Gisteren de show voor de derde keer gezien. De eerste keer was met Gloria Onitiri in het Aldelphi, daarna met Romy Monteiro in het Beatrix Theater en gisteren met Beverly Knight in het Dominion. Tijdens mijn vorige bezoek aan Londen was ik heel erg onder de indruk van Beverly Knight in Memphis en dat was dan ook de reden om nu voor de derde keer te boeken voor the Bodyguard.
1. Wow, Beverly zet echt een fantastische Rachel neer. Qua zang heel sterk in de ballads maar minstens zo sterk in de up tempo nummers. Ze zet geen diva neer maar meer een vervelende Amerikaanse vrouw die zichzelf iets te geweldig vind. Welverdiende staande ovatie die overigens sneller ‘stond’ dan menig Nederlandse staande ovatie.
2. Wat hebben ‘ze’ de show toch aangedaan in het Beatrix Theater?!
Het verhaal draait echt om Rachel, Nikki, Frank en de stalker. De overige karakters zijn meer op de achtergrond. Zo wordt de rol van Sy niet hysterisch en/of karikaturaal ingevuld. Wat een rust! Het decor is inderdaad wat aangepast ten opzichte van de originele productie maar dit stoort niet. De gebruikte effecten die ik in de originele productie verrassend vond, zijn overeind gebleven.
Vooralsnog speelt Beverly Knight niet op maandagavond en woensdagmiddag, mocht je haar willen zien wat absoluut een aanrader is, houd hier dan rekening mee met het boeken.