Nog een:

http://www.thesun.co.uk/article/0,,2007140001-2007310400,00.html

So happy , ik ben ook een van de “oktober-gangers”  😄

bobbie - 07 July 2007 11:52 AM

Wat een positieve recensies.

Ik vind de recensies van dat forum eerder erg eng. Gaat het nou om de voorstelling of om Lee Mead, zijn krullen en hoe ‘drop dead gorgeous’ hij er in zijn lendendoek op het podium bijstaat ?

Ik kwam een nog engere tegen die ik hier niet eens durf/wil plaatsen. De schrijfster van dat verslagje permitteert zich na de voorstelling toegang tot Lee Mead’s kleedkamer “well, he let me in” en laat zich zo 1-2-3 niet wegjagen:

“During all this, Lee said he was a bit hot and sweaty and did we mind if he got changed? Errr, no!!! Unfortunately, my parents must’ve taught me some manners and I looked away politely like you do when someone’s typing in their PIN no. How I have to flaggelate myself now for this!”

Ik heb dat forum ook gelezen. Gelukkig waren er ook mensen die wat tegengas gaven. O.a. een reactie uit Amerika, dat backstage gaan iets is dat je absoluut niet doet! (Je loopt in de weg, en de mensen zijn moe en willen rust)
Wat leuk was om te lezen is, hoe ontluisterend het is om je idool in levende lijve te ontmoeten. Hij blijkt aardig te zijn, maar niet meer dan dat. Hij is zelfs een beetje saai. Dus de volgende keer gewoon bij de artiesteningang blijven staan, een foto en twee minuten praten, en de mythe blijft in stand.

in heb begin las ik alleen positieve reviews van Lee fans. Kwam vanavond een behoorlijk kritische tegenhanger tegen op de Whats on stage forum. Blijkbaar is deze show een zogenaamde Magnetron show, een opgewarmde, voorgekauwde show. Een van de belangrijkste aanwijzingen hiervoor is, dat als regisseur Steven Pimlott wordt genoemd. Deze beste man is 3,5 maand voor aanvang van de repetities overleden. In hoe verre hij betrokken is geweest bij de voorbereidingen is mij onduidelijk. Verder schijnt het decor, al gebruikt te zijn in een rondreizende productie. De kritiek is:
geen nieuwe regie, rommelige choreografie, geen nieuwe ideeën, gemakzucht van het productie team.

Kortom een uitgewoonde show, die men compleet aan het uitmelken is.
Verder schijnt het verhaal vrij simpel te zijn, en zeer geschikt voor kinderen (al meer dan 20.000 keer opgevoerd als schoolproductie de afgelopen 40 jaar). Wat het geheel een beetje kinderachtig maakt.

Toch altijd fijn als mensen het vanuit een andere invalshoek bekijken.

Heb altijd met enthousiasme naar Any dream will do gekeken. En heb genoten van de optredens van Lee, en op basis daarvan kaarten gekocht voor een show, waarvan ik mij nu afvraag, ga ik het eigenlijk wel leuk vinden? Ik ga ervan uit van wel. Alhoewel ik zeker niet alles leuk vind wat ik zie in het theater, zijn er eigenlijk in elke voorstelling wel positieve punten te vinden waar ik mijzelf op richt. Afbranden kan altijd, ga er maar staan denk ik dan.
Zo lees ik bijvoorbeeld regelmatig dat Andrew Loyd Webber geen mooie liedjes schrijft. En daar ben ik het eigenlijk helemaal niet mee eens. Ik houd van Jesus Christ Superstar, Cats heeft een aantal goede nummers, en Close Every Door is een van de meest mooie liedjes die ik ken.

Mijn verwachtingen zijn alleen niet meer zo hoog gespannen. En dat is denk ik ook maar beter.

bobbie - 13 July 2007 12:28 AM

in heb begin las ik alleen positieve reviews van Lee fans. Kwam vanavond een behoorlijk kritische tegenhanger tegen op de Whats on stage forum. Blijkbaar is deze show een zogenaamde Magnetron show, een opgewarmde, voorgekauwde show. Een van de belangrijkste aanwijzingen hiervoor is, dat als regisseur Steven Pimlott wordt genoemd. Deze beste man is 3,5 maand voor aanvang van de repetities overleden. In hoe verre hij betrokken is geweest bij de voorbereidingen is mij onduidelijk. Verder schijnt het decor, al gebruikt te zijn in een rondreizende productie. De kritiek is:
geen nieuwe regie, rommelige choreografie, geen nieuwe ideeën, gemakzucht van het productie team.

Kortom een uitgewoonde show, die men compleet aan het uitmelken is.
Verder schijnt het verhaal vrij simpel te zijn, en zeer geschikt voor kinderen (al meer dan 20.000 keer opgevoerd als schoolproductie de afgelopen 40 jaar). Wat het geheel een beetje kinderachtig maakt.

Toch altijd fijn als mensen het vanuit een andere invalshoek bekijken.

Heb altijd met enthousiasme naar Any dream will do gekeken. En heb genoten van de optredens van Lee, en op basis daarvan kaarten gekocht voor een show, waarvan ik mij nu afvraag, ga ik het eigenlijk wel leuk vinden? Ik ga ervan uit van wel. Alhoewel ik zeker niet alles leuk vind wat ik zie in het theater, zijn er eigenlijk in elke voorstelling wel positieve punten te vinden waar ik mijzelf op richt. Afbranden kan altijd, ga er maar staan denk ik dan.
Zo lees ik bijvoorbeeld regelmatig dat Andrew Loyd Webber geen mooie liedjes schrijft. En daar ben ik het eigenlijk helemaal niet mee eens. Ik houd van Jesus Christ Superstar, Cats heeft een aantal goede nummers, en Close Every Door is een van de meest mooie liedjes die ik ken.

Mijn verwachtingen zijn alleen niet meer zo hoog gespannen. En dat is denk ik ook maar beter.

Ik moet altijd erg lachen om de mensen die zeggen dat Andrew Lloyd Webber geen liedjes kan schrijven en dat hij zijn melodieen jat van klassieke componisten, die mensen moet een leven zoeken en een ander het succes gunnen wat ze verdienen.

Groet,
Danny

bobbie - 13 July 2007 12:28 AM

Mijn verwachtingen zijn alleen niet meer zo hoog gespannen. En dat is denk ik ook maar beter.

Waarom niet ... Ik heb de Whatsonstage discussie niet helemaal gelezen maar deze versie van Joseph is in aangepaste vorm dezelfde als die in het London Palladium te zien was met Jason Donovan en Linzi Hateley en dezelfde creatives als nu. Ik heb erg leuke herinneringen aan die versie van Joseph en daar was helemaal niets mis mee.
Verwacht geen diepzinnigheid want Joseph is geen zware kost maar meer een ‘feelgood’ musical lang voordat dat woord bestond. Ik verheug me nog steeds hoor 😊

*edit* Nou heb me net even door het geneuzel op Whatonstage geworsteld. What a load of bulls..t ! Het meest frappante is dat het niemand van die ‘theaterkenners’ daar is opgevallen dat Lloyd Webber en Tim Rice schijnbaar een nieuwe song voor deze versie hebben geschreven ... of ik heb er overheen gelezen want een interessante discussie is het niet

eastwick - 13 July 2007 06:01 PM

bobbie - 13 July 2007 12:28 AM

Mijn verwachtingen zijn alleen niet meer zo hoog gespannen. En dat is denk ik ook maar beter.

Waarom niet ... Ik heb de Whatsonstage discussie niet helemaal gelezen maar deze versie van Joseph is in aangepaste vorm dezelfde als die in het London Palladium te zien was met Jason Donovan en Linzi Hateley en dezelfde creatives als nu. Ik heb erg leuke herinneringen aan die versie van Joseph en daar was helemaal niets mis mee.
Verwacht geen diepzinnigheid want Joseph is geen zware kost maar meer een ‘feelgood’ musical lang voordat dat woord bestond. Ik verheug me nog steeds hoor 😊

Dat is juist het probleem van de ‘nay-sayers’ in die discussie. Ze hadden iets anders verwacht maar krijgen precies hetzelfde als toen. Leuk dat jij dat juist als positief ziet. Ik heb zelf de Palladium-versie nooit gezien dus ik ga helemaal vers naar deze produktie kijken en ik kijk ernaar uit. Je moet uiteindelijk toch je eigen mening over een voorstelling vormen nadat je em gezien hebt. Ik vind ze leuk om te lezen (ook om te zien waar ik op moet letten) maar ik probeer me zo min mogelijk van eerdere verslagen aan te trekken (positief of negatief). Ik ben wel altijd erg benieuwd naar allereerste reacties.

(ik pik ook Sound of Music, Cabaret, en good-old- Les Miserables nog even mee. Heeft iemand suggesties voor nog een voorstelling (mag ook toneel zijn).

Dank voor jullie positieve geluiden. Ik heb er stiekem toch wel erg veel zin in 😄

hoorde laatst ook dat andrew weer ene tv show wil gaan doen hij wil opzoek naar zijn nieuwe my fair lady (weet niet of het hier al bekend was maar dacht meld het even)

Op Whatsonstage staat wat info over het nieuwe nummer van Lloyd Webber en Rice voor deze versie van Joseph. En altijd leuk om te lezen dat er zeker een castalbum komt 😊

Written especially for this production, “King of My Heart” takes its inspiration from Elvis Presley’ greatest hits, incorporating various Elvis song titles into the lyrics. It’s sung in Act Two by the pseudo Elvis character, the be-quiffed and hip-gyrating Pharaoh (played by Dean Collinson), immediately following the existing “Pharaoh’s Song”. Lloyd Webber and Rice’s last major collaboration was on the premiere of Evita in 1976. “King of My Heart” is expected to feature on a new Joseph cast recording released later this year

Bron http://www.whatsonstage.com

En een hele reeks foto’s uit de voorstelling op de site onder de nieuwssectie
http://www.josephthemusical.com

1. Hoera, een cast-album.

2. Zonde om de foto’s nu al te bekijken, maar wat zijn ze mooi en wat vergroten ze mijn zin in de voorstelling !  😄

Leuk om nog even alle reacties over Any Dream Will Do te lezen. We hadden ze allemaal opgenomen, maar besloten deze week om de tapes weer vrij te maken dus ik heb nogmaals e.e.a. gezien. De Maria’s hebben we wel bewaard, maar die waren ook veel beter dan de Josephs.

Lee en Keith waren onze favo’s. Ik verbaas me dat Craig toch Joseph is geworden. Hij was zo plastic. Als je dan toch veel jonge meisjes wil strikken, had je beter de valszingende Anthony of de matig zingende Ben in kunnen zetten. Beiden publiekslievelingen bij de jongeren.
In mijn optiek had Ben er al veel eerder uit moeten vallen.
Mijn finale was Lee, Keith and Seamus geweest. Maar de winnaar was voor mij ook Lee, dus zo komt alles nog goed.

Bij de Maria’s zijn er daarna ook nog allerlei dames aan werk gekomen. Aoifa schijnt de alternate van Conny te zijn.  Die vreselijke Oostblok-dame staat in Evita.

Hopelijk komt er weer een dergelijke show op BBC. Ik vind het smullen en ga er lekker voor zitten. Ik heb niet zo veel vertrouwen in de AVRO maar we zullen zien….....

Craig was een persoonlijk favoriet van panellid en Joseph-tour producer Bill Kenwright, vandaar.  Ziet er ook niet verkeerd uit als Joseph:

http://www.craigchalmers-ontour.com/

Over de Maria’s (Oostblok-Simone staat intussen niet meer in Evita, dat (in het Adelphi theatre) heeft plaats moeten maken voor Joseph):

http://www.musicalworld.nl/forum/viewthread/9019/

Mo - 17 July 2007 12:57 PM

De Maria’s hebben we wel bewaard, maar die waren ook veel beter dan de Josephs.

Die serie heb ik helemaal gemist. Kan er niet over mee praten. Vond de kwaliteit van de Joseph al heel goed. Maar terugkijkend was eigenlijk, maar 1 persoon echt geschikt. En die heeft de show ook gewonnen.

Mo - 17 July 2007 12:57 PM

Ik verbaas me dat Craig toch Joseph is geworden. Hij was zo plastic.

Wat Bill Kenwright in hem zag was mij in het begin ook volledig onduidelijk. Heb heel erg moeten wennen aan zijn gezicht. Volgens mij is het een sympathieke jongen, waar goed mee valt samen te werken en die nog goed te kneden is. Voor een producer heel belangrijke eigenschappen. Je hebt in eerste instantie toch vooral een teamspeler nodig voor een musical. En dat hij zo plastic over kwam kwam volgens mij omdat dat hetgeen was wat hij de jaren daarvoor had geleerd. De musical Joseph is niet bijzonder diepgravend, en schijnt veel op komisch gevoel te draaien, en volgens mij heeft Craig dat voldoende.

Mo - 17 July 2007 12:57 PM

Als je dan toch veel jonge meisjes wil strikken, had je beter de valszingende Anthony of de matig zingende Ben in kunnen zetten. Beiden publiekslievelingen bij de jongeren.

Als Anthony niet vals zong, en dat gebeurde toch best vaak, dan heeft hij een fantastische stem. Vond echter dat hij nog geen idee had wat hij met dat talent aan moet. Laat hem maar lekker een paar jaar naar school gaan om te leren dansen en acteren, en het komt vast goed met hem.
Ben kon in ieder geval dansen. Qua zingen denk ik dat dat nooit zijn sterkste punt zal worden. Op dit moment staat hij in een concertshow met muziek uit Dirty Dancing. Zijn fans zijn in ieder geval enthousiast.

Mo - 17 July 2007 12:57 PM

Mijn finale was Lee, Keith and Seamus geweest.

Ik had dus helemaal niets met Keith. En dat vind ik gek omdat zoveel mensen hem goed vinden. Dit is nou typisch iets dat persoonlijke smaak heet, geloof ik.
Mijn finale: Lee, Lewis en Seamus of Craig

Mo - 17 July 2007 12:57 PM

Hopelijk komt er weer een dergelijke show op BBC. Ik vind het smullen en ga er lekker voor zitten. Ik heb niet zo veel vertrouwen in de AVRO maar we zullen zien….....

Ik heb ook niet zoveel vertrouwen in de Avro. Maar of ik weer zit te wachten op een dergelijke serie?........Ben er nog niet uit. Maar één ding is zeker, als ik 1 keer gekeken heb zal ik vast blijven kijken, want dan word ik weer zo nieuwschierig wie gaat winnen.