Dit verslag bevat spoilers over de verhaallijn en de voorstelling !!
In dit verslag mijn ervaringen over ‘Love Never Dies’ de nieuwe Andrew Lloyd Webber musical waarvan op 22 februari de eerste preview plaatsvond. Ik zal beginnen met een synopsis van de musical. Uit het blote hoofd dus het kan best zijn dat ik een en ander vergeten ben. Nogmaals deze synopsis bevat spoilers dus als je blanco de voorstelling in wil gaan zeker niet lezen.
Synopsis
Een figuur in zwart die we herkennen als Madame Giry haalt jaren na de glorietijd op een vervallen pier van Coney Island herinneringen op aan Phantasma de fantasievolle show van Mr Y samen met één van de freaks Fleck die haar op een gegeven moment alleen achterlaat. Wat volgt is een prachtige fantasievolle scène waarbij de figuren uit Coney Island van jaren geleden tot leven komen in een nachtmerrieachtige setting.
Plotseling zijn we terug in 1907, de glorietijd van Coney Island en haar vaudeville acts en getuige van een optreden van Meg Giry in het succesvolle theater Phantasma. De Giry’s werken voor Mr Y die ze eervol De Meester noemen.
De mysterieuze Mr Y blijkt de Phantom te zijn die zich ver van alle drukte verschuilt hoog boven Phantasma. In zijn glorieuze onderkomen herinnert alles nog aan zijn Christine en zijn verering voor haar. Hij zou alles geven om haar opnieuw te kunnen horen zingen. Uiteindelijk ontstaat in hem het plan om Christine uit te nodigen om voor een enorm bedrag uit Frankrijk te komen voor een éénmalig optreden in zijn Phantasma.
Christine onbewust van de werkelijke identiteit van Mr Y neemt de uitnodiging aan en arriveert drie maanden later samen met haar man Raoul en zoontje Gustave in New York. Christine is erg succesvol en wordt wel de sopraan van de eeuw genoemd. Raoul daarentegen leeft in de schaduw van zijn vrouw, heeft veel gokschulden en een drankprobleem. Hij is nauwelijks meer geïnteresseerd in zijn vrouw en zoon die troost bij elkaar zoeken. Het is duidelijk dat Christine zielsveel van haar kind houdt en samen een hechte band hebben.
In het hotel is er een cadeau voor Gustave een muziekbox met een figuurtje aan een piano. Als Christine alleen in de hotelkamer achterblijft en de muziekbox plots de melodie van ‘Little Lotte’ speelt begint het Christine ineens te dagen. Inmiddels zien we een donker figuur achter de spiegelende ruiten van de balkondeuren van de hotelkamer. De Phantom en zijn Christine zijn opnieuw herenigd.
Aanvankelijk tegenstribbelend en huiverig geeft Christine langzaam toe aan haar gevoel en liefde voor hem, een passie die eigenlijk nooit is verdwenen. In hun eerste ontmoeting in New York komen we erachter dat zij de avond voor het huwelijk met Raoul samen de liefde hebben bedreven.
Als Gustave nachtmerries heeft en troost zoekt bij zijn moeder stelt Christine hem Mr Y voor en erg gretig en nieuwsgierig om te zien wat Phantasma allemaal te bieden heeft, belooft Mr Y dat hij morgen alles te zien krijgt en geeft hem als voorproefje een magische edelsteen.
De volgende dag komen Christine en Raoul naar Phantasma en ontmoeten daar tot hun grote verbazing hun oude bekenden Meg en Madame Giry. Een onverwacht weerzien voor allemaal zij het niet erg van harte, vooral niet als ook Raoul nu de werkelijke identiteit van Mr Y leert kennen.
Ondertussen leiden Fleck, Squelch en Gangle, drie van de freaks die op Coney Island voor Mr Y werken Gustave naar het geheime onderkomen. Een fantasievolle wereld vol met zijn uitvindingen.
Gustave is gefascineerd en gretig om al die geheimen te ontdekken. Als hij een zelf verzonnen melodie op de piano speelt herkent de Phantom veel van zichzelf en meegesleept door dat idee en de fascinatie van Gustave voor zijn bizarre wereld confronteert hij de jongen met zijn misvormde gezicht die in afschuw probeert te vluchten. Op dat moment komt Christine binnen en hij confronteert haar met zijn vermoeden dat Gustave zijn zoon is. Schoorvoetend geeft Christine toe dat Gustave inderdaad het resultaat van hun liefdesnacht is.
Madame Giry en haar dochter zijn getuige van het geheel en Madame Giry zweert terwijl ze alleen is dat deze bastaard haar snode plannen niet zal dwarsbomen en zorgt ervoor dat Christine en haar familie nog voor het optreden de boot terug kunnen nemen naar Frankrijk.
Ondertussen is Raoul te vinden in een bar bij de pier en onbewust van het feit dat de Phantom de plaats van de barman heeft ingenomen vraagt hij zich af waarom Christine nog steeds van hem houdt. In een confrontatie met de Phantom sluit hij een deal. Als Christine die avond zingt gaat Raoul alleen terug, als ze niet zingt mogen ze alle drie terug.
Die avond speelt Meg als Ooh La La Girl haar grote shownummer en is benieuwd of De Meester haar optreden heeft gezien. De deceptie is groot als ze van haar moeder hoort dat dat niet zo is.
Intussen maakt ook Christine zich klaar voor haar grote eenmalige optreden als Raoul haar kleedkamer bezoekt. Hij is tot inkeer gekomen in het besef dat hij Christine en Gustave voorgoed zou kunnen verliezen. En Christine herkent in hem weer de knappe jongeling uit de Parijse Opéra waar ze verliefd op werd. Maar de twijfels rijzen als ook de Phantom haar net voor het optreden zijn liefde verklaart en bij hem de grote passie die ze voelt niet kan ontkennen.
In haar optreden moet Christine de keuze maken tussen de twee grote liefdes uit haar leven. Uiteindelijk zingt ze de door de meester gecomponeerde aria door en Raoul verlaat gedesillusioneerd Coney Island. Maar niet voordat hij een enkele rode roos in haar kleedkamer en een brief waarin hij haar nogmaals zijn liefde verklaart achterlaat.
Plotseling beseft Christine dat Gustave niet in haar kleedkamer is en de Phantom gebiedt Fleck, Squelch en Gangle om op zoek te gaan naar Raoul. Als Squelch stellig verklaart dat hij Raoul heeft zien vertrekken zonder de jongen vreest de Phantom dat Madame Giry verantwoordelijk is voor zijn verdwijnen. Maar zij is furieus bij de gedachte dat hij haar van zoiets zou kunnen verdenken.
Fleck komt terug en heeft gezien dat Meg’s kleedkamer leeg is en haar spiegel in stukken is geslagen. En terwijl ze op zoek gaan naar Gustave in de hectiek van de straten van Coney Island staan Meg en Gustave op de rand van de pier. Meg Giry is verbitterd en teleurgesteld in De Meester en verkeert in de waan dat zij de grote ster is van Phantasma en Christine haar carrière in de weg staat. Als ultieme wraak ziet zij als enige uitweg om Gustave voor altijd in de golven te doen verdwijnen.
Uiteindelijk wordt het tweetal gevonden en terwijl de Phantom zijn best doet om Gustave te redden trekt Meg een pistool en wil zichzelf in wanhoop ombrengen. De Phantom probeert op haar in te praten en haar te laten zien dat ook dit geen oplossing is. Meg breekt en op het moment dat iedereen tot rust denkt te komen richt ze het pistool onbewust op Christine. Het pistool gaat af en Christine wordt in haar buikstreek geraakt.
Madame Giry gaat hulp halen en Christine zakt in de armen van de Phantom in elkaar. Terwijl ze steeds zwakker wordt neemt ze afscheid van haar Gustave en verliest voor een moment haar bewustzijn. Als ze weer enigszins bijkomt vraagt ze de Phantom haar nog éénmaal te kussen. En na dat moment is Christine voorgoed verdwenen.
Overmand door verdriet vraagt de Phantom aan Meg om het levenloze lichaam van zijn Christine vast te houden. Meg is ontroostbaar nu ze weer tot zichzelf is gekomen en beseft dat zij verantwoordelijk is voor de dood van haar vriendin.
De Phantom zoekt troost bij zijn zoon die de confrontatie met zijn vader aandurft en het masker probeert weg te nemen. De Phantom belet dit in eerste instantie maar Gustave volhardt in zijn poging, haalt het masker weg en streelt het misvormde gezicht van zijn vader. De Phantom legt zijn hand op de hand van zijn zoontje, één in hun verdriet over Christine die niet meer is.