LET OP! VEEL SPOILERS!!!
Zo, ik heb ook een verslag gemaakt van 20-04.
Ik hoop dat jullie het een beetje leuk vinden.
Vrijdag werd ik opeens gebeld door Marijke. Of ik naar de première van Les Mis wilde.
Jaaa natuurlijk *springt inmiddels 10 gaten in de lucht* .
Nou, ik kreeg dus een kaartje en ik was megablij, want ik had het totaal niet verwacht!
Ik wist wel dat Marijke er mee bezig was en dat het niet lukte. Nu dus blijkbaar wel opeens!
Zaterdagavond heb ik m’n premièrekleding in de kast gezocht en toen vond ik opeens nog een grijs pak wat ik al een tijdje niet had gedragen. Dus besloot ik dat aan te doen.
Zondag de dag lekker rustig gestart en hoe later het werd, hoe zenuwachtiger ik eigenlijk werd. :ohoh:
Netjes aangekleed, mooi make-upje opgedaan, mam ging m’n haar doen en ik was er klaar voor!
Rond 15.15 uur was ik al in Rotterdam, waar ik even heb staan kletsen met een paar meiden die ik ken en toen kwamen Esther en later Judith naar me toe. Met z’n drietjes besloten we alvast naar de a.u. te lopen.
Daar hebben we staan wachten op de hele groep en een groepsfoto laten maken.
Daarna hebben Esther, Judith en ik nog ff lekker in het zonnetje gezeten, en toen zag ik Brigitte Nijman, dus ik ff zwaaien natuurlijk! 📣
Later kwam ook EstherHey aangelopen, dus daar ff mee staan kletsen. 😄
We gingen toen op zoek naar Marijke, want we zouden al bijna naar binnen gaan.
De kaartjes werden verdeeld, en ik had een kaartje op parterre rij 7!! :omg: 📣
Even dacht ik dat ik verkeerd keek, want dát had ik al helemáál niet verwacht!
Later bleek dat ik naast Maaike zat, hartstikke gezellig!
Rond 17.15 uur begon de show dan eindelijk en ik had al meteen kippenvel.
Dit heb ik tijdens de show meerdere keren gehad trouwens. (Sommige stukje van Les Mis snap ik nu niet zo goed, als iemand die wil aanvullen heel graag. Met de tijd zal ik het vást wel beter begrijpen. 😄 Ow, en het zit technisch misschien een beetje raar in elkaar, maar ja :tong:).
1e akte:
Het verhaal van Les Misérables begint in de gevangenis waar al de mannen hard moeten werken en waar de helft van de mannen waarschijnlijk niet eens meer uit zullen komen.
Javert komt met een vrijlatingbrief voor gevangene 24601, Jean Valjean.
Die is natuurlijk erg blij dat hij eindelijk weer vrij is en het leven krijgt weer zin.
Hij gaat meteen ergens aan het werk, maar wordt nog dezelfde dag ontslagen omdat hij ‘een misdadiger’ is. Dan wil hij gaan slapen bij een herberg, maar doordat hij gevangen is geweest mag hij niet binnen. Hij word overal uitgejoeld en weggestuurd.
Hij komt een bisschop tegen en die geeft hem te eten, te drinken en een slaapplaats.
Jean beschaamt het vertrouwen van de dominee en steelt het zilveren bestek.
Hij word gepakt, maar de bisschop houdt hem een hand boven het hoofd, door te zeggen dat Jean het mee mà³cht nemen en geeft hem zelfs nog de kandelaars erbij.
Dan besluit Jean een beter mens te worden en gaat geloven in God.
‘Jean Valjean’ bestaat niet meer en hij besluit de vrijlatingbrief te verscheuren.
Hij wordt fabriekseigenaar en burgemeester van het dorpje Montreuil-Sur-Mer, onder de naam monsieur Madeleine (ik blijf hem voor de gemakkelijkheid maar even Jean noemen).
In de fabriek ontmoeten we Fantine en kom je erachter dat zij een onwettige dochter heeft.
Ze heeft haar kind ondergebracht bij een kroegbaas en moet deze veel geld betalen, omdat hij liegt dat ze heel ziek is.
Fantine wordt helaas ontslagen omdat de andere vrouwen en de voorman van de fabriek erachter komen. Ze verkoopt haar medaillon en haar haar voor de schuld aan de Thénardiers.
Ze moet dan aan de slag als hoer, om haar kind te kunnen blijven onderhouden. Als ze een man weigert komt ze in de problemen en wordt de politie erbij gehaald.
De man zegt dat Fantine hem ‘zomaar’ aanviel, wat natuurlijk niet waar is. Jean komt erbij en zegt tegen Javert dat ze niets deed.
Dan herkennen Jean en Fantine elkaar, en spuugt Fantine hem in het gezicht, omdat hij haar de fabriek uit heeft gezet. Even later blijkt dat Fantine ernstig ziek is en wordt ze snel naar het ziekenhuis gebracht.
Jean loopt weer op straat en daar rent een op hol geslagen paard met een kar met giftige rommel (dacht ik). De kar valt om en de bestuurder komt eronder te liggen.
Jean tilt de kar op en een aantal mensen trekken de bestuurder onder de kar vandaan.
Op dat moment komt Javert aangelopen en die herkent iets in de man die de kar optilde…
Javert herinnert zich gevangene 24601, dacht dat hij die al gearresteerd had, maar omdat Jean het niet over zijn hart kan verkrijgen om een onschuldige in zijn plaats daarheen te laten gaan, bekent hij dat hij ‘24601’ is.
We komen aan in het ziekenhuis waar Fantine door haar ziekte ligt te ijlen, ze denkt dat ze Cosette ziet. Ze vraagt aan Jean of hij voor Cosette wil zorgen. Hij beloofd dit haar en Fantine kan nu de eeuwige rust vinden. Direct daarna komt Javert het ziekenhuis binnen en wil Jean arresteren. Jean weet gelukkig te ontsnappen.
Hierna zijn we in de herberg van de Thénardiers in Montfermeil en ontmoeten we Cosette die het zat is om alleen maar schoon te maken. Ze zit te dromen over een luchtkasteel. Ze moet alle rotklusjes opknappen en Eponine wordt de hemel ingeprezen. Cosette gaat water halen en de gasten komen de herberg binnen (dat stukje van Mr. Thérnadier en Mme Thénardier snap ik dus nog niet zo goed allemaal).
Jean komt Cosette in het bos tegen en beloofd haar te redden van de Thénardiers.
Hij betaalt ze een hoop geld voor de zogenaamde onkosten die ze aan Cosette hebben gehad en dan eindelijk mag hij haar meenemen.
Het is inmiddels 9 jaar later en Jean en Cosette wonen in Parijs, waar het zeer onrustig en erg arm is. We maken kennis met straatschoffie Gavroche en we zien een beetje hoe het eraan toe gaat in de straten van Parijs.
De Thénardiers zijn inmiddels ook aangekomen in Parijs en zij zijn ook heel erg arm geworden. Ze liegen en bedriegen nog steeds de hele boel bij elkaar (het stukje hierna ben ik ff kwijt, sorry!).
Inmiddels is Marius tegen Cosette opgeknald en worden ze op slag verliefd.
Marius vertelt Eponine dat hij erg verliefd is op Cosette. Zij vindt dat natuurlijk niet leuk, want zij is verliefd op Marius.
(het stukje daarna van rood/zwart snap ik ook nog niet zo goed :ohoh:).
Het nieuws komt dat generaal Lamarque dood is, de enige persoon die opkwam voor de armen. De studenten gaan dan de straat op om het volk om hun steun te vragen. Cosette zit in de tuin verliefd te zingen en Marius zingt ook verliefd enzo. Eponine is heel erg jaloers natuurlijk, want zij wil Marius o zo graag. Dan klimt Marius over het hek en ziet Cosette hem.
Daarna proberen Mr. Thénardier en een paar van zijn maten in te breken bij Jean en Cosette.
Eponine houdt dit tegen door hard te gillen. De inbrekers rennen snel weg en Marius klimt snel over het hek.
Cosette liegt dat zij zo gegild heeft en Jean denkt dat het Javert was die probeerde binnen te dringen en wil daarom vluchten met Cosette. Iedereen bereid zijn plannen voor voor de volgende dag …
Einde 1e akte.
In de pauze op zoek gegaan naar wat te eten en ze hadden een soort boterhammen.
Wat er precies op zat weet ik niet, maar het smaakte me best. 😉 Ook nog op zoek naar een programmaboek, tevergeefs.
Vlak voor de 2e akte had ik toch nog geluk en kreeg ik een programmaboek! 📣
2e akte:
De 2e akte begint dus meteen met die bewuste volgende dag. Marius heeft nog steeds niet door hoe verliefd Eponine wel niet op hem is.
Eponine moet namens Marius een brief aan Cosette geven, maar geeft die aan Jean, die de brief ook leest. Dan loopt Eponine terug over de donkere straten, ze fantaseert dat Marius bij haar is en dat hij ook verliefd is op haar.
Ondertussen hebben de studenten de barricade gebouwd. Gavroche herkent Javert en verraad hem, waarop Javert word vastgebonden. Eponine komt terug op de barricade, terwijl Marius dat haar heeft afgeraden.
Ze wordt neergeschoten en sterft in de armen van Marius. De eerste van de velen die op de barricade zullen sterven.
Vlak daarna komt Jean op de barricade en hij gaat meevechten met de studenten. Hij ziet daar Javert en krijgt een kans om hem dood te schieten, maar laat hem toch gaan.
Het is nacht en iedereen gaat slapen. Jean bidt tot God of Marius mag blijven leven, zodat hij voor Cosette kan blijven zorgen.
De volgende dag tijdens het gevecht dreigt de munitie op te raken en gaat Gavroche munitie halen bij de lijken van de tegenstanders.
Helaas wordt dan ook Gavroche doodgeschoten (kunnen jullie wel tegen zo’n klein jochie, dacht ik toen :tong:).
Dan is iedereen natuurlijk erg bedroefd, maar volgt er nog een flink gevecht. Er wordt (volgens mij) een granaat gegooid, waardoor iedereen doodgaat, behalve (wat toevallig!) Marius en Jean.
Jean neemt Marius mee naar het riool, want daar zijn ze zo goed als veilig.
Dit stukje vind ik mooi gedaan, want door de lichten en doordat Jean Marius elke keer op een andere manier draagt, is het net of ze héél erg lang lopen.
Jean en Marius liggen te slapen in het riool, en daar hebben we Mr. Thénardier weer die alle dingen steelt van de lijken waar hij maar geld voor kan krijgen.
Als hij Jean wil bestelen, wordt deze wakker en gaat Mr. Thénardier maar weg.
Hij loopt weer naar buiten met Marius waar hij Javert tegenkomt en hij smeekt hem hem weer te laten gaan, zodat hij Marius naar het ziekenhuis kan brengen. Javert vind dat hij gefaald heeft en pleegt zelfmoord.
(straks deel 2 want het past niet allemaal in 1 post).
