Alleen het allerlaatste stukje met zingen is nog aangepast. Bij mij sloot het doek zonder zang.
Verder kan ik me in veel van wat DigiPoof zegt vinden.
Coney Island is voor freaks maar dat betekend niet direct een circus. Hoewel de opening erg mooi is met het carrousel en de vele lichtjes, zijn de karakters inderdaad vrij vrolijk.
Ik vind Christine in de pauwencreatie ook niet alles. De japon die ze in London aan heeft geeft een romantisch gevoel en is op het eerste oog simpel maar als je beter kijkt zit er zo veel detail in. En die scène zelf gaf mij zo ontzettend veel spanning, zelfs bij de tweede keer. Heel simpel qua scenery maar voor mij stond het als een huis!
Het enige gekke vond ik, dat je er pas laat achter komt wat die twee rare “schotels” voorstellen in de Phantom scène Till I Hear You. Dat was eerst denk ik niet als opening en daardoor zag je al wat het was. Stoorde verder niet.
Ik zag op YouTube reacties dat een schilderij beter is dan de pop, maar in POTO heeft hij ook een Christine pop, dus voor mij een logish iets.
Ik kijk uit naar de dvd! 😊