Ik ben vanavond naar het concert van LA the Voices geweest in het Nieuwe Luxor Theater Rotterdam. In een nagenoeg uitverkochte zaal (2e balkon was gesloten) zag ik een bijna drie uur durend concert (incl. pauze) dat weliswaar muzikaal gezien niet zo heel interessant was, maar de manier waarop de groep het bracht was sterk. Vijf mensen die kunnen zingen, al zijn er natuurlijk gradaties. En het publiek werkte goed mee en had een prima avond uit. Veel gestaan, geklapt en met de armen gezwaaid. En ik vond het vooral leuk om Remko Harms en Roy van den Akker weer eens op een podium te zien.
Begeleid door het 17-koppige orkest van Maurice Luttikhuis kwamen alle bekende LA the Voices nummers voorbij. De sfeer was uitbundig, zat dicht tegen de Toppers aan. Ieder groepslid mocht ook een solo-nummer zingen, bij Remko hoopte ik op een musicalnummer als Lege Stoelen Lege Tafels maar het werd het klassieke Nessun Dorma. De groep bracht ook hun sterke songfestivalnummer Luchtkasteel ten gehore en werd daarbij gesteund door Belinda Vermeer van Opera Familia, bekend van Holland’s Got Talent. Apart hoogtepunt, of dieptepunt, was dat tijdens een nummer over verliefdheid de vijf solisten de zaal ingingen en uiteindelijk twee mensen meenamen naar het podium, waarvan de vrouw de man ten huwelijk vroeg. Gordons solo, Mijn Laatste Lied voor Jou, opgedragen aan zijn overleden moeder, was een emotioneel en echt hoogtepunt en liet vele mensen niet onberoerd.
