Woordje vooraf: Ik ga vast veel commentaar krijgen op wat ik nu zeg en het is vast niet overal even goed onderbouwd, maar ik meen het allemaal wel. Ken je Hair niet dan kan dit verslag SPOILERS bevatten.
Hair…
De musical van de jaren zestig. De tijd van de hippies. Liefde. Vrede. Seks… Veel meer valt er niet te vertellen over de inhoud van Hair. Zit er veel meer in Hair? Natuurlijk wel, maar dat haal je er zà³ niet uit.
Seaside Productions produceert deze nieuwe update van de typische jaren zestig musical, waar ik eerlijk gezegd toch wel erg naar uitkeek. De tot nu toe gehoorde songvertalingen klonken erg goed en een aantal unieke namen tussen de creatives beloofden iets bijzonders.
De voorstelling begint met open doek. Op de achtergrond een rij met luxaflexen die tezamen drie schermen vormen. Op deze schermen zien we fragmenten van nieuwe interview met authentieke hippies. Leuk voor de eerste dertig seconden. De daarop volgende vijf minuten met ‘leuke’ qoutes is een kwestie van ‘uitzitten’. Het beetje verhaal wat er is overgebleven wordt in de regie zo matig uitgewerkt dat Ronald Giphart’s dialogen niet meer doen dan ‘literair klinken’ en ‘de boel ophouden’. De vrijwillige keuze van Claude (standaard uitgesproken als Kloot) om het leger in te gaan is heel vrijwillig en het lijkt z’n vrienden niets te doen. The Flesh Failures is een nummer met een gigantische impact. Een nummer dat mij echt de rillingen geeft, maar zo futloos als het hier werd gebracht had ik nog niet meegemaakt.
Het decor was uit de categorie: ‘lekker artistiek’. Een boom op het podium. Geen coulissen. Grafsteentjes van karton. Mickey Mouse. Ronald McDonald. Rollen plastic waar leuk op geschilderd wordt. Etcetera, etcetera. Rodrigo Otazu staat in voor het kostuumontwerp. Je zou heel wat verwachten, maar hier had echt de naam van elke willekeurige kostuumontwerper onder kunnen staan, zeker niet slecht, maar ook verre van bijzonder of origineel. De regie van Marcus Azzini mag geen naam hebben. Ik stond zowat te verlangen naar een regie van Glenn Casale. Zelfs Rogier van Rossum maakte zijn naam niet waar. Het geluid had geen balans en veel van de gezongen teksten kwamen niet over het voetlicht. De choreografie had een aantal lekkere punten, maar het grote dieptepunt brak aan met de laatste trip die de groep neemt voordat Claude het leger ingaat. Een scene/ballet die voor het gevoel een kwartier duurt is de grootste chaos die ik ooit op het podium zag. De nieuwe arrangementen zijn op sommige punten vol van kracht, maar ook veel andere punten vervalt het in een hedendaags dertien-in-een-dozijn popliedje, waarbij vooral Goodmorning Starshine niet om aan te horen was.
Iets positiefs? Ja, natuurlijk ook wat positiefs. De liedteksten van Jan Rot klinken zeer goed (waar ze te verstaan waren). Poëtisch met een rafelig randje. Erg sterk en zeker van genoten.
De cast zelf is jong en energiek. Althans dat zou je verwachten, maar pas vanaf Black Boys (Leuk vertaald als Zwart Zaad) komt die energie ook daadwerkelijk de zaal in. Even spettert het geheel echt en is de show lekker. Jammer alleen dat de vocalen vaak erg onder de maat zijn en erg vaak onzuiver. Hoogtepunten in de cast waren er toch zeker wel. Bettina Holwerda heeft de stem van een engel en weet die erg goed te gebruiken. Yuli’s stem is groots en heerlijk. De solo’s van beide dames zijn prachtig om naar te luisteren. Zodra Bettina de rol van Sheila gaat spelen zal de show er zeker op vooruit gaan. Daarnaas was de jongen die Woof speelde wel zo ontzettend aandoenlijk dat je bij jezelf denkt: Aaah, mag ik ‘m meenemen? Zijn Sodomie was dan ook hilarisch. De cast gaat naakt. Ja, dat hoort blijkbaar bij Hair. Voegt het iets toe? Echt geen ene moer en de manier waarop het gebeurd is evenals de rest van de avond: Verre van bijzonder.
Tot slot heb ik niet één keer m’n handen op elkaar gehad. Dat deed ik niet bewust, maar ik besefte het ineens toen ik aan het einde besloot hier niet voor te willen klappen.
Nog twee weken met try outs voor de boeg. De show zal vast nog wel groeien en misschien zelfs wel genietbaar worden, maar gaat deze show het brengen tot een tomeloze hoogte? Vast niet.
PS. Zijn je oren en je portemonnee je lief dan is het een verstandige keuze om Hair links te leggen.
