Special

Trashing the Camp

Op 9 januari bracht Musicalworld een bezoek aan de nieuwe repetitiestudio van Stage Entertainment in Utrecht. In deze studio (lees: fabriekshal) worden tegelijkertijd drie podia van Tarzan opgezet waarin de cast kan repeteren. Op deze eerste repetitiedag stond niet alleen het podium op de agenda, maar natuurlijk ook het aansnijden van de traditionele taart. Om deze traditie kracht bij te zetten was dit keer niet alleen de cast aanwezig, maar ook alle creatives uit Nederland en Amerika.

De dag werd voorgezeten door Thomas Schumacher, president Disney Theatrical Productions, die samen met Erwin van Lambaart in het kort de feiten van Tarzan doornam: week na week breekt Tarzan in Amerika records, Phil Collins won elk denkbare award voor de soundtrack, het decor is 15 meter hoog. Maar ook dat de 100.000 verkochte kaarten inmiddels zijn gepasseerd.

Verhaal
In de aanloop naar de première van Tarzan is er al veel gediscussieerd over de vertaling, maar zeker ook over het verhaal. De verhaallijn lijkt op het eerste oog niet meer dan een kapstok voor een aantal prachtige nummers in een indrukwekkend decor. Zoek je echter meer diepgang dan zul je als toeschouwer actiever moeten gaan kijken. Het verhaal en ook het decor bieden namelijk ruimte voor een aantal metaforen die de uiteindelijke de basis duidelijk zullen vormen. Het gaat over mensen die zich ‘anders’ voelen en zich daardoor ook nergens thuis (kunnen) voelen. Maar de productie doorloopt ook de levenscyclus van een familie en gedurende die levensperiode kom je er bijvoorbeeld als ouder achter dat je je kinderen los moet gaan laten.
Toch heerst het eerste gevoel dat het verhaal veel bezoekers minder spanning zal gaan bieden dan bijvoorbeeld Aida. Dit gevoel wordt wellicht ook ondersteund door de cast. Arie Rustenburg die de rol van de ‘slechte’ Clayton op zich zal nemen: “Mijn agent belde mij zomaar om te vertellen dat er een auditie voor tarzan was. Daar heb ik om eerlijk te zijn maar heel kort over hoeven na te denken. Ik was er onmiddellijk voor te porren, niet wetende wat een musical over dat gegeven precies in zou houden. Het verhaal spreekt me wel aan, al weet ik niet precies waarom. Wat ik wel tijdens de auditierondes te weten ben gekomen, is dat ik deel uit ga maken van een gigantisch spektakel.”

Decor
Dat Tarzan een visueel spektakel gaat worden, is nu al een zekerheid. De stijl zal heel anders zijn dan bijvoorbeeld in the Lion King, alleen al omdat het decor bestaat uit zo’n vernuftig wandensysteem wat ongetwijfeld spectaculaire beelden opleveren. Dit ontwerp, aan de hand van Bob Crowley, bestaat in de basis uit ‘opblaasbare’ wanden waarin op strategische punten gaten in te vinden zijn (zie foto 4) waar de cast in zal leven en doorheen zal vliegen. Dit ‘vliegsysteem’ is voor deze productie uiteraard geperfectioneerd waardoor het ook mogelijk wordt om verrassende beelden te gaan tonen.
Bob Crowley nam met ons de eerste minuten van de productie door aan de hand van enkele foto’s van het podium. Het eerste beeld dat de bezoeker krijgt te zien is het gesloten doek waarop de reis van Tarzan’s ouders wordt weergegeven (foto 5). Als het doek dan opengaat, krijgen we de storm te zien waar ze in terecht komen en dan komt er in de tweede scène al direct het vliegsysteem in werking als we de ouders ook zien verdrinken. In de laatste beelden die ons werden getoond kregen we een decor te zien waar het publiek in ‘vogelvlucht’ naar het podium kijkt en de acteurs dus eigenlijk op de achterwand lopen en liggen. Dit beeld kwamen we eerder ook al tegen in Aida’s zwembadscène. Maar deze korte introductie gaf wel aan dat er snel geschakeld kan worden met dit systeem om het optimale beeld neer te zetten dat nodig is voor de scène. Dat dit een helse klus zal gaan worden voor de cast, beamen niet alleen de creatives, maar ook Clayton Peroti die in de rol van Tark flink zal moeten gaan zwiepen: “Ik ben nu geen understudy meer: voor het eerst in mijn carrière is het nu mijn verantwoordelijkheid een rol echt neer te zetten. Ik heb een eigen inbreng. Maar onderschat ook het beruchte vliegen niet, dit wordt een tweede hindernis waarvan ik het fantastisch vind die te trotseren”.

Muziek
Uiteraard was Phil Collins niet voor niks naar Nederland gekomen. In een kort vragenvuur met Thomas Schumacher beantwoordde hij met humor enkele vragen. Phil Collins die ooit zelf als kind in ‘Oliver’ is begonnen had tot deze productie eigenlijk weinig te maken met musicals. Vier jaar geleden werd hij echter gevraagd om partner in dit project te worden en op tijd van enkele weken schreef hij al een aantal nieuwe nummers waaronder ‘Waiting for This Moment’. Dat de muziek een pijler zal worden voor de show, blijkt ook uit een eerste reactie van Clayton Peroti. Hoewel hij als Tark twee van de meest aangename songs uit de musical mag zingen, kiest Peroti juist een ensemblesong als zijn favoriet. “Trashing the camp heeft helemaal geen woorden, maar het lied is zo swingend, het springt er echt uit. Voor mij is het geweldig om mee te mogen doen met dat lied.”
Dat shows aangepast worden voor het Nederlandse publiek was al duidelijk merkbaar bij Beauty & the Beast. Deze voorstelling kreeg een gotische tint waardoor ook een meer volwassen publiek werd aangetrokken. Waar de veranderingen voor Tarzan precies in zullen zitten, is vandaag niet duidelijk gemaakt, maar Phil Collins gaf wel interessant antwoord op de vraag wanneer hij zijn laatste Tarzan nummer had geschreven: “Not yet”. Een muzikale wijziging ten opzichte van de Broadway-versie ligt daarmee voor de hand, want in het decor en de kostuums vielen verder weinig veranderingen op.

Cast
Met rooksignalen en een grote trommel werd de hoofdrol voor Tarzan enkele maanden geleden al op televisie verdeeld. Maar de rest van de cast is voor musicalliefhebbers misschien nog wel interessanter. Veel musicalacteurs die we enkele jaren uit het oog zijn verloren, staan straks weer in de volgspot. Addo Kruizinga heeft na zijn hoofdrol in Eternity weer een rol als understudy in een grote productie. Maar ook Chaira Borderslee keert na drie jaar terug in het nest van Joop van den Ende. “Ik voel het als een comeback”, glundert de actrice, “maar het is ook een langverwacht vervolg. Dankzij Aida hebben de mensen mij leren kennen maar na twee prachtige jaren liep dat avontuur af.”
Voelt Chaira zich gezegend? “Wat dacht je? Na zo’n prachtige rol als Aida gebeurt het maar zelden dat je na enige tijd opnieuw zo’n kans krijgt. Maar in de tussentijd heeft mijn ontwikkeling niet stilgestaan. Ik ben een andere kant opgegaan. Met Hair stond ik in kleinere zalen en ik heb als leading lady in Palazzo gestaan. Voor het eerst stond ik niet voor een denkbeeldige vierde muur, maar kon ik de mensen zien zitten. Ik heb geleerd ze aan te kijken om zo nog dichter bij mijn doel te komen: mensen diep in hun hart te raken.”

Of de cast ook daadwerkelijk het publiek gaat raken, kunnen we na de repetitieperiode in het Circustheater gaan zien. De voorstelling zal namelijk haar première beleven op 15 april 2007.

Noot van de redactie: Met dank aan fpwoll voor zijn bijdrage aan dit artikel!

09 January 2007
N.v.t.
u
Officiële website

Tarzan, Chaira Borderslee, Arie Rustenburg, Clayton Peroti, Addo Kruizinga, Phil Collins, Disney