Gisteravond naar Billie Holiday geweest in het totaal uitverkochte Isala Theater in Capelle a/d IJssel.
Het levensverhaal van Billie Holiday was jaren geleden al verfilmd met Diana Ross in de hoofdrol en die film maakte destijds ook erg veel indruk op mij.
Nooit kunnen denken dat deze versie van Ruth Jacott nà³g meer indruk zou maken!
De musical begint met Billie Holiday die door drank en drugs op 47 jarige leeftijd al volledig versleten is. Tijdens haar laatste plaatopname stort ze in elkaar en wordt in het ziekenhuis opgenomen. Hier begint de terugblik op haar hele leven:
Vader Clarence Holiday en Moeder Sadie Fagan kregen op jonge leven een baby (Billie Holiday geboren als Eleanora Fagan Gough).
Haar vader leefde alleen voor de muziek en liet haar moeder alleen met het kind achter.
Ik zal niet haar levensverhaal vertellen, maar zeker is dat Billie Holiday’s leven vol zat met ellende. Waardoor ze in de prostitutie terecht kwam en aan de drank en drugs raakte!
Ruth Jacott ging echt helemaal op in het verhaal. Het overlijden van Billie’s vader en de betekenis van het lied Strange Fruit maakte dat zij aan het eind van de eerste akte al met tranen in haar ogen stond.
Tijdens de 2e akte werd het levensverhaal heel heftig en Ruth heeft aardig wat traantjes weggepinkt! Fantastisch hoe Ruth hierin op ging!!
Natuurlijk is het nu wel duidelijk hoe ik over Ruth Jacott’s acteerprestaties denk, maar over haar zang had ik nog niets verteld…. Nou kippevel… Wat kan dat mens prachtig zingen!!
Ook de band was echt geweldig, heerlijk dat ze nog terugkomen als de halve zaal al leeg is en vervolgens nog even lekker uit hun dak gaan met z’n vijfen!!!
De rest van de cast speelde allemaal diverse rollen en deden dat stuk voor stuk erg overtuigend. Het verschil was vaak een jasje of hoedje en dan speelde ze iemand anders, maar dit was steeds genoeg om geloofwaardig over te komen.
Edwin Jonkers speelde niet alleen heel goed, ook zijn samenzang met Ruth klonk erg lekker.
Samora Bergtop speelde ook geweldig, maar kan helaas niet zo goed zingen en dat vergeleken bij een mega geweldige zangeres als Ruth is een heeeeeel erg groot contrast! Dat was wel jammer.
Tenslotte was er Casper Gimbrere en ook bij hem kan ik alleen in herhaling vallen, goed acteerwerk en erg geloofwaardig.
Kortom geweldige voorstelling, waarbij het mij opviel hoe vreselijk stil het in de zaal was. Het leek wel of niemand ook maar durfde te hoesten!! Ook viel het mij op hoe hoog de gemiddelde leeftijd lag… Volgens mij was ik een van de jongste…. en dat wil wat zeggen 😉