Ik zag dit gisteren en ondanks dat ik het eigenlijk gewoon goed vond, miste ik wat aan deze voorstelling maar kan ik er niet echt een vinger op leggen wat dat dan precies is.
Qua cast geen aanmerkingen, vocaal was het enorm sterk en ook het acteren was prima in orde. De dansscenes vond ik fantastisch dus so far so good. Daarnaast vond ik de set ontzettend gaaf gedaan, zeker voor in dit ruime theater.
Het verhaal dan? Ik kende Show Boat een beetje, maar ben na gisteren ook een beetje confused. Het begint heel sterk met een tweestrijd tussen de zwarten en blanken mensen. Dit thema komt voor mij eigenlijk nog maar 1 keer prominent terug wanneer Julie en Steve onder vuur komen te liggen. Hierna valt het voor mij eigenlijk weg, omdat er genoeg scenes zijn waarin iedereen mengt, en dit klasseverschil juist helemaal wegvalt.
Daarna kabbelt het verhaal voor mij een beetje door, met een voor mij zeer voor de hand liggend plot in terms of Gaylord en Magnolia, waarbij ik het einde van de show echt een beetje een domper vond.
De show verloopt naar mijn mening behoorlijk traag, en na de pauze ben ik positief verrast als er wat meer spanning en snelheid in de verhaallijnen wordt gebracht, maar de laatste 5 minuten lijkt standje turbo te zijn gevonden.
Een hereniging met de halve familie, een paar blikken naar elkaar en een knuffel; einde.
Al met al merk ik dat ik ondanks bovenstaande punten en een score die behalve een nummer of 2, gewoon niet echt wilt blijven hangen bij me, ondanks de fantastische stemmen van onder andere Gina Beck, Tosh Wanogho-Maud, Sandra Marvin en Rebecca Trehearn voor mij als uitschieters toch een hele fijne avond in het theater heb gehad.
Blijkbaar heeft Show boat mij toch geraakt, ondanks dat ik toch het gevoel heb dat ik wat mis.
Speelde het mee dat de airco lekker aanstond en ik een hele rij voor mezelf had op deze hele warme dag? Dat er geen rij stond bij de toiletten en ik binnen een minuut mijn drankje had?
Toegegeven, de ouderwetse, krappe Londense theaters vind ik fantastisch, maar wat was ik gisteren blij met dit ruime, koele moderne theater.
Ondanks de bovenstaande punten heb ik dus wel een fijne avond in het theater beleefd, en vind ik het zonde om te zien dat deze klassieker het niet overleefd heeft. Het is misschien niet het meest briljante wat er ooit gemaakt is, maar ik vind het wel in een rijtje klassiekers vallen die je op z’n minst een keer moet hebben gezien.
Dat gezegd hebbende: gisteren in de pauze werd ik er op gewezen dat Bare volgende week in de Finsbury town hall staat. Bare is voor mij een show in het rijtje Rent- Spring Awakening, en ik kan niet wachten om deze prachtige score live te horen. Dus wie er volgende week nog niks te doen heeft? Ik raad dit aan!
