Oké dat verklaart veel… Maar de Nieuwe Duinweg is maar een paar honderd meter van het theater dus dat is misschien een optie

Dat verklaart het aantal te verloten kaarten voor een actie 😊

Aha; weer wat geleerd 😊

(je kunt het dan ook net treffen met je plaats in de zaal; er hebben mensen met premieres al rij 1 of rij 5 gezeten, terwijl er ook verlootbare kaarten waren op het balkon)

Ik zou zeggen; toneelkijker mee en wie weet 😉

gisteren naar de matinee van tarzan geweest..
ten eerste AUW…een geweldig maar ook pijnlijk begin van de voorstelling aangezien de vriendin die naast me zat niet tegen schrik momenten kan en dus besloot om om maar pijnlijk hard in mijn been te gaan knijpen. 😊
maar wat een geweldig begin van de voorstelling… super hoe het allemaal uitgebeeld wordt.
na alles wat ik hier al had gelezen over de zangkwaliteiten van chaira tijdens jij woont in mijn hart was ik inmiddels erg benieuwd hoe ze het er vanaf zou brengen..maar het viel me erg mee moet ik zeggen..ik heb chaira absoluut beter horen zingen maar qua vals zingen viel het deze middag gelukkig mee. het is vooral lastig omdat ze het nummer zo laag zingt.

halverwege de eerste akte waren er nog even problemen met het decor…als het rode doek naar beneden hoort te vallen (tijdens mensenkind als ik het goed heb?) blijft het rechterdoek hangen en konden we precies zien hoe de mensen van achter de schermen bezig zijn het decor achter het doek te veranderen met wat hulp van de acteurs op het podium die ondertussen ook nog verwoede pogingen doen om terwijl ze doorspelen het doek op zijn plek te krijgen.
wat uiteindelijk dus niet lukt en het gehele nummer met maar de helft van het decordoek wordt gespeeld.
wel knap dat de acteurs gewoon doorgaan met hun spel.

ron link is een geweldige keuze geweest voor tarzan…hij is tarzan simpelweg!
verder van alle spelers genoten en vooral diep respect gekregen voor alle ensemble leden die al die acrobatische toeren uithalen tijdens de hele voorstelling…wat een ongelooflijke conditie en kracht moeten zij inmiddels hebben.

Ik zat ook deze middag in de zaal.
(Ik vertel iets over de show, maar er zitten geen big-spiolers in)
Ik wil beginnen met een enorm compliment voor Ralf Mackenbach die kleine Tarzan speelde. Wat een goede Tarzan zette hij neer. Hij was echt een kind en erg lenig. Hij had een lief hoog stemmetje en zong goed. Lekker bewegelijk en kinderlijk: heerlijk!
Chaira zong ‘Jij woont in mijn hart’ niet vals, maar daar bleef het ook bij. Het was geen kippenvel moment, was de hele opening wel was. Verder vind ik Chaira alleen goed acteren als ze rustig is. Als ze ook maar iets van emotie voelt, krijgt ze zo’n huilerige dreun in haar stem, alsof ze na elke zin die ze uitspreekt in tranen kan uitbarsten. Maaike Widdershoven heeft dit ook. Ik vond het niet geloofwaardig… In ‘rustige’ momenten, bijvoorbeeld tijdens het ‘Als de maan bij de sterren’ zingt ze mooi en acteert ze naturel.
Korchak: Tja, jammer van die brul. Hij praat gewoon en als er dan een brul komt, klinkt die ineens 4x harder dan zijn gewone stem. Gewoon te nep om er bang van de worden. Van zijn fysiek en zijn praten werd je dan weer wel bang. Hij is een goede leider van de groep. Ook zong Jeroen erg goed. ‘Het moet, het moet’ zingt hij geweldig! En zijn acteren tijdens ‘Als de maan bij de sterren’ was erg lief. Bijna een verlegen leider na al dat brullen. Ik denk dat dit lied misschien wel het mooiste lied uit de voorstelling is.
Ron als Tarzan. Zijn stem is mooi, maar hij wordt vaak overschreeuwd door het ensemble. Zijn kleine stukje a-cappella ‘Jij woont in mijn hart’ was kippenvel, jammer dat er meteen weer muziek bijkwam. Zijn fysiek en stem helemaal goed, ik vond hem alleen wat zwak acteren.
Chantal als Jane: Ze heeft meteen de lachers op haar hand en dat weet ze ook. Maar in gezichtsuitdrukkingen en acteren was ze PRECIES Belle. Het ligt natuurlijk ook aan het verhaal (vader, Clayton/Gaston, mensaap/beest) maar ik zou nu niet 1,2,3 kunnen zeggen wat nou de verschillende tussen de karakters Belle en Jane zijn. Misschien ligt dit aan Chantal, misschien aan het verhaal, maar ik vond het jammer. Vocaal vond ik Chantal wel sterker dan in BatB, op de paar hoge tonen na, die piept ze eruit.
Tark: Ja geweldig! Vocaal een van de sterkste mensen uit de show en zijn accent past helemaal bij de rol. Hoe hij reageert op kleine en grote Tarzan is geweldig. Echt een schat.
Vader Porter. Kleine rol en ook deze rol deed me denken aan de vaderrol uit BatB. Hij acteerde goed en in dat kleine beetje zang werd hij overruled door Chantal. Het is natuurlijk maar een kleine rol, maar hij deed het erg leuk.
Clayton. Dit is een rechtstreekse Gaston-kopie qua gedrag. Zelfs de zoen-klap zat erin. Hij kan echter wel goed acteren. Ik vond hem wel overtuigend in zijn doel dat ie wilde bereiken en zijn voorstel aan Tarzan zorgt nog voor enige spanning en het verder vlakke verhaal.
Natuurlijk wist ik van te voren dat het verhaal niet het belangrijkste was, maar ik had er iets meer van verwacht dan dit. Het is al vaker gezegd, maar de realtie tussen Kala en Korchak was vele malen spannender dan de relatie tussen Tarzan en Jane.
Het spektakel maakte veel goed, maar niet alles. Op een gegeven moment weet je wel dat er apen uit het plafond komen. Het mooiste vond ik de entree van Belle, met alle exotische planten en dieren.

Inderdaad jammer dat het rode doek bleef hangen. Ongemerkt kijk je dan toch naar de technici die de rivier wegtrekken en niet naar de vliegende Tark. Ook ging het spinnenweb niet helemaal goed uiteen en je zag regelmatig apen naar de zijkant klimmen omdat ze het niet haalde met het vliegen.

We zaten echt midden in de zaal, dus er gebeurde veel recht boven ons hoofd. Ik wist dat Tarzan en Jane bij het eindapplaus vanuit de zaal zouden komen, dus ik keek al naar linksachter: niets. rechtsachter: ook niets. Dus ik kijk weer naar links, maar toen zag ik ineens 2 billen ongeveer een meter boven mijn hoofd. Ik schrok me kapot.

Na sommige musicals heb je zo’n gevoel: IK MOET NOG EEN KEER! Ik had dat bij Mamma Mia en Wat zien ik, maar bij Tarzan niet. Mijn verwachting was een 10 en het werd een 8. Tip voor de mensen die gaan: verwacht geen verhaal en verwacht veel minder spektakel dan wordt gepromoot, dan kan het alleen maar meevallen.

Als ik jou zo mag geloven ga ik straks voor de 29e keer naar Beauty & the Beast 😉

Maar het scheelt: mijn verwachtingen liggen niet zo hoog, voor mij zal het wel meevallen 😊

[quote author=“gordijntje”]Tip voor de mensen die gaan: verwacht geen verhaal en verwacht veel minder spektakel dan wordt gepromoot, dan kan het alleen maar meevallen.

(heb slotfilpje gezien van slotapplaus en vond het vooral veel bungeejumpende apen; dat had ik na een paar minuten ook wel gezien.)

[quote author=“gordijntje”]
We zaten echt midden in de zaal, dus er gebeurde veel recht boven ons hoofd. Ik wist dat Tarzan en Jane bij het eindapplaus vanuit de zaal zouden komen, dus ik keek al naar linksachter: niets. rechtsachter: ook niets. Dus ik kijk weer naar links, maar toen zag ik ineens 2 billen ongeveer een meter boven mijn hoofd. Ik schrok me kapot.

!SPOILERS!

Ik was er ook zaterdagmiddag en volgens mij heb ik naast jou gezeten want ik had precies hetzelfde ! Naast mij zat een gezelschapje met kleine kinderen waarvan er een iedere keer als ‘Jane’‘Janey’werd genoemd, zei “Mama, ze heet toch Jane ?”  😊

Ik vond het vooral een mooie show, met (hoe raar het ook klinkt) als hoogtepunt het begin. Hoe je in het logboek de reis kunt volgen, hoe het verhaal van de ouders eruit ziet en de eerste opkomst van de gorilla’s. Het verhaal in de rest van de voorstelling vond ik wel degelijk aanwezig, in dit geval geen diep gelaagd verhaal maar toch, een verhaal. Hoewel de samenstelling van de hoofdpersonen inderdaad veel weg had van ‘Beauty and the Beast’ en er met een half oogje gekeken was naar de ‘Lion King’ had dit decor toch echt een diep-afrikaanse jungle-sfeer. Mooi die tent vol engelse degelijkheid midden in de jungle en heel mooi de bloemen en planten die ‘Jane’ tegenkomt.
Kleine Tarzan was goed (mooi stemmetje), lief met Kala, heel klein tegenover Korchak, en ondeugend en leuk-onhandig als mensenjongetje tussen Tark en de andere gorillas. Chaira en Jeroen waren mooi en leuk samen, als wijze moeder tegenover een knorrige apenleider met tegenover haar een klein hartje.
Ron als Tarzan was mijn tweede favoriet tijdens de tv-auditie (na Wouter, maar die viel als eerste af) en dat wisselde hij zaterdagmiddag in. Goed als half-aap (met aapmaniertjes) en dat bleef hij in zijn hele verhaal, wanneer hij mensenuitvindinkjes doet (het vuur en de valkuil) en in scenes met Jane. Zoals eerder genoemd was de scene met Clayton echt even spannend. Chantal als Jane had vanaf haar eerste opkomst (dat mooie moment dat Tarzan recht boven haar hangt en aan de lintjes van haar hoedje voelt, was heel dichtbij: ik was blij met mijn plaats 😉 )de zaal op haar hand. Ze speelde de rol met humor, en nieuwsgierigheid naar die “naakte man” die haar gered heeft. Typisch Chantal vond ik haar “ik ben niet bang”-liedje (...allemaal…)in het web van de spin.
Van de muziek en de liedjes is behalve het swingende openingsnummer na de pauze en het duet van Korchak en Kala niet veel blijven hangen. Voor de rest vond ik het een prachtige show (en zeker de moeite waard), waar ik in de toekomst misschien nog wel een keer naar toe ga, maar ik weet het nog niet zeker.  😊

Vooral na de pauze is Beauty and the Beast proof

[quote author=“Luna24”]
heb slotfilpje gezien van slotapplaus en vond het vooral veel bungeejumpende apen; dat had ik na een paar minuten ook wel gezien.)

Ja precies. De eerste opkomst is fantastisch: ogen tekort, maar daarna ken je het kunstje wel. Misschien dat daarom het verwachte spektakel wat tegenviel. (Oke, er is meer spektakel dan alleen rondvliegende apen, maar dan nog…)

Gisteren met erg hoge verwachtingen de matineevoorstelling van ‘Tarzan’ gezien en die verwachtingen zijn zeker waargemaakt. Naast alle spektakel en humor gelukkig ook ruimte voor ontroering.
Ron Link is écht een ontdekking en Chantal Janzen een revelatie als Jane. Als er tijd is zal ik nog wel een uitgebreider verslag schrijven maar wat mij betreft is ‘Tarzan’ zeer zeker een herbezoek waard !

(Uitgebreid) verslag Tarzan
Attentie! Dit verslag bevat spoilers…

Zondag 22 april was het dan eindelijk zo ver. Op naar het Circustheater in Scheveningen! Om 16:30 een (vroeg) diner in het theaterrestaurant en om 19:00 de voorstelling van Tarzan. We keken hier echt naar uit en gelukkig hadden we de volledige originele cast.
We hadden vier prachtige plaatsen op de derde rij. Het was even een stoelendans daar, omdat veel mensen in de war raakten van de rij- en stoelnummers. Je hebt namelijk eerst rij 1a en rij 1b (links en rechts van de orkestbak) en dan pas rij 1. De derde rij is dus - als je van vooraf aan telt - eigenlijk de vierde rij. Veel mensen dachten ook dat er per ongeluk dubbele kaarten waren weggegeven (omdat ze dezelfde rij en stoelnummers hadden), maar die zaten bij de verkeerde ingang. Boven heb je namelijk ook rij 1, 2, 3…  😉

Het schip naderde en ‘BANG!’ daar kregen we het hoor… Wat een prachtige openingsscène! Je kijkt je ogen uit. De lichten, de geluiden… Wat ontzettend creatief!  :o

‘Twee Werelden’ (een beetje hét nummer) vond ik jammer genoeg een beetje vreemd vertaald. In vergelijking met de sterke Engelse woorden ‘faith’, ‘trust’ en ‘fate’, mist de Nederlandse vertaling op dat moment toch wel die ‘kracht’. Waarom zingen ze dat alles onder dezelfde sterren leeft? En waarom een huis en een hemelboog?  :?
Het nummer is wel heel mooi gezongen door Ron Link (die niet zichtbaar is op dat moment) en het ensemble.
Baby Tarzan zag er grappig uit en Chaira Borderslee als Kala bracht ‘Jij Woont In Mijn Hart’ prima. Geen kippenvel moment, maar wel mooi om naar te luisteren. De wisseling van baby Tarzan naar jonge Tarzan was leuk.
‘Bij Mij Moet Je Zijn’ swingde de pan uit. Clayton Peroti bezorgde iedereen een lach op zijn gezicht. Zijn accent past perfect bij de rol en hij zat vol energie. Ontzettend leuk! Christian Nieuwenhuize speelde jonge Tarzan hartstikke leuk en deed lekker mee.
‘Het Moet, Het Moet’ vond ik helemaal niet slecht vertaald. Jeroen Phaff bracht het nummer zeer overtuigend. Het lied heeft een mooie opbouw en geeft goed de gedachten van Korchak weer. Het gebrul van Korchak klonk belachelijk en werkte op m’n lachspieren.
De solo, ‘Maar Waar’, van Christian was erg lief. Hij zong het eigenlijk ook best goed!
De opkomst van Ron was onverwacht en erg leuk. Het nummer ‘Mensenkind’ klonk lekker, al was het af en toe niet helemaal goed te verstaan. Het zingen en slingeren gaat Ron goed af. Al moet-ie vaak erg dommig kijken, zijn spel is ook goed.
‘Als De Maan Bij De Sterren’ vond ik mooi vertaald en een genot om naar te luisteren. Zo simpel; zo lief.
De scènes met het luipaard vond ik verschrikkelijk mooi uitgewerkt. De bewegingen van het luipaard waren prachtig (je ziet haast niet dat er een mens in zit)!
De opkomst van Chantal Janzen als Jane was ook een verrassing. Met haar Britse babbel klinkt ze gelijk al grappig. Het nummer ‘Waiting For This Moment’ vind ik een lekker nummer. Ik zat me dus te verheugen op ‘Van Zo Ver’. Helaas bracht Chantal dit nummer heel anders dan Jenn Gambatese. Er zat zó weinig pit in! Ik dacht echt: kom op Chantal, gooi het eruit; zing!!!  :shock: Maar het was jammer genoeg allemaal erg zachtjes… Die scène met die bloemen is absoluut wel één van de mooiste. Het moment in het spinnenweb en het hysterische gegil daarna waren hilarisch!
‘Maar Wat Is Het Dan’ klonk, mede doordat Chantal het einde meezingt, ontzettend gaaf. Ik weet het niet zeker, maar volgens mij ging er in die scène vanavond wat mis. Bij de audities van ‘Wie Wordt Tarzan?’ speelden ze deze scène ook. Jane wil Tarzan gaan tekenen. Hij komt dan erg dichtbij en dan zegt Jane: “Euh, een beetje afstand, want ik werk met perspectief”. Maar Chantal kon haar tekenboekje niet vinden. Ze zei: “Ik kan dan wel niet met jou praten, maar ik kan jou wel tekenen jongeman! Even mijn boekje pakken”. *Zoek, zoek, zoek* (Ondertussen had ze onder elke doek op het podium al gezocht). Toen zei ze: “Ja, wat doe je dan, als je je boekje kwijt bent? Euhm Tarzan, doe jij maar je ding. Ik zoek nog even!” Maar ze vond niks en ze gingen maar door met het volgende stukje…  :lol:

Na de pauze was het gezellig meeklappen met ‘Gestamp In Het Kamp’. Ook Arie Rustenburg als Clayton en Hans Ligtvoet als meneer Porter kwamen op. Eigenlijk te kleine rolletjes om echt te overtuigen. Meneer Porter kwam niet écht over als een oud, slim mannetje en Clayton al helemaal niet als de banale slechterik. Dit was echter niet heel erg storend. Wat wel opviel, was dat Clayton niet werd vermoord. In de Disneyfilm Tarzan is dat namelijk wel zo.
Het nummer ‘Zou Dit Het Zijn’ klinkt leuk, maar vergeet je snel.
‘Het Zijn Geen Vreemden’ vond ik ontzettend mooi uitgebeeld en goed overkomen. De dia’s, de maan, de sterren… Het stukje van Jane tussendoor was erg origineel.
Het duet tussen Tarzan en Jane, ‘Voor Het Eerst’ is echt een standaard musical liedje. Een van de mooiste liedjes; prachtig gezongen!
Dan komt onze kleine Tarzan naar beneden en playbackt (!?) het begin van ‘Maar Waar’ nog even… Het nummer ‘Verloren Verleden’ is prachtig vertaald en heeft een mooie boodschap.
‘Jij Woont In Mijn Hart’ van volwassen Tarzan en Kala samen is veel mooier dan wanneer Kala het alleen zingt. Ron en Chaira klinken schitterend bij elkaar!
Het einde van de musical is iets anders dan de Disneyfilm. Jammer genoeg naderde het einde en klonken de laatste noten van ‘Twee Werelden’ al snel. Gelukkig was het slotapplaus lekker swingend!

We hebben echt een topavond gehad. De musical is echt oogverblindend. Het was ook mooi om zo dichtbij te zitten. De gezichtsuitdrukkingen waren fantastisch om te zien! Het geluid daar vooraan was een beetje wisselend. Je hoorde de geluiden van de techniek aan de bovenkant van het toneel en de coulissen *Toink, boink, tak, klik* bijvoorbeeld ook.
Het was heel apart om er zo middenin te zitten. De apen om je heen, de vlinder uit de lucht, het spel aan de zijkant… Allemaal heel bijzonder.
Het verhaal vond ik zeer duidelijk en ook zeker niet saai. Het enige wat niet echt duidelijk naar voren komt is waarom Jane zo ontzettend verliefd wordt op die vreemde Tarzan. Veel diepgang zit er niet in, maar dit wordt gecompenseerd door de visuele effecten, zang, dans, spel en acrobatiek.
De musical bezorgt je geen brok in de keel, maar laat je wel onvergetelijk spektakel zien.

Ik was bij dezelfde voorstelling gisteravond. Ik zat wel een stuk verder van het podium af in de Fortis loge. Toch heel erg genoten. En ik denk dat ik ooit nog wel een keertje wil. Het meeste is hiervoor al gezegd. 😉

Ik denk niet dat het veel uitmaakt waar je zit bij ‘Tarzan’ omdat er ook zoveel in en bovenin de zaal gebeurt. Zelf zat ik op rij 7. Prima plaatsen voor alle details, maar jammer dat je het overzicht mist van alles wat zich achter en boven afspeelt. Wel schrikken trouwens die bungeejumpende gorillas net boven je hoofd…

Dat is wel waar. Ik had goed overzicht op alles wat er gebeurde.  😉

Haha Kiepkantel was je in het zwart gekleed? Dan zat je naast mijn zusje (in het paars) en ik zat daar weer naast. Leuk :D

Oja, ik weet niet hoe dat bij de andere shows was, maar wij hadden bij ‘Gestamp in het kamp’ een hyperactieve dirigent die aan het meeklappen was, bijna harder dan het pulbiek…

@ Sndr: dat extra gepraat over dat boekje zat er bij ons niet in. Als ze de spin ziet, gooit ze het bloekje op het hoofd van een bloem (haha klinkt stom, maar je snapt wat ik bedoel) en daarna pakt ze het daar op.
Ik vroeg me wel af of het liedje in het web erbij hoorde. Als zenuwachtige bezigheidstherapie begon Chantal zachtjes te zingen: Kom mee naar buiten allemaal, dan zoeken wij de wielewaal. ...allemaal!... kom mee naar buiten allemaal! Hilarisch!

[quote author=“gordijntje”]Haha Kiepkantel was je in het zwart gekleed? Dan zat je naast mijn zusje (in het paars) en ik zat daar weer naast. Leuk :D

Yep ! Dat was ik, ik was in het zwart, rode tas en ik deed vlak voor het begin mijn jasje uit. (rij 14,stoel 8)  Wat is de wereld toch klein he 😊

haha dat was inderdaad hilarisch :lol: