Gisteren naar Aida geweest. Wat een teleurstelling. Half lege zaal, afzette ring met enorme zwarte doeken, slechts drie rijen open in de ring. In het midden was het redelijk vol, achterin ook leeg. De cast verdient beter.
Gaia is geweldig. Wat had ik haar graag in het origineel willen zien. Naidjim is ondermaats, maar door de man onvriendelijke regie komt hij ook niet echt uit de verf. Sharifa was erg goed als Amneris, maar wat is deze rol gedevalueerd tot opvulling om Aida te laten shinen. Mijn pakkie an was altijd al opvulling, nu totaal nutteloos.
Mijn pakkie an reprise is mooi gedaan, het Nubisch gebed prachtig. Ik niet was een prachtig samenspel van de rollen, nu een verkrachting van het origineel. Naidjim probeert het, maar het is weg, dit nummer was een kanon, nu een tussendoor liedje.
Bij vlagen komt het op gang, met vergeet hem als absoluut hoogtepunt. Hoe dat komt? Geen toeters en bellen, geen etnische klanken, geen woke gedoe, maar iemand die een verhaal vertelt: verdriet en vertwijfeling zijn zichtbaar op haar gezicht.
Ik kan nog uren doorgaan, maar doe dat niet; Aida, ooit een glorieuze show die het moest hebben van eenvoud en de goede zang en vooral muziek. Aida anno 2023 is een keurig woke, (zogenaamd power)vrouw vriendelijke versie die kabbelt.
Het publiek omarmt deze versie niet, veel teleurgestelde mensen die vertwijfeld fluisteren over de cd die ze zo vaak hebben beluisterd. Wat valt het tegen.
De mensen op, onder en naast het toneel; aan hen ligt het niet. Ze werken hard en goed. Petje af. Mijn voorstel: twee weken dicht, origineel instuderen en een verlenging komt vanzelf.