Recensie

Kiss me Kate: Cole Porter op zijn scherpst

Een gewaagde bewerking van Kiss me Kate ging op donderdag 1 november in première in het M-Lab. Musicalworld bezocht de show en was blij met het resultaat.

Kiss me Kate is een raamvertelling over een regisseur die zijn comeback wil maken door “Het Temmen van de Feeks” van Shakespeare op de planken te brengen. Alleen in deze versie speelt Wim van den Driessche niet zomaar een willekeurige regisseur maar is hij Cole Porter, en Frédérique Sluyterman van Loo speelt Cole Porter’s vrouw Linda. Net zoals in het originele stuk komt er een jonger stel langs, Bianca en Bill (Na-Young Jeon en Guus Bok), om het script van Het Temmen van de Feeks op te halen.

Daniël Cohen vertaalde en bewerkte het stuk. De vertaling van de liedteksten gebeurde door Seth Gaaikema. Dat een deel van de nummers Engels is gebleven werkt prettig omdat het de herkenbaarheid van de nummers zeer ten goede komt, maar soms kan de plotselinge omschakeling even lastig zijn. De bewerkingen van het stuk werken prima, het verhaal loopt goed en de onthullingen die het verhaal sturen houden het tempo erin waardoor het stuk nergens inzakt. De enige kritiek op dit vlak is het tempo waarop de gevatte opmerkingen in sommige dialogen elkaar opvolgen, dit tempo ligt zo hoog en de opmerking zijn zo scherp dat het niet altijd realistisch is. Maar de discussies over theater versus musical zitten goed in elkaar en de grappen zijn goed, ondanks dat ze soms op de grens liggen van wat behoorlijk is.

Centraal in deze versie van Kiss me Kate staan de relaties tussen Cole en Linda en Bianca en Bill. Cole en Linda zijn direct, scherp en de steken onder en boven water volgen elkaar in rap tempo op. Bij Bill en Bianca blijven de verhoudingen verstopt en lijkt Bill in eerste instantie een golddigger te zijn die Bianca getrouwd heeft voor haar geld. Maar wanneer Bill aan Cole toevertrouwt dat Bianca als kind misbruikt is valt deze relatie op de plek, Bianca heeft een faà§ade waarmee ze haarzelf probeert te beschermen en Bill is constant gefrustreerd.
En dan gaat alles mis als Bianca en Linda binnenlopen bij een zoenende Bill en Cole. Bianca staat op het punt om Bill te verlaten terwijl Bill en Cole de wildste plannen maken met z’n tweeën. Toch weet Linda de situatie naar haar hand te zetten omdat ze Cole door en door kent en het beste met hem voor heeft, ondanks dat ze gefrustreerd is dat ze niet krijgt wat ze nodig heeft. En wanneer Bill hierdoor toch voor Bianca kiest neemt Bianca ineens toch de controle in haar relatie.

In de cast is Wim van den Driessche de absolute uitschieter, hij zet een sublieme Cole Porter neer. De zang ligt hem geweldig met als absoluut hoogtepunt “Where Thine that Special Face”, zijn liefdeslied voor Bill. Het acteren en zijn mimiek is geweldig, vooral het gemak waarmee Van den Driessche schakelt tussen Cole’s vele gezichten is bewonderenswaardig. Van scherp tot gekwetst en van verliefd tot kwaad overal geloof je het en nooit wordt het over-the-top. 

Frédérique Sluyterman van Loo weet te slagen om een liefdevolle Linda neer te zetten. De gemene en directe Linda in het begin veranderd al snel in de verliefde Linda in de terugblik naar het huwelijk (“Wunderbar”) en melancholisch wanneer ze terugdenkt aan het ongeluk van Cole. Haar absolute hoogtepunt is “Zo van jou vervuld”, die ze prachtig zingt en waarmee ze het publiek inpakt.

Na-Young Jeon en Guus Bok hebben als het jongere stel een hele kluif om zichzelf staande te houden, met wisselend resultaat. Voor Guus Bok is het contrast tussen de lieve, naïeve Bill en de gemene, manipulatieve Bill erg groot. En dit is vooral opvallend wanneer hij in de tweede akte terug gaat naar de lieve Bill. Na-Young Yeon slaagt een stuk beter, ondanks de faà§ade van Bianca weet ze met kleine momenten en blikken een hoop te vertellen. Tijdens “Too Darn Hot” weet ze erg zwoel over het podium te dansen en met haar tirade over musicals in de tweede akte (“en waarom is altijd alles zo hard?”) toont ze haar grappige kant.

Met een geweldige cast en een goed verhaal is Kiss me Kate het zeker waard om een bezoek te brengen aan het M-Lab. Maar twijfel niet te lang want Kiss me Kate zal slechts te zien zijn tot en met 12 november.

01 November 2012
Première
Amsterdam
M-Lab