Carpenstars gaat met Mojo Theater samenwerken. Zij zullen de Nederlandse theaters veroveren in 2012-2013. Iedereen die alvast een voorproefje wil nemen, kan zaterdag 8 oktober komen in theater Griffioen te Amstelveen. Het is bijna uitverkocht dus wees er snel bij! http://www.griffioen.vu.nl of stuur een mail naar .(JavaScript must be enabled to view this email address)

Informatie Carpenstars
In de ruige ‘70 jaren kon niemand om het succes van de Carpenters heen. Het was zoete popmuziek waar je alleen stiekem van mocht houden. Het broer-zus duo, Richard en Karen Carpenter, was de bestverkochte muziek-act van die tijd. Ze maken een belangrijk deel uit van onze pophistorie met hits als Superstar, Yesterday once more, Close to you en We’ve only just begun. Na onder andere 19 Grammy nominaties, 4 Grammy awards, hun eigen televisieshow en meer dan 60 miljoen platen verkocht te hebben, kwam er een einde aan het ‘American apple pie’ imago. Het turbulente leven van Karen Carpenter werd gekenmerkt door tragedie. Onder druk van iedereen en alles verloor zij zichzelf en betaalde uiteindelijk de hoogste prijs.

Karen ontving als beroemdheid dagelijks zakken met fanmail. In “Carpenstars” bespreekt Karen haar brieven en leven met het publiek. Deze Engels gesproken voorstelling vertelt het verhaal van Karen Carpenter met charme, dramatiek en een flinke dosis humor waarbij hun meest prachtige liedjes voorbij komen. Dit maakt “Carpenstars” een sprankelende show die je recht in je hart raakt.

Ik zag vanavond de muziektheatervoorstelling Carpenstars in een koud en drijfnat Vlaardingen en ben matig enthousiast.

In feite zijn er twee Karen Carpenters, de zoetgevooisde, happy American Dream vrouw die elke dag wel ergens op TV was in het Amerika van begin jaren ‘70 (en ook vaak in Europa trouwens). De andere Karen was de onzekere vrouw, die in de schaduw stond van haar broer en haar bedillerige moeder, die haar dochters leven wilde sturen. En die uiteindelijk zo ten onder was gegaan aan Anorexia dat haar hart het op 32-jarige leeftijd begaf.

Het verschil tussen de twee Karens is wel duidelijk gemaakt in de voorstelling, maar veel te vaak werd de onzekere Karen door Mylène Duijvestein nogal langdradig als ze weer binnengekomen fanmail behandelde. Dat haalde helaas steeds de vaart uit de voorstelling.

Ook stoorde het mij dat de liedjes, die prima werden vertolkd door Vannessa Thuyns, in hun uitvoering soms werden verstoord door de andere Karen dan wel een rinkelende telefoon (op het toneel), ik snap wel het past in het verhaal, maar het is een genot om naar iemand te mogen luisteren die een mooie zangstem heeft die wonderwel lijkt op die van Karen. De band bestond uit een pianist en saxofonist/fluitist die meespeelden met een geluidsband. Ook dit vond ik niet echt geslaagd, soms klopt de timing van de live instrumenten niet en de drums kwamen soms te hard en dan weer te zacht door.

Maar de vertolking van de liedjes door Vannessa, afgezien van de storing zo nu en dan, bezorgde mij toch een avond die goed besteed is geweest, al had de voorstelling wel beter gekund.