Recensie

Musicals in Nederland

De minpunten van het boek wegen absoluut niet op tegen de pluspunten. Het is gewoon met stijl uitgevoerd en biedt meer informatie dan je zou verwachten. En ook al zul je na een jaar misschien maar 20% van het boek gelezen hebben, dat maakt niet uit.

Er bestaat in Nederland maar weinig literatuur op het specifieke musical-gebied. Ja er bestaan theaterjaarboeken of boeken met portretten van grote namen in Nederland. Er is zelfs een boek over de ‘Dancing Dutch’. In 1993 is er nog een boek verschenen over de geschiedenis van de musical (ISBN : 90-242-6947-4). Maar specifiek voor musicalliefhebbers bleef het altijd zoeken naar buitenlandse literatuur voor achtergrond-informatie. Nu is er dan eindelijk een volwassen boek verschenen in een prachtige uitvoering. Aangezien het boek zich puur richt op de Nederlandse geschiedenis was er geen toepasselijker moment te vinden dan het allereerste exemplaar te overhandigen tijdens de persdag van ‘de Jantjes’.

Inmiddels heb ik het boek uitvoerig doorgespit en kan ik zeggen dat het een pracht van een naslagwerk is. Toch zijn er ook wel wat minpunten te vinden. Maar daar kom ik zometeen op. De positieve punten beginnen al als je het boek uit het plastic trekt. Het heeft een harde cover met een prachtfoto van ‘42nd Street’. Het boek straalt door de omvang en die cover al kwaliteit uit. De kwaliteit wordt ook bepaald door de illustraties die in het boek verwerkt zijn. De beste theater-fotografen van Nederland hebben hun bijdrage geleverd (o.a. Roy Beusker en Jan Swinkels), maar het is misschien nog wel meer bijzonder dat ook musicalsterren foto’s hebben aangeleverd uit hun prive-collectie (o.a. Willem Nijholt, Daan Wijnands en Tony Neef).
Maar net als bij musicals gaat het uiteindelijk toch om de inhoud en is het mooie plaatje alleen maar meegenomen.

De eerste 10% van het boek bestaat uit een stukje musicallessen. Het zijn korte artikelen geschreven door bijvoorbeeld Willem Nijholt, Henk van Gelder en Hans van Willigenburg. Zo schrijft van Hans van Willigenburg over de eerste generatie musicalsterren terwijl Martin Hermens zich juist weer stort op de laatste lichting.

De overige 90% van het boek bestaat uit omschrijvingen van musicals tussen 1960 en 2004. Het boek trapt daarbij af met My Fair lady en sluit met de Lion King. In deze zin zitten direct de enige minpunten die ik in het boek kon terugvinden. Het boek is vooral bedoeld als een naslagwerk. Je gaat het niet uitgebreid zitten lezen voor de lol. Je kiest een productie waar je wat meer over wilt weten, je zoekt het op en je legt het boek weer naast je neer. Nu kan een overzicht van musicals ook geen roman worden, maar aan de hand van de titel verwacht je niet direct dat het een naslagwerk is.

Daarnaast verschilt de hoeveelheid informatie per musical heel sterk. De grote bekende musicals krijgen vaak 4 tot 5 pagina’s met achtergrond artikelen en prachtige foto’s terwijl een overgroot deel maar een pagina krijgt toebedeeld. De pagina is daarbij als volgt ingedeeld: 30% van de pagina geeft feitelijke informatie over de cast & creatives, 20% wordt opgeslokt door een foto, nog eens 20% door een synopsis en de laatste 20% valt onder het kopje ‘overige informatie’. Dit is een redactioneel stukje van Hilde Scholten met vaak een leuke quote, wat achtergrond informatie of een omschrijving van de productie aan de hand van recensies.

De minpunten van het boek wegen absoluut niet op tegen de pluspunten. Het is gewoon met stijl uitgevoerd en biedt meer informatie dan je zou verwachten. En ook al zul je na een jaar misschien maar 20% van het boek gelezen hebben, dat maakt niet uit. Het is een prachtige verzameling geworden die altijd van pas kan komen bij die ene triviant-vraag.

ISBN: 90-5897-145-7
Verkoopprijs:29,95 EUR
Aantal pagina’s: 432