Ik heb jaren niet ingelogd op dit forum, maar vooral nog meegelezen. Maar na deze ‘Op zoek naar…’ had ik even de behoefte iets te ventileren.
Over deze editie van ‘Op zoek naar…’ is al veel gezegd. In het algemeen heb ik erg genoten van dit programma; áltijd al. Los van het feit dat met de editie de macht van de (TV)producent groter wordt en mensen die een musicalscholing hebben gehad allerlei megabekende popnummers moeten zingen die in 8 van de 10 gevallen niet zo goed klinken als het origineel. Om nog maar te zwijgen over alle kritiek op het Engels, terwijl in de musical Nederlands gezongen moet worden.
Ook een groot nadeel van het programma in deze tijd: de online reacties. Ten tijde van ‘Op zoek naar Evita’ was de (a)social mediastorm nog niet zo giftig als nu. Kandidaten worden anno 2023 met de grond gelijk gemaakt, ‘konden écht niet zingen’ en hadden ‘de uitstraling van een…(vul hier een belediging)’ in. Helaas worden dus nu ook de artiesten in de door zo ons geliefde theatervorm beledigd tot op het bot. Dan heb ik het niet over de in het algemeen wél respectvol verwoorde kritische uitingen op dit forum. Maar ik weet wel dat als de generatie Simone, Pia, Stanley in deze tijd was ‘opgegroeid’ ze waarschijnlijk nooit zo ongeschonden de toppen van hun carrière hadden bereikt.
Uit die online reacties blijkt ook vooral dat het gemiddeld publiek niet heel veel verder kijkt als ‘wie heeft de beste zangstem?’ en ‘wie vind ik het ‘lekkerst’ om naar te kijken?’. De discipline ‘acteren’ lijkt een ondergeschoven kindje, tenzij je in de juiste close-up na een emotionele ballad een vochtig oogje hebt, dan kan iedereen zien dat je het écht meende. Terwijl er nog zoveel andere manieren zijn. (Dit is geen sneer naar de kandidaten, voor de duidelijkheid, maar wel hoe het medium werkt…)
Om nog maar niet té diep in te gaan op het feit dat Servé Hermans (regie Grease) vooral een toneelregisseur is; iemand kan een fantastische stem hebben, maar het is het soort regisseur dat je qua acteren alle hoeken van het repetitielokaal laat zien. En dat zou voor sommige kandidaten toch echt heel zwaar zijn geworden, omdat ze in hun (getoond) werk vooral op de andere disciplines leunen.
In de musical Grease volgen we twee middelbare scholieren, die standaard overal ter wereld door oudere acteurs gespeeld worden. Prima, maar dan moet de combinatie van de man en de vrouw in kwestie wel kloppen. Én: er is natuurlijk een verschil tussen ‘iets ouder zijn’ of daadwerkelijk ook een véél te volwassen uitstraling hebben. Kandidates als Magtel en Imahni zijn fantastische performers, maar zij hadden vanaf dag 1 voor mij een te volwassen uitstraling. Er zijn zoveel meer passende rollen voor deze dames. Het maakt niet uit welke haar- of huidskleur je hebt, maar je moet iets jeugdigs, naïefs over je heen hebben. Als zij het écht waren geworden moet ik er niet aan denken hoe dat had uitgepakt met Danny-kandidaten als bijv. Jarno of Dylan naast zich. Dat was – in uitstraling qua leeftijd (stijl: opgehitst puberjoch krijgt relatie met volwassen-powerballadzangeres) – toch niet je gewenste plaatje geweest? Ook niet - of misschien wel juist niet - in 2023.
Ik ben heel blij met de winnaars Tristan en Danique; megatalentvolle performers, passend bij de rollen. Ik hoop ook van harte dat de cancelcultuur van 2023 geen giftige gevolgen voor Tristan gaat hebben, in acht genomen dat het niet waar is. Want we leven helaas in een tijd dat zelfs een beschuldiging (al heeft hij in de realiteit iemand bij wijze van spreken maar een duwtje gegeven) al terugtrekkende partijen kan opleveren…Dat zou zó zonde zijn van het talent.
