten we droog en warm, heel warm, in het theater te tekenen. Zelfs als we héél stil waren konden we de voorstelling meeluisteren, maar omdat er een groepje theatermensen zat te babbelen werd dat geen succes en hebben we ons gericht op onze prachtige kindertekeningen.
Rond 3 uur was de eerste voorstelling afgelopen en kwamen we terecht in een invasie van kinderen en ouders. Half 4 schoven Wil van der Meer a lá Meneer Pen en Rein Hofman a lá de agent ook aan in de foyer en na een hele leuke, en bedankt Rein, reactie op mijn tekening waren de zaaldeuren weer geopend en zochten we onze plaatsen.

Vanaf het begin dat de spelers hun hoofd lieten zien was duidelijk dat de voorstelling anders dan anders werd. Zowel Floor van Randwijk, Aagje, als Marijn Klaver, Pluk renden waar ze rennen konden en ook Kim van Zeben, Spijtebijt sloot zich daar bij aan. Ze hebben diverse plaatsen in de zaal ingenomen en aan een kruipende Marijn was geen ontkomen aan. Ook Joanne Swaan als Mevrouw Helderder gaf een herkenningsreactie toen wij lieten zien dat we fotocamera’s bij ons hadden.

Lang zal ze leven, lang zal ze leven… De zaal was enthousiast vandaag!

Marijn’s manier van op het podium klimmen, creatief vanaf rij 1..

De pianoscène, Pluk komt terecht in het huis van Tante Pleeg en ziet een piano staan, vind-ie interessant. Alleen als hij de piano wil bespelen doet-ie niets en zegt hij: ‘Hij doet het niet vandaag’. En dat is het niet alleen, want op het moment dat hij afstand neemt van de piano, begint-ie te spelen. Het melodietje dat-ie anders ook altijd deed. Je had er bij moeten zijn.

Ook Spijtebijt en Pluk rockten er weer lekker op los tijdens het nummer ‘Beloofd’. Ik zag even een kraanwagen-ongeluk voor me, maar gelukkig viel dat mee. De reprise van ‘Beloofd’ kwam deze keer emotioneel over, maar zeker niet ten nadele van de scène.

Volgens Bianca was er een ‘probleempje’ met het decor, maar dat is mij verder niet opgevallen.

Verder waren er kleine extra opmerkingen en de mimiek sprak vaak boekdelen. Ook kwam in plaats van één van de meiden nu Rein aan met een ijsje en je kon aan ze, de cast, zien dat het de laatste was.

Tijdens ‘Ik heb een dier gered’.. de cast red het niet alle tekeningen op te halen, dus moeten alle kinderen maar naar voren..

Tijdens het eindapplaus hadden wij besloten dat we meteen gingen staan, maar omdat bij Pluk vaak maar een handjevol mensen gaan staan had ik mijn Honk-methode toegepast, omdraaien en proberen iedereen overeind te krijgen, was moeilijk, maar uiteindelijk stond het merendeel.

Na de toegift vroeg Wil ons of we wilden gaan zitten, hij bedankte de mensen achter de schermen en vroeg luid geklap en gejoel. Eén voor één werden crew-leden vanuit de coulissen getrokken, letterlijk, de ‘belangrijkste meneer’ kwam zelfs in een berenpak. Toen iedereen geweest was, was er een allerlaatste buiging en vertrok cast en crew in de coulissen.

Een mooi afscheid.

Achteraf hebben we gewacht op alle 6 de castleden. Wil, Marijn, Rein en de 3 meiden: Kim, Floor en Joanne gaven we de wenskaarten. Ze waren dolenthousiast. Eén voor één liet ik weten dat we nog terug zouden komen met een cadeau voor hun allen. Namelijk de fotobonbons.
Toen iedereen langs was geweest en ze inmiddels hun plaats aan de bar hadden ingenomen hebben we dit cadeau overhandigd, weer liet Rein weten dat hij zich af vroeg hoe we het gemaakt hadden. Ze vonden het hartstikke leuk en bedankten ons stuk voor stuk. Een succesvol afscheidscadeau.
Na een paar foto’s en een kort gesprekje met Marijn, hij werd weggehaald want ze wilden toch nog een klein afscheidsfeestje vieren (terecht!), zijn we terug gegaan naar het station.

Een leuke gezellige middag met een harstikke leuke voorstelling!

Wat krijg je ineens meer mee als je een voorstelling meer dan een keer ziet he 😉

En nee, ik heb ‘m nog steeds niet gezien, maar zo kan ik toch een beetje meegenieten 😊

De mensen die ik uit de cast heb gesproken waren sympathieke lui; de voorstelling zou ik zelf nooit meermaals bekijken. Maar het is goed te zien dat jullie er van hebben genoten, en speciaal van de laatste voorstelling. En nu? Afkicken?

Nee.
4 keer geweest en heb er geen spijt van. De laatste was het leukste, maar dat komt mede doordat ik ‘m vaker heb gezien. ‘t Heeft waarschijnlijk te maken met de hoofdrolspeler dat ik ‘m vaker dan 1 keer heb gezien, anders was ‘t waarschijnlijk bij 1 keer gebleven. :roll: Haha…

Nee.
4 keer geweest en heb er geen spijt van. De laatste was het leukste, maar dat komt mede doordat ik ‘m vaker heb gezien. ‘t Heeft waarschijnlijk te maken met de hoofdrolspeler dat ik ‘m vaker dan 1 keer heb gezien, anders was ‘t waarschijnlijk bij 1 keer gebleven. :roll: Haha…

Ik heb hem uiteindelijk 3 keer gezien. De eerste keer ging ik mee omdat ik Marijn Klaver nou wel eens in het echt wou zien (Hinke vertelde wel eens over hem 😉 ) En die eerste keer beviel zo goed dat er een 2e keer bij kwam (wel pas een paar maanden later) En woensdag de allerlaatste voorstelling was gewoon onzettend leuk :D
Dat afkicken valt wel mee, ik had met deze voorstelling niet zoveel als met bijvoorbeeld Beauty and the Beast. Het was gewoon leuk :D

StephanieMangano - 01 March 2007 01:32 PM

Laatste Pluk redt de dieren
Winschoten, 28 februari 2007

Veels te vroeg kwamen we aan in het regenachtige Winschoten. Gelukkig voor Bianca had z�j een broek aan die snel droogde.
Op een creatieve wijze zijn we bij het goedkoopste eettentje in de omgeving terecht gekomen, namelijk de Mc Donalds.
De tijd vloog niet, alles behalve, dus 10 over 1 waren we al bij het theater, voor een voorstelling die 4 uur begint. We hadden zelfs de voorstelling ervoor van 2 uur nog kunnen halen, maar gezien we daar geen kaartjes voor hadden zijn we naar Bakkerij Bart gegaan voor een warme chocolademelk. Het zat wel prima, dus een goede plek om de (wens)kaarten voor de cast te schrijven. Na 2-en vertrokken we uit het overdekt winkelcentrum en al snel zaten we droog en warm, heel warm, in het theater te tekenen. Zelfs als we h��l stil waren konden we de voorstelling meeluisteren, maar omdat er een groepje theatermensen zat te babbelen werd dat geen succes en hebben we ons gericht op onze prachtige kindertekeningen.
Rond 3 uur was de eerste voorstelling afgelopen en kwamen we terecht in een invasie van kinderen en ouders. Half 4 schoven Wil van der Meer a l� Meneer Pen en Rein Hofman a l� de agent ook aan in de foyer en na een hele leuke, en bedankt Rein, reactie op mijn tekening waren de zaaldeuren weer geopend en zochten we onze plaatsen.

Vanaf het begin dat de spelers hun hoofd lieten zien was duidelijk dat de voorstelling anders dan anders werd. Zowel Floor van Randwijk, Aagje, als Marijn Klaver, Pluk renden waar ze rennen konden en ook Kim van Zeben, Spijtebijt sloot zich daar bij aan. Ze hebben diverse plaatsen in de zaal ingenomen en aan een kruipende Marijn was geen ontkomen aan. Ook Joanne Swaan als Mevrouw Helderder gaf een herkenningsreactie toen wij lieten zien dat we fotocamera’s bij ons hadden.

Lang zal ze leven, lang zal ze leven… De zaal was enthousiast vandaag!

Marijn’s manier van op het podium klimmen, creatief vanaf rij 1..

De pianosc�ne, Pluk komt terecht in het huis van Tante Pleeg en ziet een piano staan, vind-ie interessant. Alleen als hij de piano wil bespelen doet-ie niets en zegt hij: ‘Hij doet het niet vandaag’. En dat is het niet alleen, want op het moment dat hij afstand neemt van de piano, begint-ie te spelen. Het melodietje dat-ie anders ook altijd deed. Je had er bij moeten zijn.

Ook Spijtebijt en Pluk rockten er weer lekker op los tijdens het nummer ‘Beloofd’. Ik zag even een kraanwagen-ongeluk voor me, maar gelukkig viel dat mee. De reprise van ‘Beloofd’ kwam deze keer emotioneel over, maar zeker niet ten nadele van de sc�ne.

Volgens Bianca was er een ‘probleempje’ met het decor, maar dat is mij verder niet opgevallen.

Verder waren er kleine extra opmerkingen en de mimiek sprak vaak boekdelen. Ook kwam in plaats van ��n van de meiden nu Rein aan met een ijsje en je kon aan ze, de cast, zien dat het de laatste was.

Tijdens ‘Ik heb een dier gered’.. de cast red het niet alle tekeningen op te halen, dus moeten alle kinderen maar naar voren..

Tijdens het eindapplaus hadden wij besloten dat we meteen gingen staan, maar omdat bij Pluk vaak maar een handjevol mensen gaan staan had ik mijn Honk-methode toegepast, omdraaien en proberen iedereen overeind te krijgen, was moeilijk, maar uiteindelijk stond het merendeel.

Na de toegift vroeg Wil ons of we wilden gaan zitten, hij bedankte de mensen achter de schermen en vroeg luid geklap en gejoel. E�n voor ��n werden crew-leden vanuit de coulissen getrokken, letterlijk, de ‘belangrijkste meneer’ kwam zelfs in een berenpak. Toen iedereen geweest was, was er een allerlaatste buiging en vertrok cast en crew in de coulissen.

Een mooi afscheid.

Achteraf hebben we gewacht op alle 6 de castleden. Wil, Marijn, Rein en de 3 meiden: Kim, Floor en Joanne gaven we de wenskaarten. Ze waren dolenthousiast. E�n voor ��n liet ik weten dat we nog terug zouden komen met een cadeau voor hun allen. Namelijk de fotobonbons.
Toen iedereen langs was geweest en ze inmiddels hun plaats aan de bar hadden ingenomen hebben we dit cadeau overhandigd, weer liet Rein weten dat hij zich af vroeg hoe we het gemaakt hadden. Ze vonden het hartstikke leuk en bedankten ons stuk voor stuk. Een succesvol afscheidscadeau.
Na een paar foto’s en een kort gesprekje met Marijn, hij werd weggehaald want ze wilden toch nog een klein afscheidsfeestje vieren (terecht!), zijn we terug gegaan naar het station.

Een leuke gezellige middag met een harstikke leuke voorstelling!

Heb je de foto’s ook nog? Ik zou ze graag willen zien.