Lotus, superinteressant topic voor je scriptie. Ik ga toch nog even reageren, sorry voor mijn offtopic-ness.

Ik snap dit zo goed, maar kan toch niet helemaal omschrijven waarom ik het een rare ontwikkeling vind.
Als blank persoon zal je nooit Nabalungi kunnen spelen, maar bij een hoop rollen valt die gekleurd/blank verhouding weg en willen we juist diverser casten.
Bijvoorbeeld: Marius is ooit waarschijnlijk als blank/blond gecast (Rob vind ik bv ‘echt’ een Marius) vanwege zijn afkomst.
Rondom 1800, blank en welgesteld. Nu kan dat natuurlijk prima iemand zijn met een kleurtje, want je afkomst/uiterlijk zegt niet direct meer iets over in welke klasse je je bevindt. Dus prima, een beetje diversiteit, maar we zien het -naar mijn mening- maar een kant om gebeuren.
Zoals jij al zegt, dit heeft te maken met dat welgestelde rollen vroeger altijd door blanke mensen werden gespeeld, en nu is er geen excuus meer voor om hier diversiteit in aan te brengen. Prima, point taken. maar toch, vind ik het ook raar dat veel van oudsher blanke rollen nu wel open worden gesteld voor donkere mensen, maar dat dit andersom moeilijker te bewerkstelligen is. Waarom??

Ik snap dat een donkere (sorry ik weet gewoon niet of blank/gekleurd approved is of dat ik hier andere woorden voor moet gebruiken) Javert/Belle/Glinda van mijn part/Cosette makkelijker te verantwoorden is en in het plaatje past, maar kun je spreken van specifieke blanke en gekleurde rollen?

Ik voel me echt een racist terwijl ik dit typ, en bedoel het niet zo; maar waarom wel een Aziatisch/Afrikaans uitziende Cosette/Enjolras etc, maar geen blonde acteurs in Saigon? In beide gevallen zullen er vast wel mensen een oversteek hebben gemaakt naar dat land en onderdeel zijn geweest van de bevolking?

Het heeft volgens mij meer te maken met het gegeven van een verhaal dat er wel donkere acteurs gecast kunnen worden in blanke rollen maar niet andersom. Miss Saigon, het verhaal van de liefde van een Amerikaanse GI met een Vietnamees meisje, zou toch een beetje op de kop staan als er een blanke Kim zou worden gecast. Net als het vreemd zou zijn om een blanke Nabulungi te casten in The Book Of Mormon.

In andere musicals is etniciteit geen issue zoals bijvoorbeeld Les Misérables. Voor mij maakt het niet uit of Fantine Aziatisch is of Eponine een donkere huidskleur heeft. Of het allemaal historisch verantwoord is, vind ik dan minder belangrijk. Theater is en blijft een illusie en de kunst is om daarin, ook als publiek, mee te gaan.

In case of Nabalungi of Kim snap ik het, daar is die etniciteit deel van het verhaal. Wellicht gaf ik niet de beste voorbeelden. Maar ensemble-wijs denk ik dat daar wel meer ruimte moet zijn voor diversiteit. Zoals we dat zien bij ‘westerse’ musicals, maar een aantal westerlingen bij Saigon/Lion King/ BoM/ moet kunnen.

Ik vind dit wel een interessante stelling, en niet eens off topic: Mag je acteurs casten die historisch/maatschappelijk/geografisch gezien wat betreft afkomst niet echt in de rol passen?
Bijvoorbeeld een Europese Kim in Miss Saigon, of een Afrikaanse Valjean of Javert.

Mijn antwoord hier op zou zijn: Nee. Ik geloof meteen dat een blanke Kim de rol ook best prachtig zou neer zetten, en dat er genoeg donkere acteurs zijn met de perfecte stem voor welke ‘blanke’ rol dan ook. Maar dat doet in mijn ogen dan wel wat af aan het verhaal, als het historisch niet klopt.

Ja, er waren in 1800 echt al wel gekleurde mensen in Europa, maar ik denk dat het toch nog wel een zeldzaamheid was als die tot de welgestelden behoorden. Zeker als je het over mensen hebt met Afrikaanse afkomst, Aziatisch was misschien al wat meer. Maar ook ik heb me hier nog niet veel in verdiept, is simpelweg het beeld dat ik heb van de tijd.

Ik zou het in Les Mis dus wel apart vinden als er een echt donkere Cosette of Eponine is (ik kwam gisteren online toevallig wat tegen over een donkere Eponine, ben de naam vergeten). Helemaal inderdaad als de kind-versie wel blank is, en haar ouders dat bijvoorbeeld ook zijn. Net zoals dat het bij BatB vreemd is om een donkere Belle neer te zetten, dat speelt zich af in ongeveer dezelfde tijd (dacht ik) in Frankrijk, ook al is het natuurlijk een sprookje en kun je er dus meer een ‘fantasiewereld’ van maken dan bij een verhaal als Les Mis, dat echt een historische grondslag heeft.
Aida zal ook nooit als blanke gecast worden. Ik zou het daar wel logischer vinden als Radames en Amneris ook een wat donkerder uiterlijk hadden, aangezien ze Egyptenaren moeten voorstellen. Die zijn niet blond. Maar ik denk dat het daar ook te maken heeft met de tegenstelling tussen zwarte slaven vs blanke overheersers.
In Wicked bijvoorbeeld maakt het helemaal niets uit, omdat Oz een fantasieland is dus hoef je geen rekening te houden met historische en geografische juistheden uit onze wereld. Daar gaat het me puur om. Zet daar maar een donkere Glinda neer.

Er zijn trouwens wel een aantal Aziatische Fantine’s geweest. Natuurlijk Lea Solonga en onze eigen Nurlaila Karim. Dat valt denk ik niet zo op, omdat ze redelijk licht van kleur zijn en het nog wel aannemelijk is dat ze in een fabriek werkten in die tijd. Ik vond het wel altijd apart dat dan Cosette hartstikke blank was haha, maar ook dat zou in principe kunnen met een blanke vader.

Inderdaad, het hangt er vanaf of de afkomst er in het verhaal echt toe doet. Want het zou vreemd zijn om in Hairspray opeens een blanke Motormouth Manbelle en een zwarte Velma von Tussle te casten, maar een zwarte Cinderella (Keke Palmer) kan perfect omdat hier de afkomst van het personage geen invloed heeft op het verhaal.
Daarom dat je de rol van Rachel Marron in The Bodyguard perfect kan laten spelen door een blank iemand, want dit maakt niets uit voor het verhaal. Enig ‘probleem’ is dat deze rol natuurlijk gecreëerd is door Whitney en veel mensen niet zouden openstaan voor een blanke Rachel (denk ik).
Hamilton is hier denk ik het perfecte voorbeeld van. Een heel ‘wit’ verhaal, maar toch is het grootste deel van de cast gekleurd.

Ik voeg een nieuwe stelling toe. Over de overbodigheid van Eponine kunnen we ook nog steeds discussiëren (en over al het andere dat ter sprake komt, als het maar met Les Mis te maken heeft).

Het gaat ten koste van de geloofwaardigheid van Les Misérables als er acteurs gecast worden met een niet-westers uiterlijk.

Zelf ben ik het niet met de stelling eens. Ik denk dat theater per definitie nooit helemaal geloofwaardig is. Je weet immers dat je naar acteurs zit te kijken die doen alsof. Natuurlijk kan het wel meeslepend zijn en je raken, dat is een must zelfs, maar je weet dat het niet echt is. Ik heb Hamlet gespeeld zien worden door een vrouw en Othello door een witte man. Raar? Nee, want als ze op het toneel zeggen dat het zo is, is het zo.

Terug naar Les Mis: als je goed kijkt naar wat er allemaal ongeloofwaardig aan is ben je wel even bezig. Zo spreekt niemand Frans (tenzij je de productie in het Frans ziet), loopt iedereen de hele tijd te zingen en iedereen die doodgaat (en dat zijn er in Les Mis nogal wat) komt aan het eind gewoon weer terug om nog een mooi liedje te zingen. Waarom dan een detail als Eponine die als kind door een wit meisje en later door een zwarte vrouw gespeeld wordt ineens een dingetje is snap ik niet zo goed. Je weet immers dat het niet dezelfde actrice is. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld een Aziatische Fantine. Als je Les Mis in een Aziatisch land gaat zien is de kans groot dat Fantine niet de enige is.

Naast dat het mij qua geloofwaardigheid dus niet uitmaakt (omdat die er nooit echt is) denk ik ook dat het een nieuw publiek trekt. Theaterpubliek is over het algemeen toch vrij wit en dat is jammer. Door diverser te casten zul je ook eerder een diverser publiek trekken.

martijn-j - 02 February 2016 10:06 AM

Het gaat ten koste van de geloofwaardigheid van Les Misérables als er acteurs gecast worden met een niet-westers uiterlijk.

Voor mij niet. Het geeft de voorstelling ook een andere dimensie als bijvoorbeeld een donkere zangeres gecast wordt als Eponine en ‘On My Own’ meer een r&b feel krijgt. Niet dat ik daar fan van ben overigens. Ik hoor dat nummer nog steeds het liefste als de strakke power ballad zoals die ooit geschreven is.

martijn-j - 02 February 2016 10:06 AM

Het gaat ten koste van de geloofwaardigheid van Les Misérables als er acteurs gecast worden met een niet-westers uiterlijk.

Zelf ben ik het niet met de stelling eens. Ik denk dat theater per definitie nooit helemaal geloofwaardig is. Je weet immers dat je naar acteurs zit te kijken die doen alsof. Natuurlijk kan het wel meeslepend zijn en je raken, dat is een must zelfs, maar je weet dat het niet echt is. Ik heb Hamlet gespeeld zien worden door een vrouw en Othello door een witte man. Raar? Nee, want als ze op het toneel zeggen dat het zo is, is het zo.

...

Naast dat het mij qua geloofwaardigheid dus niet uitmaakt (omdat die er nooit echt is) denk ik ook dat het een nieuw publiek trekt. Theaterpubliek is over het algemeen toch vrij wit en dat is jammer. Door diverser te casten zul je ook eerder een diverser publiek trekken.

Toevallig gaat mijn scriptie dus over Othello en hier ben ik het dan ook niet mee eens. In het stuk is de afkomst van Othello zo belangrijk tov zijn omgeving, daarom vind ik niet dat je die zomaar kunt laten spelen door een blanke man. In Les Miserables is afkomst wat mij betreft geen belangrijk onderdeel van het verhaal en kan het daarom best.

Maar je laatste alinea ben ik het zeker wel mee eens ja.

Over Eponine, als ik het me goed herinner, wordt wat Eponine in de musical doet, het bij elkaar brengen van Marius en Cosette in het boek gedaan door Gavroche. Ja, ze heeft een mooie solo, en ze is interessanter dan Cosette. Maar als je kijkt, wat voegt ze verder toe aan het verhaal: vrij weinig.

Voor etniciteit, ik geloof dat het op Broadway verplicht is om minimal 1 niet-westers cast lid te hebben. Exacte regel weet ik niet, maar als je gaat googlen op Broadway en Diversity kom je een hoop artikelen tegen.

Voor mij is inderdaad, pas als het voor het verhaal van belang is: Miss Saigon, Hairspray etc. kom je er voor mij niet echt onderuit. Les Miserables vind ik eigenlijk minder van belang, zeker in het kader van de historie. Frankrijk heeft een behoorlijk aantal koloniën in Afrika gehad, de kans bestaat dat zo goed als elke rol een donkere persoon had kunnen zijn.

Je ziet het nu ook in Harry Potter, het toneelstuk, in London. J.K. Rowling heeft in niet 1 van haar boeken de huidskleur van Hermione beschreven, alleen de kleur van haar haar. Dus dat er nu donkere actrice Hermione speelt is niet tegen te spreken door de boeken. Alleen door je eigen beeld dat je hebt door de creatie van Emma Watson.

Vind het een lastige deze (omdat we nu eenmaal de gewoonte te hebben om alles direct logisch te willen kunnen plaatsen in een bepaald perspectief, bijvoorbeeld een historisch) maar neig ernaar het met Martijn-J eens te zijn.  Ik heb Les Mis op Broadway gezien met Nikki James als Eponine en Kyle Scatliffe als Enjolras.  Heel even moest ik aan die gedachte wennen, maar vervolgens geef je je over aan de magie van het theater en maakt het bottom line niet uit. Als de acteur goed is en de rol dito wordt vertolkt zit je zo in het verhaal dat je in beginsel door de huidskleur heen zou moeten kunnen kijken….

Eponine heeft wat mij betreft wel een belangrijke functie. Ze herinnert ons als publiek er aan dat het met Cosette heel slecht had kunnen aflopen als Valjean er niet geweest was. En waarschijnlijk ook nu nog slecht met haar af zal lopen als Valjean ontmaskerd wordt. En daarnaast geeft ze Marius iets meer karakter. Zonder haar zou het helemaal een sul zijn, die een jaar lang op een bankje zit te wachten of Cosette weer langskomt lopen.Ik zou eerder zeggen dat Gavroche overbodig is. Die zorgt alleen voor de ontmaskering van Javert, maar iedere student op de barricade kan daar eenvoudig achter komen.

Als je het zo stelt over Gavroche, eens. En toch vind ik het wel een belangrijk figuur(tje). Zeker in de musical waar het wel een bepaald signaal afgeeft dat er no mercy was. En ik vind zijn boodschap heel mooi in Little people.

So never kick a dog because he’s just a pup
You better run for cover when the pup grows up!

Gavroche is mi heel functioneel als het gaat om de toevoeging van een flink portie drama aan deze voorstelling.
Een stoer binkie dat Javert ontmaskert en later dapper op zoek gaat naar munitie voor ‘de goede zaak’, daarbij de volledige sympathie van het publiek heeft veroverd, om vervolgens genadeloos te worden neergeknald. De emoties gieren altijd door de zaal op dit moment en die impact zou veel minder zijn indien het een volwassene was geweest.

Ben ik met je eens, LondonMark. Ik zou Gavroche liever ook niet schrappen. Maar die emoties zijn eigenlijk al “voorbereid” door de dood van Eponine. Door haar dood krijg je rond de barricadescènes het idee: “dit zou wel eens niet goed kunnen aflopen”. Bij Gavroche weten we dan zeker: “dit gaat niet goed aflopen”.

Theo - 02 February 2016 10:23 AM

martijn-j - 02 February 2016 10:06 AM

Het gaat ten koste van de geloofwaardigheid van Les Misérables als er acteurs gecast worden met een niet-westers uiterlijk.

Voor mij niet. Het geeft de voorstelling ook een andere dimensie als bijvoorbeeld een donkere zangeres gecast wordt als Eponine en ‘On My Own’ meer een r&b feel krijgt. Niet dat ik daar fan van ben overigens. Ik hoor dat nummer nog steeds het liefste als de strakke power ballad zoals die ooit geschreven is.

Om maar van de r&b Fantine uit de 2e Nederlandse versie te zwijgen. Ik hou van nurlaila maar phoe, wat een schreeuwnummer werd ‘mijn droom’.