Prettig om te lezen dat ik niet de enige ben die grote vraagtekens zet bij de bedoelingen van de Fontys Dansacademie. Waar het Fontys Conservatorium een puike Rent brengt komen zij aanzetten met Pippin en Dear Fox.
Zelf was ik er ook bij beide voorstellingen en de vraag die ik mijzelf achteraf stelde en waar ik zelf tevens van schrok was:
Waarom neemt geen enkele creative de studenten serieus?
Daarnaast vond ik het erg pijnlijk voor de dames in het derde jaar dat ze het vocaal totaal niet halen bij de tweede jaars. Ik had dan ook echt zoiets van: Allemaal terug naar het eerste.
Ik heb zwaar medelijden met (vooral) de tweede jaars waar zoveel talent rondloopt dat niet serieus genomen word…
Ik denk, met enige weemoed, terug aan de tijd van A Chorus Line, Grease en het fantastische Footloose dat zelfs als Europese Premiere werd gepromoot. Dancing is not a Crime!