Een van de meest geslaagde romcom-musicals is ongetwijfeld Legally Blonde. Wie de professionele voorstelling heeft gezien kan er niet anders dan leuke herinneringen aan hebben. Wie de versie van MusicAll Spijkenisse afgelopen weekend zag, moet datzelfde hebben ervaren. De musical is gebaseerd op de bekende romcom met dezelfde titel en draait om Elle Woods, die het ogenschijnlijk goed voor elkaar heeft. Een fraai uiterlijk, een bemiddelde achtergrond (Lady Gaga is haar buurvrouw), populair binnen haar studentenclub Delta-Nu en een vriend waar ze best oud mee wil worden. Maar de date, waarop ze verwacht een huwelijksaanzoek te krijgen, verloopt heel anders. Warner maakt het uit, omdat ze niet serieus genoeg is voor de toekomst die hij (en zijn familie) voor ogen heeft. Zo gemakkelijk wil ze hem echter niet los laten, dus ze doet haar best om net als Warner aangenomen te worden voor de studie rechten bij Harvard, wat haar ook daadwerkelijk lukt. Maar Warner heeft met de katterige Vivienne inmiddels al een nieuwe vriendin. Door de aansporingen van ouderejaars Emmet, een tegenpool van Elle, en kapster Paulette besluit ze de teleurstellingen die haar mislukte pogingen om Warner terug te krijgen van zich af te zetten en vol voor de studie te gaan. Iets wat haar bij de top 4 van de klas doet belanden, die met professor Calaghan de verdediging van fitnessgoeroe Brooke mag doen.

Dieren op het podium doen het altijd goed, dus als Elle met haar hondje Bruiser op het podium verschijnt, speelt de cast al een gewonnen wedstrijd. Dat een andere hond wel leuk met een pop wordt uitgebeeld geeft een geinig contrast. Deze uitvoering van dit heerlijke stuk vol pakkende songs is een feest. Dat komt in de eerste plaats door de uitstekende vertolking van Elle Woods door Lotte Prins. Zuivere zang en een prettige stem, een geweldige komische timing, en het perfecte plaatje. Een dijk van een performance wordt ook neergezet door Naomi Nieuwenhuizen als Paulette. Zingend blaast ze je omver, en ook zij is weet haar comedy goed te timen. Tijn Blom is heerlijk ontwapenend als Emmet, die begonnen als student met twee extra banen mijlenver afstaat van het geprivilegieerde modepoppetje, maar toch in Elles ban raakt. Serina de Rijke heeft als Brooke de leiding over de meest indrukwekkende dansscène in het stuk met het nummer “De Zweep Erover”, en acteert eveneens sterk.

Een aantal kleinere rollen worden ook fijn uitgevoerd. De scènes tussen Paulette en de bezorger zijn dolkomisch. Het moment dat Vivienne Elle beledigt en zij dit zo’n draai geeft dat Enid, een voorvechtster voor (o.a.)vrouwenrechten over zich heen krijgt bijzonder sterk. En uiteraard levert de situatie in de rechtbank een hoop mooie comedy op. Maar naast goed komisch spel is ook de dans in deze voorstelling essentieel. Ook op dat vlak is een hoop moois te zien. Het dansende essay is met veel twerken wat ordinair misschien, maar erg goed uitgevoerd. Een dans mondt uit in een stuk riverdance en het eerder genoemde hoogtepunt met de springtouwen doet niet onder voor wat er op het West-End te zien is.

De kostuums zijn fraai, hoewel ik niet bij elk kostuum van Elle denk dat zij dat zou dragen. Ook dat van haar vader voelt iets te ‘grappig’. De decors zijn vaak vrij sober gelaten. Als Emmet aan Elle bijvoorbeeld op een gegeven moment vraagt waar ze zijn, vraag je je dat ook als publiek af bij dit verder lege podium. Het antwoord is een warenhuis, dat vervolgens wel wordt ingevuld. Het zorgt voor soepele decorwisselingen. Op twee momenten waar meer tijd nodig is wordt dit opgevuld door een tv-ploeg de zaal in te sturen om het publiek te ondervragen. Dat ook dit intermezzo de tweede keer niet helemaal soepel gaat en de presentatrice hijgend binnenkomt (na een eerdere dansscène) maakt het juist geestig. Dat het dit keer meeviel, omdat ze de avond ervoor het brandalarm had laten afgaan (en ik naast me hoorde dat dit echt was gebeurd) nog geestiger. Het live-orkest, dat op sommige momenten ook in beeld is, zorgt eveneens voor extra sfeer.

Kortom, deze uitvoering van Legally Blonde was heerlijk om bij te wonen. Een feestje om nog lang aan terug te denken.