Ik heb voor de lol eens het originele scriptvan Hair op het internet opgezocht, en moet het met Lance eens zijn: het scriptis opgehangen aan een paar steekwoorden. Liefde, vrede, tolerantie, dat zijn de zaken waar het om draait.

Voor het overige: Hair springt van scène naar scène, zonder echt de verbindingen duidelijk te maken. Laten we niet vergeten lui: het is een musical uit de jaren 60, ontstaan uit de hippiecultuur en uit onvrede over de Vietnamoorlog. Het is een essentieel Amerikaans concept, en hoewel ik het prachtig vind, is het moeilijk om er iets universeels uit te halen. En hoewel musicals over het algemeen niet bekend staan om hun geweldig sterke verhaallijn, zijn er toch ook voorbeelden van goede verhalen, die goed werden gebracht, zoals Les Miserables en Jesus Christ Superstar. Terwijl ik dit tik realiseer ik me dat deze musicals zijn gebaseerd op boeken, en niet zomaar boeken, maar wereldberoemde literatuur. Dat heeft er ook iets mee te maken.

Ik denk dat als je naar Hair gaat kijken, je het idee van een weldoordacht verhaal, ondersteund door liedjes moet loslaten. Wat niet wegneemt dat het mij iedere keer pakt, juist vanwege de sterke symboliek en de liedjes, die meer een doel op zich zijn. Ik denk dat Hair als musical meer een gevoel dan een verhaal is. Ben je daarmee tevreden, dan geniet je ervan. Zoek je naar meer, tja…..

Jeroen - 23 October 2007 11:02 AM

Joel deed het in mijn ogen prima.

Ik vond hem flink tegenvallen. En dat accent, plaatsvervangende schaamte, wat vreselijk slecht.

Deze musical heeft ook mij niet kunnen raken. Het verhaal kon geen enkele emotie bij me oproepen omdat het zo vlakjes wordt uitgespeeld. Ik vond niemand echt vreselijk goed zingen (Ja Yuli, maar aan het eind was het bij mij al gedaan, ik vond het niks). En die naaktscene, opeens, aan het einde van de 1e akte moeten ze snel een statement maken, het kwam voor mij nogal uit de lucht vallen eigenlijk dat ‘statement’. Die trip duurde eeuwen, ik betrapte mezelf erop in de zaal rond te gaan kijken (en niet omdat daar iets leuks te zien was).
Nee, ik vond het gewoon geen succes.

nahpetS - 23 October 2007 01:22 PM

Waarom zie jij er eigenlijk geen verhaal in? Wat stond je dan vooral zo tegen? Sorry, maar er zijn slechtere musicals geweest 😊. Deze was behoorlijk, mij heeft ie overtuigd! Maargoed, ook dat is natuurlijk heel erg persoonlijk, ik wil je ook niet persoonlijk aanvallen of beledigen ofzo!

Ik voel me niet beledigd hoor, maak je geen zorgen. 😄

Het verhaal van Claude de zich wil verzetten tegen zijn ouders en daarom niet naar de Oorlog wil is zeker interessant. Claude wil niet omdat zijn ouders dat willen, maar eigenlijk wil hij op een bepaalde manier wel. Hij gaat in eerste instantie niet omdat zijn vrienden niet willen dat hij gaat en hij geeft toe aan de groepsdruk. Om aan z’n vrienden te laten zien dat hij echt niet gaat verbrand hij z’n aanmeldingskaart, maar eigenlijk verbrand ‘ie z’n rijbewijs en z’n bibliotheekkaart. Het feit dat hij dus bewust niet z’n aanmeldingskaart verbrand zou iets moeten zeggen over de strijd die Claude met zichzelf levert over het wel of niet willen gaan naar de Oorlog.

Daar zit zeker interessant materiaal in, maar het wordt zo lachwekkend uitgevoerd dat je daar niet mee mee kunt leven.

De hippies die hun vrije bestaan prediken, maar tegelijkertijd beseffen dat het toch niet werkt is natuurlijk al lachwekkend op zich. Waarom blijven die mensen geloven in iets wat niet werkt? De scene waarin Berger ruzie maakt met Sheila over een t-shirt is een typisch voorbeeld van genant.

Het beklemmende gevoel van die lijn met mensen die zichzelf voor een ander naar de oorlog verschepen in het slotnummer beklijft voor mij totaal niet in deze versie omdat ik temidden van het bespottelijkheid niet geraakt kan worden. Het is als huilen bij een klucht. Ik zie mensen bijkomen na een eindeloze trip met een dramatisch expressionistsche versie van Goodmorning Starshine om vervolgens in waspoeder-reclame-witte kleren te zingen “Laat de liefde toe”. Natuurlijk is dat een krachtigere boodschap dan Laat de zon in je hart, maar zoals eerder gezegd: De vertaling van de songteksten is tip top in orde.

Ik werd ook nogal kierewiet van het artistiekerige gedoe zoals die rollen plastic en het verven daarop. Het neerzetten van hele rijen kartonnen grafzerkjes was een haast onsmakelijk en zeer clichematig gezicht. De toneeltruc van de sneeuw boven Claude heb ik blijkbaar anders geinterpreteerd. Ik zag het alszijnde Claude in de stervenskoude oorlog ijlend op zoek naar z’n ‘vrienden’, maar blijkbaar was meneer toen al dood… Net goed. (Note to self: Het sneeuwt in de Hemel… Of was het de Hel?)
   
   
   

Martine C - 23 October 2007 01:33 PM

Ik denk dat als je naar Hair gaat kijken, je het idee van een weldoordacht verhaal, ondersteund door liedjes moet loslaten. Wat niet wegneemt dat het mij iedere keer pakt, juist vanwege de sterke symboliek en de liedjes, die meer een doel op zich zijn. Ik denk dat Hair als musical meer een gevoel dan een verhaal is. Ben je daarmee tevreden, dan geniet je ervan. Zoek je naar meer, tja…..

Als ik het idee van een scriptmet een doordachte verhaallijn moet laten varen blijft er van deze Hair helemaal niet veel meer over dan een concert met matig uitgevoerde sketches. Ik wordt op zo’n moment niet meer geraakt dan bij Cher’s zestiende Farewell Tour. De sterke symboliek zie ik nergens. Zou je me kunnen zeggen wat het voor jou zo sterk maakt en vooral welke symboliek dat voor jou doet.
 
   
 

Danielle89 - 23 October 2007 05:22 PM

Die trip duurde eeuwen, ik betrapte mezelf erop in de zaal rond te gaan kijken (en niet omdat daar iets leuks te zien was).
Nee, ik vond het gewoon geen succes.

Precies. Ik kan je zeggen dat het theater in Oss een heel apart plafond heeft… 😉
 
 
 

Danielle89 - 23 October 2007 05:22 PM

Nee, ik vond het gewoon geen succes.

En samen met jou vond uiteindelijk het gros van Nederland dat…

Lance, ik kan me wel vinden in wat je allemaal schrijft! Maar op een of andere manier greep het me toch bij de keel en liet het me niet meer los. Daarnaast snap ik de negatievere recensies wel, maar begrijp ik ze niet.

Ik denk, dat iedereen HAIR op zijn / haar eigen manier moet beleven en dan zelf maar moet bepalen: TOP of FLOP. Voor mij, persoonlijk, was het een absolute TOP. Dan hoor ik maar niet bij het gros van Nederland 😊

Het blijft een leuke discussie om te voeren, omdat er aan beide kanten goede argumenten zijn (vind ik).

Wat betreft de sterke symboliek: ik vind de karakter allemaal staan voor een bepaalde archetypische mens, of menselijke karaktertrekken. Claude: de eeuwige twijfelaar, verscheurd tussen plicht en vrijheid, gevoel en verstand. Berger: de vrije geest, flierefluiter die ontdekt dat het leven niet vrijblijvend is. Sheila: de idealiste, hoogdravend en groots, maar net zozeer ten prooi aan gevoelens en teleurstellingen als iedereen. Hud: de prototypische onderdrukte Afro-Amerikaan die vecht voor zijn vrijheid. Woof: de zachtaardige ‘lover’ die geen keuze wil maken.

De kracht van Hair zit hem voor mij in de personages, die je weten te pakken (of niet natuurlijk). Daarnaast vind ik een aantal scènes in combinatie met de liedjes heel sterk, zoals ik al eerder aangaf.

Bottom line, zoals Nahpets al aangaf: je vindt het TOP of FLOP. Ik hoop van harte dat ik het stuk beter vind dan de gemiddelde Cher-tour 😉 Zo niet, dan heb ik nog een heerlijke avond uit, want naar het theater gaan is altijd een feestje. Maar laten we lekker blijven discussiëren, want ik heb er lol in!

Martine C - 24 October 2007 07:52 AM

Het blijft een leuke discussie om te voeren, omdat er aan beide kanten goede argumenten zijn (vind ik).

Wat betreft de sterke symboliek: ik vind de karakter allemaal staan voor een bepaalde archetypische mens, of menselijke karaktertrekken. Claude: de eeuwige twijfelaar, verscheurd tussen plicht en vrijheid, gevoel en verstand. Berger: de vrije geest, flierefluiter die ontdekt dat het leven niet vrijblijvend is. Sheila: de idealiste, hoogdravend en groots, maar net zozeer ten prooi aan gevoelens en teleurstellingen als iedereen. Hud: de prototypische onderdrukte Afro-Amerikaan die vecht voor zijn vrijheid. Woof: de zachtaardige ‘lover’ die geen keuze wil maken.

De kracht van Hair zit hem voor mij in de personages, die je weten te pakken (of niet natuurlijk). Daarnaast vind ik een aantal scènes in combinatie met de liedjes heel sterk, zoals ik al eerder aangaf.

Bottom line, zoals Nahpets al aangaf: je vindt het TOP of FLOP. Ik hoop van harte dat ik het stuk beter vind dan de gemiddelde Cher-tour 😉 Zo niet, dan heb ik nog een heerlijke avond uit, want naar het theater gaan is altijd een feestje. Maar laten we lekker blijven discussiëren, want ik heb er lol in!

Hier ben ik het helemaal mee eens.. Mij grepen de personages aan, maar ook dat is persoonlijk. Ik heb genoten van de premiere HAIR, Martine, denk dat jij dat ook wel zal doen..!

Nu ik de recensie doorlees op de homepage, vind ik één ster wel wat weinig! Als je alleen al kijkt naar het decor, kleding (niet bijzonder, Otazu heeft de tijden laten herleven!!!!!!) en de zang mag het van mij al 2,5 ster krijgen… Jammer dat niet iedereen ziet hoe geweldig de productie is, maar het ook geweldig om van mening te verschillen. Houdt het leven spannend!

Seaside productions heeft voor mij de spijker op de kop geslagen met HAIR. Een eigentijdse, spannende en liefdevolle trip door het leven van een aantal jongeren die vreedzaam vechten voor een betere wereld (waar de naaktscene uitgelaten had kunnen worden!). Hun ideaal blijkt niet de juiste te zijn als Kloot (het is de bedoeling dat hij zo genoemd wordt) toch naar de oorlog gaat en onzichtbaar wordt ..

Wie had het over de schreeuwscene van Oren (Burger), want hij is jaloers! Maar voelt zich verscheurd door zijn emoties, zijn gevoelens voor Sheila zijn puur en rauw. Helaas konden ze niet bij elkaar zijn als stel in die tijd .. tragisch!

Sorry, moest ik alemaal nog even kwijt (inzicht delen met de forummers over hoe zij over HAIR denken en hoe ik erover denk!)

Gr.

nahpetS - 24 October 2007 10:17 PM

Nu ik de recensie doorlees op de homepage, vind ik één ster wel wat weinig!

Als de eindgedachte is: “wat was dit voor verschrikking”, lijkt me 1 ster wel toepasselijk. In dit geval waren mijn collega en ik het wel eens: dit was geen tweede ster waard. (En halve sterren geven we niet).

Jeroen - 25 October 2007 11:57 AM

nahpetS - 24 October 2007 10:17 PM

Nu ik de recensie doorlees op de homepage, vind ik één ster wel wat weinig!

Als de eindgedachte is: “wat was dit voor verschrikking”, lijkt me 1 ster wel toepasselijk. In dit geval waren mijn collega en ik het wel eens: dit was geen tweede ster waard. (En halve sterren geven we niet).

Dat is eigenlijk gewoon zonde. Heb op de Belgische musicalsite eens gekeken en daar zijn ze ook niet positief.. ik vraag me dan toch af of ik niet gewoon gek ben. Jammer voor de productie, want het ligt volgens mij niet aan de cast.. Denk je wel?

Ik krijg zo langzamerhand het gevoel dat het toch aan de regie en het scenario ligt. Want van jou, Nephats, krijg ik de indruk dat de cast er veel plezier in heeft en dat uitstraalt op het podium. Zonde en jammer dat het niet is geworden wat men had gehoopt.

....En toch ben ik nog steeds benieuwd 😉

We zijn al snel geneigd te oordelen dat het niet aan de cast ligt als ze niet in negatieve zin opvallen. Waardeloze zang of spel bijvoorbeeld, en daar is in dit geval niet echt sprake van. Maar misschien is dit product wel het gevolg van veel inbreng van de spelers.
Of iets wel of niet aan jou ligt kun je beoordelen op basis van de argumenten. Al blijft het altijd een gevoelsoordeel. En er is lijkt me niets mis aan iets goed vinden, terwijl een ander er een ander oordeel over heeft.

Martine C - 25 October 2007 12:44 PM

Ik krijg zo langzamerhand het gevoel dat het toch aan de regie en het scenario ligt. Want van jou, Nephats, krijg ik de indruk dat de cast er veel plezier in heeft en dat uitstraalt op het podium. Zonde en jammer dat het niet is geworden wat men had gehoopt.

....En toch ben ik nog steeds benieuwd 😉

Martine, dan geef ik mijn gevoel goed door in wat ik schrijf. Ik vond geen enkel lid van de cast eruit springen (zo van:“wooooooooooooooooooooooooow wat is .... beter dan de rest), maar als geheel waren ze energiek, uitdagend, gemotiveerd en krachtig! Zang en dans waren top .. 😊

Ik vind het ook jammer dat het niet goed uit heeft gepakt en dat bijna alle recensies naar de negatieve kant neigen. Ik vond de voorstelling de moeite waard, ieder moet dat voor zich weten .. alleen jammer dat zo véél negatieve dingen gezegd worden (dat vertekent het beeld!). Als je gaat, veel plezier ...

Jeroen - 25 October 2007 12:46 PM

We zijn al snel geneigd te oordelen dat het niet aan de cast ligt als ze niet in negatieve zin opvallen. Waardeloze zang of spel bijvoorbeeld, en daar is in dit geval niet echt sprake van. Maar misschien is dit product wel het gevolg van veel inbreng van de spelers.
Of iets wel of niet aan jou ligt kun je beoordelen op basis van de argumenten. Al blijft het altijd een gevoelsoordeel. En er is lijkt me niets mis aan iets goed vinden, terwijl een ander er een ander oordeel over heeft.

Ik snap je wel Jeroen en ik begrijp het doel van recensies, maar ik vind het jammer dat het niet zo wordt gewaardeerd als ik het heb gezien. Maar, dat is voor ieder persoonlijk. Ik zeg ook niet dat het aan mij moet liggen omdat ik het wel mooi vind, maar ik probeer te zeggen dat ik het jammer vindt dat niet iedereen jubelt over de voorstelling. Na alle negatieve recensies, ben ik nog steeds positief .. Het is je goed recht negatief te zijn als je het niets vond, leuk dat we er op deze manier over kunnen praten ..

Gr.

Nou, ik ben gisteren naar Hair geweest, en was al een beetje bang door alle negatieve reacties hier en hoopte door de voorstelling volledig overtuigd te worden. Helaas, dat gebeurde niet. Ja er zitten een aantal leuke stemmen bij. Ik vond het niet erg dat ik Marcel Veenendaal en Bettina Holwerda had als hoofdrolspelers, want zij zongen een aardig stukje weg en zo zaten er wel wat meer leuke stemmen tussen. Zo vond ik het ook met de voorstelling, er zaten wel wat leuke stukjes in, maar regelmatig dacht ik, ja het zal wel. Dat dachten duidelijk meer mensen, want in de pauze stonden er mensen klaar bij de garderobe om hunjas op te halen.
Eigenlijk had de hele voorstelling zo moeten zijn als de toegift, sprankelend en enthousiast. Was ook het enige enthousiaste applaus dat er uit het publiek kwam.
Maar goed, ik heb de voorstelling gezien, maar als ik niet was geweest, had ik niet echt iets gemist geloof ik..

Ik ben benieuwd! Ik ga zometeen..

ben net terug (een verslag volgt nog) maar ik zit nu in het programaboekje te kijken, maar klopt het dat NIET elk ensamble lid met een mini CV en foto staat genoemd?