De cd is binnen…
Ik durf het bijna niet te zeggen, want ik krijg vast hele hordes Carnegie-Hall-bezoekers over me heen, maar ik vind de cd nogal tegenvallen.
Zojuist nog de Zweedse cd erbij gepakt en geluisterd naar Du Maste Finnas, kippenvel springt overeind door de prachtige orkestraties en de fenomenale Helen Sjoholm. Nu op de Carnegie hall cd hoor ik haar ontzettend haar best doen, maar het geschreeuw en de vibrato laten me totaal koud. Dit is echt de minste versie van dit nummer die ik ooit heb gehoord. Dacht ik bij de zweedse cd: Ach gut, arme vrouw. Nu denk ik: Mens, stel je niet aan.
Ik hou van dit nummer, naast het originele cast album heb ik destijds zelfs de cd single besteld vanuit Zweden van Du Maste Finnas, totaal onnodig, want er was geen verschil met de versie op de cd, maar het ging om het idee… Ik had de single en wellicht Helen een stukje de hitparade ingeholpen… 😉
Maar wat ik voornamelijk zo erg vind aan deze Carnegie cd is dat ik echt behoorlijk de moeite moet doen om de boel te verstaan (combinatie van articulatie en accenten?).
Toch een dompertje nadat ik zaterdag zo blij was toen deze cd en de The Big Gay Musical dvd op m’n deurmat viel…
PS. Mijn cd klinkt nogal hol/galmerig, maar dat ligt misschien aan mij.