Recensie

Een nieuw decennium, een nieuwe Nijntje- musical ⭐ ⭐ ⭐

De huidige generatie peuters heeft dit seizoen weer de kans Nijntje tot leven te zien komen. Ze is namelijk terug in het theater, uiteraard met vader en moeder en vriendinnetje Nina, en een flink aantal andere karakters.

Of er ooit een moment zal komen dat een peuter niet meer standaard kennis maakt met Nijntje? Het ziet er nog niet heel erg naar uit. De boekjes en het Nijntje-figuur blijven razend populair. Het is dan ook niet gek dat Nijntje haar eigen theatervoorstelling krijgt. Dat gebeurde al in 2001 en sinds die tijd verschijnt er om de zoveel jaar weer een Nijntje-musical in het theater. De oorspronkelijke voorstelling werd in 2012 hernomen, en nu is er opnieuw ’nijntje de musical’. Ditmaal is het niet een herhaling van het origineel, maar een nieuwe voorstelling, die wel gebruik maakt van enkele liedjes uit andere Nijntje-voorstellingen als Nijntje is er weer en Nijntje op vakantie.

De boekjes van Nijntje bevatten natuurlijk heel korte avonturen. Om hier een rode draad in te schrijven is lastig, en behalve een natuurlijk verloop van een aantal dagen (vakantie, school, verjaardag) zit er dan ook geen grote spanningsboog in deze uur-durende musical. Af en toe is het verloop wat gekunsteld (zoals een onderzeeër nemen op weg naar een verjaardag locatie), maar over het geheel genomen voelt het wel als een natuurlijke opeenvolging van gebeurtenissen. De vierde wand wordt al snel doorbroken, als niet alleen Nina maar ook de zaal een geheim moet bewaren (Shhht). Op enkele momenten wordt er wat meer inzet van de zaal gevraagd, een stemopwarmer met ‘Pannenkoeken bakken’ en een poging om je neus aan te raken met enige lichaamsdelen.

Speciaal voor de meegekomen ouders lijkt het sentimentele “Wat een tempo heeft de tijd” bedoeld. De tijden veranderen natuurlijk ook sinds de boekjes zijn gemaakt. K3 is nog steeds populair en in het liedje Konijnen 3 zitten verwijzingen naar Beyoncé en Taylor Swift. Daarnaast zijn er natuurlijk ook technische ontwikkelingen, en dus belt Nijntje niet meer met opa en oma, maar wordt via Face Time contact gezocht. Toch wordt de simpele lijn van Dick Bruna nooit losgelaten. De decorstukken en attributen ogen allemaal regelrecht geknipt uit de dikke kartonnen bladzijden van de boekjes.

Nijntje speelt goed in op de belevingswereld van de kleuters. De rollen zijn natuurlijk wel vrij eendimensionaal, en bieden de acteurs dus weinig kans om uit de band te springen. Waar die ruimte er is (oma over de oorontsteking van opa, buren die een cadeautje brengen) wordt die wel gepakt.
Dat theater leuk is, kun je niet vroeg genoeg ontdekken, en Nijntje de musical is dan ook een prima instapvoorstelling


19 October 2021
Première
Utrecht
Stadsschouwburg Utrecht
https://www.theaterkidslive.nl/

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen