Thuis
Er is tot het uiterste gegaan om deze grote voorstelling op de planken te krijgen. Aan het geluid-,licht-en decorontwerp is meer dan een jaar gewerkt en dat resulteert zich onder andere in draadloos bestuurbare decorelementen en meer dan 10.000 lampjes in de scene ‘Kom er in’. Er is overduidelijk een verschil gemaakt tussen het decor van het dorp en die van het kasteel. Daar waar het dorp meer een zoete cartoon-achtige uitstraling heeft, voornamelijk getekend op een doek, is het kasteel ook echt een kasteel. De verschillende changementen van de trappen deed je geloven dat je steeds weer in een ander gedeelte van het kasteel terecht was gekomen.
Voor Miquel Angel Huidor de taak om de kostuums te ontwerpen, een klus waar hij in totaal zo’n 10 maanden mee bezig is geweest. Beauty and the Beast is voor hem geen onbekend terrein, hij verzorgde namelijk al eerder de kostuums voor de eerste regionale tour van Beauty and the Beast in Amerika. Voor deze versie is er behoorlijk afgeweken van de originele Broadway productie. Daar waar in New York de kostuums vrij cartoonesk waren zijn de kostuums hier, naast fantasierijk en bijzonder, ook erg realistisch. Hierdoor heb je dus niet het idee dat je naar een stripverhaal of tekenfilm zit te kijken. Bij al deze kostuums horen natuurlijk ook de pruiken. Sjoerd Didden is verantwoordelijk voor het ontwerp hiervan. In totaal worden er 100 pruiken in de voorstelling gebruikt en om de transformatie van cast naar levende huishoudelijke voorwerpen te maken, zijn er onder andere messen, vorken, lepels en een theepotdeksel in de pruiken verwerkt.
Kom er in
Toen bekend werd dat we in Nederland niet de originele Broadway versie van Beauty and the Beast te zien zouden gaan krijgen, werd vooraf behoorlijk geprotesteerd. Voordat er nog maar iets te zien was, werd deze musical al afgedaan als een slap aftreksel van het origineel en was de vertaling van Martine Bijl bij voorbaat al gedoemd te mislukken. Toch is ook zij in deze zware taak wederom geslaagd: De teksten kloppen, sluiten aan op de muziek en zijn goed te volgen. Zelfs het titelnummer dat verrassend is hernoemd naar “Meisje en het beest” klopt als je naar de betekenis kijkt. Toch is het jammer dat er niet een ander kort woord van twee lettergrepen bestaat voor een fragiel, mooi meisje. Het woord ‘meisje’ doet Belle namelijk net iets te kort.
Ook Ron Kollen verbaast zich over de kritiek die vooraf werd gegeven: “Ik snap niet dat mensen vooraf al dit soort dingen kunnen zeggen. Ik kan je verzekeren dat als je de show op Broadway gezien hebt, je zeker niet teleurgesteld zzult zijn als je naar deze versie gaat. Ok, het is een wat andere show dan het origineel, maar het is net zo groots als de productie die nu op Broadway staat alleen iets anders geinterpeteerd.”
Ook Ellen Evers heeft zich uitstekend vermaakt: “Ik merkte dat ik weer heel erg zat te smilen. Ondanks dat de show niets nieuws is, is hij wel heel goed in zijn soort. Ik vond het een heerlijke mierzoete voorstelling en ik hou heel erg van mierzoet. Als Chantal in die mooie jurk de trap afkomt en samen met de prins gaat dansen, tja dan smelt ik gewoon.”
Beauty and the Beast is groots opgezet maar in vergelijking met de Lion King heeft een reizende productie toch iets meer beperkingen. Gelukkig maar. Want dit is misschien nog wel een van de grootste voordelen van deze musical: de topcast heeft de kans gekregen om te knallen en om het wederom flinterdunne verhaal te vertellen. De dosering klopt bij Beauty & the Beast en de cast wordt meer dan een dansend karikatuur. Het verhaal maakt het absoluut een familiemusical, maar het volwassenen publiek krijgt vooral de kans om te genieten van al die andere elementen.
De voorstelling is nog tot en met eind juni 2006 in de verschillende grote theaters in Nederland te zien.
