[quote author=“Jeroen”]Bij de vorige versie zal Paul de Leeuw ook wel gewoon de beste zijn geweest, en niet genomen omdat het een bekende Nederlander was die nieuw publiek zou trekken? toch 😉
Na het zien van Aan het einde van de regenboog gisteren ben ik er heilig van overtuigd dat Paul de Leeuw de professionaliteit in zich heeft die Carlo op dit vlak mist.
Paul staat er niet als zichzelf, maar als zijn rol. Hij stelt zich op ten dienste van het stuk. En wanneer hij uit de spotlights blijft, dan blíjft hij daar ook uit. De bescheidenheid die hij had in de ene hoek van het toneel, terwijl in de andere hoek de scene gaande was tussen Garland en Deans, was van dien aard dat je hem kon vergeten en je als vanzelf op de echte actie richtte. Hij stond er wel, maar zo bij zichzelf dat hij onderdeel uit maakte van het toneel: alles aan hem straalde uit ‘ik ben er niet, ik ben op dit moment niet het belangrijkst.’
En dat heb ik Carlo nog nooit zien doen.