Recensie

Grease the Musical

Wat wel opvalt is dat het verhaal in een rap tempo verteld wordt. Ook bij sommige liedjes wordt het tempo wat opgevoerd. Hier en daar zijn ook wat liedjes 'gemoderniseerd' wat helaas niet altijd de sfeer van de jaren �50, die de musical toch moet uitstralen, ten goede komt.

Grease is the word, is the word that you heard
it�s got groove, it’s got meaning
Grease is the time, is the place, is the motion
Grease is the way we are feeling

Op dinsdag 26 augustus is MusicalWorld afgereisd naar theater Carre in Amsterdam om deze musical te gaan bekijken. Het verhaal van ‘Grease’ is alom bekend; een klassiek liefdesverhaal dat zich afspeelt in de jaren �50 tegen de achtergrond van petticoats, vetkuiven en highschool branie.
Wat misschien niet iedereen weet, is dat de musical haar Broadway debuut maakte in 1972, terwijl de populaire film-versie, met John Travolta als Danny en Olivia Newton John als Sandy, pas in 1978 op het witte doek verscheen.

In de afgelopen 30 jaar dat ‘Grease’ over de hele wereld in theaters heeft gestaan, is de huidige versie wel wat verandert ten opzichte van de originele Broadway versie.Juist omdat de film zo populair is, zijn er bepaalde aspecten uit de film verwerkt in het script voor het theater.

De nieuwste theater versie van ‘Grease’ is door productie maatschappij Stairpro naar Nederland gehaald. Een volledig Amerikaanse cast en een internationale crew reizen de komende maanden door Nederland en Belgie om ons mee terug te nemen naar Rydell High waar het verhaal van ‘Grease’ begint.

Zodra de eerste noten van de o zo bekende liedjes door de zaal klinken, zit de stemming er bij het publiek meteen in.
De gehele musical wordt in het engels gezongen en gesproken, maar dit blijkt voor de meeste bezoekers geen probleem te zijn. Juist doordat men de liedjes door en door kent en omdat er vrij makkelijke spreektaal wordt gebruikt, is het voor iedereen goed te volgen.
Wat wel opvalt is dat het verhaal in een rap tempo verteld wordt. Ook bij sommige liedjes wordt het tempo wat opgevoerd. Hier en daar zijn ook wat liedjes ‘gemoderniseerd’ wat helaas niet altijd de sfeer van de jaren ‘50, die de musical toch moet uitstralen, ten goede komt.

De hoofdrolspelers:
Danny wordt gespeeld door Greg Kohout. Qua zang is hij vrij sterk, maar qua spel probeert hij net iets te veel op John Travolta te lijken wat zijn eigen inbreng in deze rol een beetje onderdrukt.
Sandy wordt gespeeld door Caren Lynn Manuel. Qua zang is zij niet echt krachtig en ook in haar spel mist zij iets.
Ondanks dat de rol van Sandy een hoofdrol is, is Caren Lynn nauwelijks te zien op het podium. Daardoor komt de relatie tussen Danny en Sandy ook niet echt uit de verf en dat is jammer.

Naast Danny en Sandy mogen de Pink Ladies; Rizzo, Frency, Marty en Jan, en de ‘T-Birds’; Roger, Doody en Sonny natuurlijk ook niet ontbreken.
Het acteren van de gehele cast is erg Amerikaans, soms zelfs wat ‘over the top’, maar het is niet storend. ‘Grease’ blijft toch een typisch Amerikaanse musical dus het hoort er wel een beetje bij.

Verder is ‘Grease’ een leuke, luchtige musical zonder al te veel diepgang. Maar dat hoeft ook niet; de liedjes, het decor en de dans, vooral de danswedstrijd scene ‘Shakin’ at the Highschool Hop’, zorgen ervoor dat je een swingende avond uit hebt.
‘Grease’ levert dat wat je ervan mag verwachten; niets meer, maar zeker ook niets minder!

Première
Amsterdam
Theater Carré
Officiele website