Vijf jaar met Jou draait om de relatie tussen Sanne en Jona (vertolkt door Birgit Schuurman en Jim de Groot), een jong stel uit Amsterdam dat elkaar tegenkomt, verliefd wordt, trouwt en weer uit elkaar gaat. Twee acteurs op het podium met een simpel verhaal. Maar dit simpele verhaal is vooral heel herkenbaar en sleept het publiek mee op een emotionele reis door de tijd.
De videoreportages van Musicalworld.TV zijn in hoge resolutie. Mocht die te veel zijn voor je computer, klik dan op de gele HD-knop onderaan het scherm voor een standaardkwaliteit.
Jason Robert Brown maakt het zichzelf en het publiek niet gemakkelijk. Hij vertelt het verhaal vanuit twee perspectieven en speelt een ingewikkeld spel met de tijd. We zien Sanne’s versie van het verhaal achterstevoren, terwijl Jona chronologisch vertelt over hun relatie. Het stuk opent dus met diepe ellende voor Sanne, terwijl Jona over het podium stuitert van geluk. Halverwege de voorstelling komen ze elkaar echt tegen in het prachtige duet “Jij maakt het Verschil” waarin Jona Sanne ten huwelijk vraagt.
De vraag die bij The Last Five Years altijd weer bovenkomt is: wie heeft de schuld? De beide hoofdrolspelers hebben hun zwakheden: Sanne is een middelmatige musicalactrice die nogal zeurt, terwijl Jona een arrogante succesvolle schrijver is die uiteindelijk zijn vrouw bedriegt. Het succes van de voorstelling hangt voor een groot deel af van de balans tussen beide hoofdrolspelers. Er moet evenwicht zijn in hun vertolkingen zodat je als publiek partij kunt kiezen en misschien zelfs tijdens de voorstelling van mening kunt veranderen.
Jim de Groot en Birgit Schuurman zijn in deze nieuwe versie aan elkaar gewaagd. De chemie tussen de twee is waanzinnig en ze zetten een absoluut geloofwaardig stel neer. Birgit Schuurman won voor de rol van Sanne in 2007 de John Kraaykamp Award voor beste actrice in een kleine musical en bewijst in Vijf jaar met Jou dat deze prijs meer dan verdiend was. Ze is adembenemend om naar te kijken. Ze ontroert in haar opening, maar weet ook de lachers op haar hand als ze zingt over een rampzalige “Zomer bij de Belgen” (waar ze in het ensemble zit van een productie in Antwerpen). Hoogtepunt is haar lied over auditie doen, waarin ze hardop zingt wat er door haar hoofd speelt als ze (niet erg overtuigend) probeert een rol te bemachtigen tegenover een kritisch stelletje ongeïnteresseerde nichten. Ze is dan om op te vreten zo aandoenlijk.
Jim de Groot zet daar een wat norse Jona tegenover: een man die erg in zichzelf gelooft en ook krijgt wat hij wil. Zijn literaire carrière is succesvol en hij kan maar niet begrijpen dat zijn vrouw niet hetzelfde overkomt in haar zucht naar faam. De Groot had tijdens de première duidelijk last van stemproblemen, maar zijn vertolking van Jona maakte desondanks diepe indruk. Zijn nonchalante speelstijl paste goed bij de rol van de macho die Jona toch is. Als hij aan Sanne het verhaal voorleest dat hij speciaal voor haar geschreven heeft (“De Schmuel van Klimovich”) snap je waarom ze voor hem gevallen is.
