Ja, die allereerste ontmoeting tussen Elisabeth en de Dood miste ik ook het meest. Anders snap je niet waarom hij in De Laatste Dans al verliefd is op haar, en lijkt het voor het grootste deel van de show alsof hij alleen achter haar aan zit ipv dat zij ook (soms) naar hem verlangd. Die eerste ontmoeting is cruciaal, daarin wordt al duidelijk dat Elisabeth alleen écht vrij is in de armen van de Dood.
Een ander stuk dat ik echt miste was dat tussen “Er valt een zwarte schaduw” en “Was ik jouw spiegel maar”. Daarin pleegt Rudolf hoogverraad en wordt door zijn vader de keizer betrapt. Ook wel het lied daarvoor nog, een confrontatie tussen Rudolf en zijn vader over hoe sterk Rudolf tegen het beleid van zijn vader gekant is. Dat alles geeft Was ik jouw spiegel maar zoveel meer context, je snapt dan tenminste waarom hij zijn moeder moet smeken en uiteindelijk zelfmoord pleegt (ergens vond ik het ook jammer dat die zelfmoord niet werd gedaan zoals het hoorde, met dansers en de Dood erbij).
Andere stukjes die misten gaven ook wel meer inzicht, bijv in relatie tussen Franz Joseph en zijn moeder en de rusteloosheid van Elisabeth, maar daarvan kan ik nog begrijpen dat die geschrapt zijn. Ze zijn niet perse cruciaal voor het verhaal.
Maar goed, dat gezegd hebbende, heb ik ontzettend genoten. Elisabeth was mijn eerste musical dus voor mij ook ontzettend speciaal. Fijn dat eigenlijk de hele eerste cast mee deed, die ik ook ken van een *ahum* illegale dvd. Ook de regie van verschillende scenes, bijv bij Niets, Niets, echt Niets, was nog grotendeels hetzelfde. De entrance van Pia in de iconische Sissi-jurk door de deuren van paleis het Loo was overigens fantastisch. Paste perfect bij die scene en dat lied.