Ook in 1890 zat de samenleving te tobben over het vraagstuk hoe crimineel gedrag beteugeld kon worden. Nu denken we in zo’n geval aan buurtregisseurs, maar in het Engeland van toen aan medicijnen. Dokter Jekyll is ervan overtuigd dat ieder mens een goede en een kwade kant heeft. Brave mensen weten gewoon hun drang om gemene dingen te doen beter onder controle te houden dan stoute individuen.

Jekyll wil zijn medicijn uitproberen, maar waar vind je geschikte proefpersonen? Bij mezelf, bedenkt de wetenschapper ineens en Jekyll begint van zijn goedje te drinken. De proef werkt eerst aardig, zijn slechte helft (het heeft zelfs een naam, meneer Hyde) komt naar boven, maar dan op vaste tijden. Maar snel komt meneer Hyde om de hoek kijken als dat niet zo handig uitkomt. Het dieptepunt is zijn eigen bruiloft. Bruidje krijgt het zwaar te verduren als zij niet getrouwd blijkt te zijn met de gedreven Jekyll, maar met de moordlustige Hyde. Schoten klinken, doden vallen. En het doek.

Na een ongelukkig gekozen Joe maakt musicalgezelschap Harlekijn een behoorlijk ambitieuze keuze voor 2007: Jekyll & Hyde, een echte musicalmusical vol drama, beltsongs en kostuums. En we kunnen zeggen: geslaagd.

Bij zo’n musical met een centrale hoofdpersoon is het maar afwachten welke acteur met veel vrije tijd je weet te casten. In Jasper Taconis heeft Harlekijn een geweldige Jekyll & Hyde gevonden, een gouden greep. Een prachtige stem, waarvoor geen noot te hoog of te krachtig is. De toch al niet zo alledaagse vertaling van Rutger Bulsing legt de lat hoger, maar elke taaie formulering weet Jasper er overtuigend en zelfs doorvoeld uit te brengen. Alleen jammer dat het gezicht dat Jasper er tijdens al zijn songs bijna hetzelfde uitziet, standje ‘intens’ zeg maar. De regie moet deze ochtend nog even werken aan iets meer variatie hierin, dan wordt de tweede voorstelling voor Taconis echt een bekroning.

Renate Sonneveld heeft als verloofde van Jekyll het heel moeilijk. Haar rol is alleen verzonnen om Jekyll meer drama te geven. En een beetje lijkend op Marleen van der Loo vormt ze met de Apache-look van Jasper een vreemd stel. Zingen daarentegen is in orde, bij vlagen echt heel mooi, af en toe - door de spanningen misschien - er een beetje naast.

Mariska Visser, vorig jaar op Musicalworld al zo treffend vergeleken met Audrey Landers (Dallas/A Chorus Line), is de tweede topper van de show. Tijdens al haar songs zat ik me af te vragen waarom zij niet heeft meegedaan aan de Evita-auditie. (Misschien dat ze dit stiekem toch wel geprobeerd heeft, maar dan is ze me op tv niet opgevallen…) Mariska moet echt de knoop doorhakken, Harlekijn verlaten en auditie doen voor Betty Schaefer in Sunset Boulevard.

Haar rol van ‘hoer’ Lucy is net als van de verloofde van Jekyll nogal dienstbaar. Dat ligt meer aan het stuk dan aan de uitvoering. Het hele stuk rammelt nogal. In de ambitie om een echte supermusical te maken bestaat de songlist uit louter ‘hoogtepunten’, songs waarin de acteurs vrijuit hun akte van bekwaamheid kunnen verdienen. Belten is het devies, met heel veel drama, dat de tekst niet anders kan gaan dan over een volgende enorme innerlijke ontwikkeling die de zanger doormaakt.

Op de helft van de eerste akte hebben de personages dan al zà³ veel levensveranderende liederen gezongen, dat je als toeschouwer niet meer weet waarom ze alwéér zo veel gebaren, huilen en wanhopig schreeuwen. Als bijvoorbeeld dokter Jekyll ontdekt dat de beste proefpersoon hij zelf is, dan barst hij uit in René Frogers This is the moment. Het publiek raakt dan totaal in de war, want die ontdekking is niet eens zo geniaal en tà³ch zien we het personage zo overdreven gelukzalig zingen alsof hij na jaren van totale blindheid ineens kan zien.

In mindere mate lijkt de driehoeksverhouding er dwangmatig in gestopt. Jekyll is verloofd met Emma, maar met ‘hoer’ Lucy heeft hij het ook wel leuk. Een beetje vreemd voor iemand die leeft voor de wetenschap. à‰én verloofde kan ik me voorstellen, misschien is dat huwelijk gearrangeerd. Maar de driekhoeksverhouding lijkt alleen aan het verhaal toegevoegd om een extra setje wanhopige liefdesliederen te rechtvaardigen.

Terug naar Harlekijn. Het ensemble. Want daar staan de meeste musicalliefhebber-amateurs in die het hele jaar hard werken om die schamele twee keer op het podium te staan. De ensembleleden doen het heel leuk, vol enthousiasme. Je kunt merken dat de artistieke leiding vorig jaar goed heeft gekeken naar Wicked in Londen. De twee ‘mob scenes’ in Jekyll & Hyde hebben dezelfde energie als het grote voorbeeld van Oz. Ik miste alleen de spreekwoordelijk reuzenhooivork in de handen van één van de leden.

Twee namen uit het ensemble wil ik nog even noemen. Tim Thurlings valt vanaf de eerste tot de laatste minuut op. Ik weet niet wat er gebeurt is tussen ‘Joe’ van vorig jaar en nu, maar zijn motoriek heeft zich totaal vernieuwd. Tim heeft op het slot een fantastisch gechoreografeerde doodssmak voor het publiek in petto, maar ook vanaf onopvallender plekken trekt hij de aandacht. Hij heeft aangeleerd om zijn hoofd niet achteloos van links naar rechts van boven naar beneden te navigeren zoals de choreografie voorschrijft, maar Tim doet dat zonder uitzondering nét iets later dan zijn collega’s, maar voegt er zoveel snelheid en felheid aan toe dat zijn hoofd precies op het juiste moment en tegelijk met de ensemblegenoten uitkomt. Dat katachtige geeft zo veel extra stijl aan zijn motoriek, dat het je aandacht altijd weet te vangen. Misschien is opvallen ten koste van de rest de grootste overtreding die een ensemblelid kan begaan, maar dat lappen we voor deze keer lekker aan onze laars.

Ten slotte onze Remko. Het strenge forumhoofd van de Lion King Fansite is er na een indrukwekkend aantal voorstellingen nog steeds bij. Die mega-ervaring werd beloond met zowaar drie solo gezongen zinnen vlak na de pauze. De twinkeling toen in Remko’s ogen zullen we nooit meer vergeten. We hebben genoten, Remko. Tot volgend jaar bij Scrooge.

Groeten, Frans.

Strenge forumhoofd @ TLK fansite? Ammehoela, het ging daar nergens meer over en het stikte van de spamberichten!

Ik vind het apart dat je je kritiek in deze richt op de musical zelf en niet op het ontbreken van een regisseur, want daar ligt het hele probleem.

Harlekijn zet een puike Jekyll & Hyde neer. Ja, dat klopt, maar dat puike beperkt zich wel tot het orkest en drie solisten. Daarbij moet ik zegen dat Jasper zijn rol, voor mijn gevoel, pas had in de laatste scene voor de pauze. Bij de dood van Bischop was het er ineens. Dat Jasper z’n gezicht maar één stand kent ligt denk ik aan de botox, het zou me bij haar in elk geval niet verbazen. Daarbij vond ik zijn dansante versie van de Confrontatie hilarisch.

Jekyll & Hyde is een sterke musical over een vierhoeksverhouding. Lucy en Hyde, Jekyll en Emma, maar voor je het weet verzand het in een harstochtelijk iets tussen Jeykyll en Lucy en dat mag in geen geval gebeuren, want dan krijg je deze chaos waarbij het publiek niet zo goed weet wat ze aanmoeten met de karakters. Het stuk wordt in Nederland de laatste jaren nogal veelvuldig opgevoerd (overigens altijd in die vreselijke vertaling van Bulsing, waar ik maar niet over uit kan), maar qua spel was dit toch wel de beroerdste. Hier is geen regisseur aan te pas gekomen volgens het prorammaboek alleen choreografie en staging. Nou schreeuwt Jekyll & Hyde al om een minimum aan choreografie en staging, maar wel om een regisseur. Een totaal ongeinspireerd, onsamenhangend geheel is het gevolg waarbij een aantal leuke vondsten zo erg gejat zijn dat ze vloeken met de rest van de staging.

Paar leuke vondsten waren onder andere de foto die Hyde maakte aan het einde van de eerste akte van zichzelf met het lijk van de Bischop, het kan natuurlijk niet met een digitale camera in 1890, maar de gimmick is hilarisch. Als vervolgens deze foto wordt gebruikt in de kranten in de eerste scene na de pauze klopt dat plaatje weer enigzins. Ook een leuk moment als de huisvrouw van Dokter Jekyll haar man uit De Rooie Rat komt ophalen. Daartegenover staan vraagstukken zoals: Waarom heeft Dokter Jekyll een huishoudster die al die weken lang verkouden is en een butler die alleen naar bezopen is? Kan hij haar niet genezen en waarom ontslaat hij die butler niet?

De doodsmak die Simon Stride maakte in de finale was echt prachtig, erg indrukwekkend, jammer alleen dat vervolgens zo ongeveer alle mannen op dat feest moesten worden uitgeroeid, wat het haast grappig maakte. Vooral als Poole de dood vind onder een aluminium dienblaadje!

Dan nog het licht: Walgelijk. ALs je als lichtontwerper de drang voelt om een kantoor uit te lichten met knalgroen, knalgeel en knalrood dan ben je simpelweg niet goed bij je hoofd of heel onervaren of je hebt absoluut geen budget, maar ik moet vermoed het eerste.

Het geluid: Om te huilen, zoals altijd bij amateurverenigingen, daar kun je niemand op afrekenen.

Om ook het positieve aan te stippen:

De koorpartijen waren prachtig. Een ensemble dat samen zingt als een klok en bovenal verstaanbaar.

Het koper in het orkest ging één vreselijk mis, maar buiten dat was het een waar genot om naar te luisteren. Vol, bombastisch en groots zoals de muziek van Wildhorn is en hoort te zijn.

De kostuums zagen er prachtig uit, leuk om weer kostuums uit voorbije Joop van den Ende musicals voorbij te zien komen. Ook het haarwerk was dik in orde, al vond ik het kapsel van Emma er niet uitzien, kwestie van smaak.

Ik heb echt een hele leuke avond gehad en heb prachtige dingen gehoord, maar vroeg me telkens af hoe mooi het had kunnen met een regisseur met een visie.

Vanmiddag dank zij Musicalworld (en Remko) naar de voorstelling geweest en ik kan mij wel vinden in beide verslagen!

Mooi gezongen, zeker door de 3 solisten, maar helaas niet alles was even verstaanbaar door de KEI-harde muziek! Ik denk dat de musical met normale teksten ipv liedjes in sommige scene’s de musical iets korter en duidelijker zouden hebben gemaakt.
Misschien zijn jullie het niet met mij eens en ik zou ook even niet weten welk liedje zou moeten verdwijnen, maar ik vond dat het een paar liedjes te lang duurde.
Het duurde 3 uur min een pauze, dus best wel lang.

Dit was even mijn commentaar, maar om positief te eindigen:
Over het algemeen zag het er toch aardig professioneel uit en ik heb er toch van genoten!
Ik was erg onder de indruk van de stemmen en de kostuums zagen er inderdaad schitterend uit! Ik ben erg blij dat ik deze musical gezien heb, dus nogmaals DANK 😄

Ik ben vandaag geweest en vond het geweldig! De musical spreekt me soieso al aan, maar de uitvoering voor een semi-prof vereniging vond ik erg goed! Ik heb echt genoten en de titelrol werd mooi vertolkt. Juist knap mocht dit zonder regiseur zijn, dat het de acteurs gelukt is zo’n mooie intense productie te maken, waar de passie vanaf spatte.

Decor vond ik erg mooi bedacht, bij de hoerenkast bijvoorbeeld eerst ramen en na het oomdraaien hadden ze het binnen. Choreografie was cool. Het niveau ligt ver boven de gemiddelde amateurgroep. En ik was echt verbaasd, ik wist niet waar terecht kwam. En keek echt met open mond naar wat zich voor mij afspeelde.

De recensie op basis van de voorstelling van zondagmiddag vind je hier