Vanavond heb ik Vlaamse versie van Beauty and the Beast voor het eerst gezien en ik moet eerlijk zeggen: Onze Zuiderburen boffen maar.

Buiten de gewone cast speelde Dimitri Verhoeven Cogsworth, Richard Spijkers het Beest, Marc Peter van der Maas als Gaston en Tijl Dauwe als d’Oncre.

Ik was erg blij met Richard Spijkers en hij maakt het vocaal helemaal waar, helaas was zijn spel in de eerste akte wat mat en leek zijn beest-achtige gedrag meer op een basketballer die iemand moet verdedigen, maar vanaf Van Haar Te Houden was er ineens vuur en maakt hij de tweede akte af met verve waarbij vooral de reprise van Van Haar Te Houden mijn rug bezaaide met kippenvel.

Marc Peter van der Maas was nieuw voor mij. Ik had geen idee wat ik moest verwachten, maar hij speelde z’n rol vrij dik aangezet, maar het werkte prima. Met een vrijwel constante prodent smile alsof hij wil zeggen: Ik heb een voorbeeldfunctie. De manier waarop het ensemble oppakt en opzijzet of haast opzij gooit in het openingsnummer is heerlijk Macho en hilarisch.

Dimitri Verhoeven was voor mij een van de hoogtepuntjes van de avond. Hij weet een goede balans te leggen tussen de humor en de drama waardoor het ook daadwerkelijk binnenkomt bij je, daarbij weet hij goed raad met z’n oneliners en komt als keurige hofmeester prima voor de dag. Het is prachtig om te zien hoe een korte scene die bestaat uit uitsluitend grappen ineens omslaat met een enkele zin. Daar waar Peter van de Velde als Lumiere toch nog een kopie maakt van Carlo Boshard gaat hij toch mee in het drama met Cogsworth waardoor een scene dan ook daadwerkelijk omslaat. Ik zou alleen erg graag willen zien dat Peter van de Velde zijn tong eens in z’n mond zou houden, want hij hangt er nou iets te vaak uit…

Ann van den Broeck maakt Belle een stuk minder irritant dan Chantal dat deed in Nederland. Het blijven dezelfde teksten, maar door totaal anders er mee om te gaan geloof je het goede van Belle veel meer (Ook omdat bij Ann niet ELKE zin een oneliner met worden). In de eerste confrontatie tussen Belle en Beest in de slaapkamer laat Ann als Belle zien dat ze toch zelf ook wel schrikt van haar harde woorden.

Goele de Raedt vond ik wat kleurloos in vergelijking met wat ze eerder heeft gedaan, maar vooral in vergelijking met Nicole Berendsen. Ze doet het allemaal prima, maar het blijft niet hangen zoals Nicole dat wel deed.

Steve Beirnaert’s Lefou is aandoenlijk schattig. Hij pakt z’n comedy met beide handen aan en buit ze dan ook volledig uit… Zelfs het oeps-gaston-heeft-net-m’n-tanden-uit-m’n-muil-geslagen-moment werd hierdoor hilarisch.

Koen Crucke is de gedroomde Maurice, gezegend met een goede stem weet hij een vaderfiguur neer te zetten die niet helemaal spoort maar een hart van goud heeft.

Ik zou het niemand aan willen doen dat ze rol moeten spelen met als naam Mevrouw Pot, maar toch maakt Hilde Norga er het beste van in die, nog altijd, afgrijselijke kerstklok die voor theepot door moet gaan. Haar Meisje En Het Beest is zuiver en prachtig. Ik vond haar versie zelfs zo mooi dat ik me niet eens meer stoorde aan de tekst en dat wil wat zeggen. 😉

Al met al heb ik ontzettend genoten van de voorstelling en ben ik zeer benieuwd wat ik morgen ga vinden van deze show…

PS. Het was erg grappig om te zien hoe de transformatie nou eigenlijk werkt. Sommige mensen blijven maar beweren dat de prins echt niet het trapje op klimt, maar zoals ik vanavond kon zien is dat toch echt het geval… Onder de trap (die doeken hangen er niet voor niets onder) zit ook iemand iets te doen… Ik vermoed Patience. 😉

*zit hier helemaal trots te wezen op Dimitri 😉  :D *

Dus jou zullen we waarschijnlijk vaker zien in de Antwerpse Stadsschouwburg? 😉

Ik was er bij de premiere van overtuigd dat de Vlamingen een betere voorstelling te zien zouden krijgen van Beauty & the Beast, simpelweg omdat de premiere al iets beter was dan wat ik in Nederland ooit aan voorstellingen heb gezien.
Nu, een aantal weken later weet ik het zeker. Deze voorstelling gaat hard richting de voorstelling zoals deze zou moeten zijn, zoals sommigen misschien uit eerdere posts weten. Het referentiekader is de voorstelling in Oberhausen, die echt heel sterk was.

Ik ben niet idolaat van deze show, en als ik niet getipt was dat eindelijk ging gebeuren waar ik in Nederland al tijden op zat te wachten, was ik er ook niet meer naartoe geweest. Maar Dieter Verhaegen als Lumiere, dat moest ik gewoon zien.
Als liefhebber hoop je dan nog meer anderen aan het werk te zien, en dat was in dit geval zo met Dimitri Verhoeven als klok. Was er eerst nog sprake van dat Richard Spijkers het beest zou spelen, dit was helaas niet het geval

Eigenlijk moet ik die “helaas” tussen quotes zetten, omdat het suggereert dat Jan Schepens niet goed was, en dat is zeker niet het geval. Sterker nog, als er iemand gegroeid is in deze voorstelling is het Jan Schepens wel. Het beestachtige blijft niet super, maar het kwetsbare deel in hem is echt wonderschoon. Mooi moment is als Belle uit het kasteel vlucht, en hij door het raam haar als het ware ziet vertrekken. Al is er nog 1 moment waar dat effect duidelijker, beter kan. Als hij bij de duur van Belle’s kamer staat en Belle hem een monster noemt merkt je weinig van hoe hard dat aankomt.

Ik vind Rene altijd super, dus het was wel schrikken bij zijn eerste opkomst. Het leek gemakzuchtig, vocaal ondermaats, en het deed het ergste vermoeden. Maar gelukkig trok dit bij, en was zijn samenspel met Lefou weer geweldig. Wat blijft Steve echt een schat van een Lefou; je krijgt echt medelijden met hem. Zeker als hij ook nog meer gaat slissen als hij zijn tandjes is kwijtgeraakt.
Ann is te oud voor Belle, maar je vergeeft t haar. Ze is zo puur; de walging bij de versierpogingen ven Gaston is heel overtuigend, en bij haar kun je je ook wel voorstellen dat het dorp haar een beetje raar durft te vinden. (zonder meteen een dreun te krijgen als het ware).
Babette heb ik bij de premiere als “te veel” ervaren, zeker in combi met Peter van de Velde. Het lijkt nu echt een stuk minder, en zeker omdat het samenspel met Dieter Verhaegen nog niet echt overtuigend overkomt valt het nu te veel weg. Er mag nu wel weer een schepje bovenop in mijn ogen.

En nu we toch bij Dieter zijn aangeland. Het kritiekpunt hierboven is ook meteen het enige smetje op zijn optreden. Het contact met Babette mag fysieker en overtuigender. Nu kreeg je de indruk dat Dieter Babette niet wilde aansteken (hij was hees, en waarschijnlijk niet helemaal 100%). Wat ik nu eindelijk in een Nederlandstalige Beauty heb gezien is de kwetsbaarheid bij de kandelaar. Wat Casale riep te roepen kwam er tot nog toe echt niet uit; het lijden onder de vloek, die voor hen onherroepelijk de dood zou betekenen. En dat was bij Dieter echt heel sterk. Niet de overdreven ranzigheid, maar zeker wel de hitsigheid; de spontaniteit en juist de kwetsbaarheid. Eindelijk kippenvel bij Lumiere, en zijn maatje de klok. Dimitri Verhoeven doet niet onder voor Marc Lauwrys, die de lagen in zijn karakter ook goed wist aan te geven. Geen wedstrijdje “de leukste thuis” , maar subtielere humor en breekbaarheid.

Ik ben blij dat ik deze voorstelling ben gaan zien, hoewel de show voor mij nu wel afgelopen is.

De verkopen lopen beter dan Mamma Mia. Hoewel ik dat echt een veel betere show vind, is deze Beauty een kwalitatief zeer goede show.

Leuk om te lezen Jeroen 😉

[off topic] Waren jij en Tim nou zo snel weg vanmiddag? Ik heb jullie niet meer gezien na de aanvang van de show!

Een aanvulling op wat ik eerder poste naar aanleiding van de voorstelling van vrijdag.

Ik ben er uit wat ik zo leuk vond aan Kirsten Cools namelijk… De manier waarop zij Madame de la Grande Bouche neerzet met een aardige dosis zelfspot. Kirsten zet haar zo heerlijk over de top neer dat je het gevoel krijgt dat zij de enige is die gelooft dat zij echt een prima donna is geweest. Ze blijft herhaaldelijk roepen dat de koning op rij 1 zat (wat uiteraard klinkklare nonsens is, daar zit een koning niet), maar zelf is ze daar heilig van overtuigd. Het maakt dat haar karakter veel komischer uit de hoek komt zonder dat ze komisch doet, ze gelooft er immers heilig in…

Jan Schepens maakte op mij aardig wat indruk. Vrijdag in de auto had ik de cast recording opgezet en toen had ik zoiets van: Ai… Niet mijn ding zeg maar. Vanmiddag heeft hij mij met zijn spel volledig overgehaald. Het moment tijdens If I Can’t Love Her als hij nog door het raam staart alsof hij Belle ziet weglopen is vertederend en draagt bij aan de omslag van het karakter en zo had hij tekstueel nog een aantal prachtige momenten. Ik blijf er overigens bij dat zijn stem niet geschikt is voor de zangpartijen van het beest, maar toch heb ik zeer van hem genoten.

Over Dieter kan ik me uitsluitend aansluiten bij Jeroen. Dieter is breekbaar en geloofwaardig als personage in plaats van karikatuur zoals ik eerder heb gezien.

@ Scarletwoman: Wij waren redelijk snel weg, we hebben nog even buiten gestaan voor Houten Clara met idee dat we jullie misschien langs zouden zien komen, maar helaas… Bijpraten doen we nog wel een keer… 😉

Leuk om jullie beider reacties te lezen!

Mijn verslag staat inmiddels onder:
http://www.musicalworld.nl/forum/viewthread/8655/

Verslagen schrijven is niet mijn sterkste punt, dus ik laat het lekker aan jullie over 😉

Ik heb ff een vraagje…kun je ook last minute naar Batb Antwerpen gaan? En wat kost dat dan?

En nog een vraagje..kun je daar ergens in de buurt parkeren? En wat kost dat? 😛

Parkeerplaatsen en -garages zijn rondom het theater, maar pas op: als het markt is, sta je hier heel lang in de rij!
Last minutes zijn er voor zover ik weet (nog) niet…