Eind deze maand wordt in het M-lab Bernarda Alba opgevoerd als benefietvoorstelling voor Wings of Support. Musicalworld nam een kijkje bij de repetities in het gebouw van de Lucia Marthas dansschoolen sprak met Isabel Commandeur en Lisa Berendse, die in de voorstelling meespelen. Dat interview volgt later deze week. Eerst het gesprek met Jeroen van Delft, de initiatiefnemer van de voorstelling.
Waarom is er juist gekozen voor ‘Bernarda Alba’?
Een jaar of drie geleden kreeg ik de cd in handen, en ik werd onmiddellijk gegrepen door de muziek. Ik hou ontzettend van Spaanse muziek. De combinatie tussen theater en flamencodans, de Flamenco en Moorse invloeden in de muziek sprak me ontzettend aan. Toen heb ik op internet het script gevonden, en dat ben ik gaan lezen. Toen dacht ik: “Dit is wel een fantastisch stuk om een keer te doen.”
Vorig jaar heb ik in het M-lab de workshop “Nu” geleid voor jonge schrijvers. Toen heb ik het er met Koen van Dijk over gehad. Hij heeft toen aangegeven dat je een plan moet indienen bij het M-lab. Maar ze doen daar maar twee bestaande stukken per jaar, dus voor dat seizoen kon het er al niet meer bij. Dus is er nee tegen gezegd. Het zijn ook vaak die bestaande producties die als tour door het land gaan, en dit stuk is daarvoor niet geschikt, gezien bijvoorbeeld de grote groep en dat voor vijf kwartier.
In de afgelopen zomervakantie ben ik weer eens gaan kijken wat de mensen, die ik toen op het oog had, dit theaterseizoen doen. Toen kwam ik er achter dat veel mensen geen werk hadden, omdat de tijden slecht zijn, en daar zaten best wel grote namen bij. Ik heb die mensen opgebeld om te vragen of ze het leuk zouden vinden om te doen. Daarna hebben mensen afgezegd en daar zijn weer anderen voor in de plaats gekomen, maar ik had weer een dusdanige groep dat ik daarmee naar het M-lab kon. Met het voorstel dat als het nu niet als een gewone voorstelling kon, dan misschien als een benefiet. Dat heb ik al vaker gedaan. Ton (Fiere) was toen heel galant, vond het een heel goed idee en ging kijken wat ze nog in de agenda hadden staan. Toen bleek dat ze nog twee dagen hadden en daar mochten wij in. Omdat de zaal gratis is, de spelers het doen voor het goede doel (en het leuk vinden om eens zo’n apart stuk te doen) en de decors en kostuums geleend zijn, zijn de kosten zeer beperkt. Alleen de uitvoeringsrechten moeten worden betaald. Op die basis konden we het doen.
De voorstelling was er dus eerder dan het goede doel.
Voor de medewerkers is zowel het doen van dit stuk als het iets goeds doen voor een ander belangrijk. Voor ‘Wings of Support’ heb ik al meerdere voorstellingen gemaakt. Het is een organisatie van KLM- en Martinair medewerkers. Vliegend personeel vliegt naar verre bestemmingen, en blijft daar 3 a 4 dagen en vliegt dan weer terug. Een jaar of 10 geleden vroegen deze mensen zich af of ze daar in die dagen niet iets goeds konden doen. Een activiteit die wat oplevert voor de mensen daar. Daar zijn ze over gaan nadenken, en nu is het zo dat het grondpersoneel de achter-de-schermen-organisatie doet en het vliegpersoneel het daadwerkelijke werk. Van het verzamelde geld gaan zij dan bijvoorbeeld een school opknappen of een drinkwaterproject doen. De eerste keer dat ik een voorstelling deed waren er zo’n 15 projecten en inmiddels zijn dat er meer dan 200, dus het is enorm gegroeid. En niemand krijgt betaald. Bij normale goede doelen geef je wat en dan moet eerst het kantoorpand betaald worden, en de mensen die er werken, en wat er daarna overblijft gaat uiteindelijk naar het goede doel.
De allereerste keer dat ik een benefiet deed ben ik met die cast gaan zitten met een lijstje van goede doelen, en heb ik rondgevraagd of iemand nog andere ideeën had. Toen kwam ‘Wings of Support’ op tafel, en dat is het toen geworden. Voor deze voorstelling heb ik vooraf gezegd dat het voor dit goede doel was, en gevraagd hoe ze dat vonden. Toen zijn ze zelf gaan opzoeken wat het voor goed doel is, en daar konden ze allemaal wel achter staan. Ik vind het fantastisch dat mensen die normaal in een heel commerciële wereld werken nu zich op een zo onbaatzuchtige manier laten zien.
De voorstelling duurt vijf kwartier. Is deze ingekort?
Nee, het is het hele originele stuk. Het stond in 2006 Off-Broadway in het Lincoln Centre en die shows zijn meestal niet avondvullend. Maar dit is wel echt een korte show. Het is een drie-akter van vijf kwartier. Als je kwart over zeven de eerste hebt ben je half negen klaar, en kun je om half 10 nog een keer spelen.
Je had het over een geleend decor en kostuums. Waar komen die vandaan?
Die komen van de Dansacademie Noord Nederland, deze school maar dan de locatie in Groningen. Ik geef hier en daar les, en heb daar een stuk gedaan dat in dezelfde periode speelde, Spanje 1930, net voor de burgeroorlog. Dat was toevallig ook een dansvoorstelling, dus zitten er grote wijde waaierrokken in, dus die konden we zo overnemen. De bovenkanten hebben we dan weer niet, dus die moeten de spelers zelf regelen, ook de schoenen . Op een gegeven moment hebben we dan kostuumdag en dan kijken wat wel en niet goed is. Het decor bestaat uit doeken die wie kunnen ophangen. Lange lappen van aan elkaar gezette stukken doek die we zo lang en kort kunnen maken als we willen. In Groningen is het toevallig een hoog theater, in M-lab wat minder, maar je slaat het dan om aan de onderkant en je bent klaar.
