Vanvond heb ik de tweede try-out van Was Getekend gezien.
Ik ben niet direct een fan van het repertoire van Annie M.G.(op een paar pareltjes na) en ik moet eerlijk zeggen dat het feit dat Simone Kleinsma de titelrol zou gaan spelen mij naar het theater heeft gelokt.
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik onder de indruk ben van de voorstelling.
In de voorstelling zien we hoe Flip, de zoon van Annie, uitstekend neergezet door Wiliam Spaaij, wil weten wat het ware levensverhaal van zijn moeder Annie is. Annie neemt hem vervolgens mee in een reis door haar leven, zij het met frisse tegenzin.
Ik zal niet teveel van het verhaal verklappen, maar haar hele leven wordt belicht.
Het stuk zit best wel ingewikkeld in elkaar. Het vloeit in elkaar over in de verschillende periodes van het leven van Annie, maar het geheel maakt het heel logisch.
Simone en Wiliam staan 98% van de tijd op het toneel. In een comment hierboven wordt gezegd dat de rol van Annie in verhouding klein is, maar dit klopt absoluut niet.
Simone is wat mij betreft de grote ster van de show. Ik heb er maar 1 woord voor: Weergaloos. Ze speelt vilijn, met veel humor, dominant, ontroert, is kwetsbaar en zuigt je mee in het personage Annie M.G. Schmidt. Er zitten voor haar persoonlijk lijkt me behoorlijke pittige scenes in omtrent het overlijden van haar geliefde Dick van Duijn. Het lied dat ze daarbij zingt komt erg dichtbij haar eigen situatie. De zaal voelde dat m.i.ook. Na de betreffende scene was er in principe ruimte voor applaus, maar je kon een speld horen vallen. Een stilte vol respect zegt soms meer dan een daverend applaus. Ik vond dat erg indrukwekkend.
Wiliam speelt sterk als Flip van Duijn. Hij is duidelijk zoekende naar wie hij is en wat hij moet met zijn leven. Zang en spel heel sterk.
Marjolein Touw speelt de moeder van Annie en doet dat prima en overtuigend.
Wim van de Driesche speelt zowel de vader als de geliefde van Annie. Hij speelt ze en beetje hetzelfde, maar dat past in het verhaal.
Het meisje dat Annie als kind speelde was erg goed. Loepzuiver zingen en mooi acteerwerk.
Ook de jonge Annie kwam goed uit de verf.
Ensemble was top.
Het decor is super minimalistisch. Er staan 3 grote stellingen met vierkanten die kunnen draaien. Daarbij worden er enkele decorstukken als tafels en stoelen gebruikt en dat is het.
Ik heb een superavond gehad. Ik zou de voorstelling zeker nog een paar keer willen zien als ik de zekerheid zou hebben dat Simone zou spelen. Met alle respect voor Marjolein Touw, maar zij gaat er een zware dobber aan hebben om Simone te evenaren of te benaderen ben ik bang.
Het zal ijdele hoop zijn, maar een lijst met speelbeurten zou ik erg fijn vinden.