Jeroen - 18 June 2007 11:03 AM
Het prachtige spel van Miranda van Kralingen en haar fantastische stem, Jelle Cleymans, met zijn ontroerend spel en warme stem, Henk Poort, die echt Haddock was (in plaats van speelde, zoals vele voorgaande rollen), de veelal wel vals zingende, maar vaak erg ontroerend spelende Zorrino´s, de meestal wel goed zingende, maar erg ingestudeerd spelende Fleurs….
De beide Bobby’s die het maar zelden lieten afweten, de geestige Jansen, en de met zijn rol tobbende Janssen, de grappige, verstrooide, dove Zonnebloem, de sloof Irma, die geen spiegel heeft gemist, de heerlijk foute knipnicht, de ondeugende schot (na twee pluspunten; probeer je Rascar Capac zin wat zuiverder te zingen Frank)...
Nestor, met zijn goocheltruc en de val met het dienblad, de charmante presentator, de prachtige stem van Richard Spijkers, de fantastische massa-scenes. De prachtige kostuums die voor een Inca-fetish hebben gezorgd. Het orkest met zijn charmante dirigent die het elke keer maar weer deed….
Ik ga Kuifje missen, heel erg missen, vreselijk missen.
Zucht… 😄