Niet dat er veel te spoilen valt aan Assepoester, maar hier volgt toch de waarschijnlijk ‘voor het geval dat’SPOILERS!!!!!!!!
Een verslag verdeeld over twee posts, want het paste helaas niet in 1… :huil:
Vanmiddag mogen genieten van de voorstelling Assepoester. In eerste instantie stond het niet in de planning, maar uiteindelijk gisteren besloten toch te gaan. Na een heel gedoe met reserveren (De Top Ticket Line is hier heilig bij) twee kaarten gekregen op rij 7. Prachtige plaatsen.
De Efteling presenteert al een aantal jaar een musical in het winterseizoen, dit waren eigenlijk altijd ‘aangekochte’ produkties. Alleen TiTaTovenaar was een geheel eigenlijk project en tegelijk ook de minst succesvolle. Na een veilige Annie van vorig jaar presenteert de Efteling dit jaar (i.s.m. met V&V Entertainment) weer een eigen project. De musical Assepoester (Cinderella van Rodgers en Hammerstein) moet het product worden dat elk gezin in Nederland zou willen zien, net als bij Annie.
Assepoester verhaalt over het meisje Assepoester (volgens mij moet je je kind haten als je het zo noemt, maar goed, daar wil ik van af zijn) wiens leven niet tot de meest gelukkige behoort. Haar moeder stierf, haar vader hertrouwde, maar sterft niet veel later ook. Assepoester blijft achter met haar onuitstaanbare Stiefmoeder en bijpassende stiefzusters. Ach iedereen kent het verhaal wel, zo niet zou ik bijna willen stellen dat er iets in je opvoeding mist(e).
De musical werd geschreven door Rodgers en Hammerstein, gebaseerd op het sprookje van Charles Perrault en hoort tot de meest bekende sprookjes die er zijn. De musical werd speciaal geschreven voor de televisie met Julie Andrews als Assepoester. Later volgden nog twee remakes waarvan de meest recente uit 1997 diende als basis voor het scriptvan de huidige musical. Als je goed bekend bent met de laatste film dan zul je veel herkennen, misschien soms nét iets teveel.
Er moest groots verbouwd worden in de Efteling. Zo erg dat de dagelijkse parkshow tijdens het Efteling seizoen een week eerder moest sluiten om plaats te maken voor Assepoester. Nou zit de voornaamste verbouwing volgens mij vooral in de stoelen/banken die grondig zijn gerenoveerd. ‘Eindelijk’ is het eerste woord wat mij te binnen schoot toen ik het zag, want twee uur zitten was op die ouwe banken niet echt prettig. Nou was de theaterzaal van de Efteling nooit de meest sfeervolle, maar nu met de balletvloer door de hele zaal, de nieuwe bekleding en de sfeervolle theaterbelichting waarmee de zaal is uitgelicht is het een warm binnenkomen in de zaal. Een prettig gevoel. Een beter welkom dan bij alle voorgaande producties in de Efteling.
De cast is, op één na, heerlijk. Koen Crucke en Melise de Winter spelen een liefdevol koningspaar dat elkaar door en door kent. Het is prettig om deze twee samen op het podium te zien staan, jammer dat ze zo weinig te zingen hebben, maar hun spelscènes maken veel goed. Ester Roord is een heerlijk kreng als stiefmoeder waarbij vooral een van haar laatste scènes snijdt als een mes wanneer ze glashard zegt: Jouw moeder was gewoontjes, net als jij. Marike Folles en Britt Lenting zijn twee jongedames die bulken van het talent, hun zangstemmen knallen als de klokken van de Notre Dame van het podium en maken de Klaagzang Van De Stiefzusters tot een geweldig showstoppertje. Over Jaap Strijker kan ik niet al te veel zeggen, sinds ik hem zag in Op Weg Naar Fame op de televisie heb ik iets tegen hem. Hij zingt zeker niet slecht, maar hoeveel eer valt er te behalen aan de rol van Prins Chris? En als je dan ook nog eens gaat staan zoals de gemiddelde nicht in een homokroeg wordt het er niet stoerder op. Barend van Zon als Hofmaarschalk is leuk, mooie timing en zoals hij de Stiefmoeder (hoe zou ze echt heten?) afwijst is tragikomisch lollig. En dan de goede fee. Loeki Knol mag de show openen met een Beauty-and-the-Beast-achtige proloog die erg goed werkt, het is leuk om haar nu in een rol te zien die lijnrecht tegenover die van Mrs. Hannigan staat. En dan Do? Tja, wat kun je er over zeggen. Soms was het te vals, soms was het te hees en soms zong ze met zoveel lucht dat er überhaupt geen geluid uit kwam. Het was om het zachtjes uit te drukken: Middelmatig. Ik heb Do, ook zeer zeker live, prachtige dingen horen zingen, maar dit was echt een verschrikking. Kan iemand zich nog nog de Musical Awards van dit jaar herinneren? Het klinkt nu live ongeveer 10% beter. Ik weet niet wie haar understudy is, maar ik hoop op Helen Geets. De show zal dan zeker groeien. Het ensemble is goed, maar vooral degene die ook de dierenkarakters voor hun rekening nemen zijn fantastisch. Ik hou erg van poppenspel en sinds TiTaTovenaar is er veel bijgeleerd. De dierenpoppen zijn mooi en bewegen goed, de poppenspelers eisen geen aandacht op en het voelt zo vertrouwd als een disneytekenfilm wanneer Assepoester met haar dierenvriendjes praat. Vertederend, wat alleen maar bevestigd hoe goed het poppenspel is. Een van de ensembleleden vervult een kleine rol die nogal doet denken aan de wazigheid van de rol van de Dood in Romeo & Juliette. Ze dartelt rond de Goede Fee heen en wuift veel met haar armen terwijl ze danst op spitzen. Erg artistiek, maar ook erg schrappenswaardig.
