Hallo,
Ik ben meestal niet zo’n schrijver met verslagen van musicals etc welke ik heb gezien, maar dit keer wil ik graag de voorstelling bespreken waar ik gisteren, samen met mijn vrouw ben geweest.
Eerst iets over mijzelf. Inmiddels 38 jaar, getrouwd en 2 kids van 3 en 8. Tijdens een schoolreis, jaaaaaaren geleden was ik in Londen en stond Miss Saigon op het programma. Nooit een musical of theater gezien. Als ik daar toen niet was geweest zou ik van al het geld wat ik vervolgens aan theater heb uitgegeven aardig wat kunnen kopen…!
Dit was in 1989 met de originele cast, en inmiddels 22 jaar later heb ik zoveel gezien en beleeft dat ik mijzelf als een kenner durf te beschouwen. Minimaal 3x per jaar, maar vaak veel vaker naar Londen, reizen om concerten, musicals en ga zo maar door te bezoeken waar dan ook in Europa en ga zo maar door. Als ik de tijd vind zal ik nog wel eens wat meningen geven over de huidige voorstellingen, waarbij ik best wat pittige uitspraken zou willen doen.
Tijdens voorstellingen in het verleden kwam ik een zekere Ramin Karimloo tegen. Ik heb hem als eerste gezien als US Chris bij de Miss Saigon tour in de UK. Verder gezien in POTO als understudy Phantom, Les Miz en UK tour Sunset Boulevard. Maar de echte ´ontdekking´ voor mij kwam bij Love Never Dies. Veel door iedereen over geschreven, bejubeld en de grond in geschreven. Ik heb LND 3 keer mogen zien, en alhoewel ik het verhaal niet denderend vind, is de muziek en performance van een top kwaliteit. Alleen al de uitvoering van Ramins´ Till I hear you sing once more again was voor mij de reis naar het Adelphi al de moeite waard.
Genoeg inleiding gegeven.. Toen ik begreep dat Ramin een aantal optreden zou verzorgen in de UK met en compleet orkest wilde ik hier graag heen. Zaterdagochtend naar Birmingham gevlogen, leuk hotel geboekt en na een prima diner begon om 07.30 in de Symphonic Hall (prachtige concertzaal) begon Ramin´s A Night with the Phantom.
Wat heerlijk om een concert te horen door een groot orkest met een prachtige akoestiek. Zowel oude als nieuwe nummers werden gespeeld, van Gerswin tot Rodgers & Hammerstein, van Bernstein tot Boublil & schonberg, nummers van zijn nieuwe solo album en met gasten waarbij Celia Graham ook een fantastisch aandeel had.
De avond was er een om nooit te vergeten. Oprechte en verdiende staande ovaties na ´Till you hear´, POTO, lover never dies (Celia) maar het meest memorabele memorabele van de avond was een onverwachte. Het is inmiddels bekend dat Ramin vanaf 29 november Jean Valjean gaat zingen in Les Miz. Hieruit zong hij Bring him home. Dit deed hij op zo´n fantastische wijze dat alleen al dit nummer de hele reis waard was. Dat wordt weer naar Londen in december… By the way, er staan op youtube een paar gefilmde nummers van gisteren en ook Bring him home van het eerdere concert in Bristol. Luister maar of je vind dat ik gelijk heb…
Er zijn nog 2 concerten gepland in Plymouth, en Ramin heeft verteld dat er volgend jaar ook een aantal concerten worden gegeven. Mocht je de kans hebben probeer hierheen te gaan!
Groeten,
Michael
