Sex, religies, koningshuis, wij provo's pakten ze allemaal aan!
Guus Vleugel
Vorig theaterseizoen boekte Opus One al succes met “Telkens weer Het Dorp”, een voorstelling gebaseerd op de liedjes van Friso Wiegersma. In het vervolg hierop wordt een hommage gebracht aan Guus Vleugel. Een grote hit van hem was ‘Dobbe Dobbe Dobbe’ wat tevens de naam is van dit nieuwe theaterconcert.
Componist en tekstschrijver Guus Vleugel (1932-1998) staat erom bekend dat hij, met name in de jaren ‘60 en ‘70, onderwerpen aansneed die voor de nodige opschudding zorgden. Thema’s als sex, religie, het Koningshuis, homosexualiteit en abortus durfde Vleugel aan te snijden, in het toen nog conservatieve Nederland. In een tijd waarin de discussie over wat je wel of niet kunt zeggen weer centraal staat, blijken de liedjes en teksten van Vleugel toch weer actueel.
Wat meteen opvalt is dat ‘Dobbe, Dobbe, Dobbe’ een ‘intieme’ voorstelling is. Het decor bestaat uit niet meer dan een doek waarop verschillende kleuren licht geprojecteerd worden om zo sfeer te creëren of te versterken. Het driekoppige orkest staat op het podium en begeleid de drie solisten: Marjolein Touw, Miranda van Kralingen en Rob van de Meeberg.
Het eerste lied van de voorstelling ‘Lelijk en mooi’ zet meteen de toon hoe Vleugel was: humoristisch, scherp en recht voor zijn raap. Teksten van sommige liedjes zijn wel enigszins naar het moderne getrokken. Zo wordt er in het lied ‘Vivat Vivaldi’ gezongen over Borsato, Bauer en Ali B. Een nummer waar Miranda haar achtergrond als operazangeres perfect in kwijt kan, al neemt ze de opera wel op de hak door overdreven riedeltjes en toonladders te gebruiken.
Een van de hoogtepunten van Rob van de Meeberg is het nummer ‘Het moderne repertoire’. Hier wil hij graag afwijken van het klassieke, om zich meer te richten naar het moderne repertoire. Zo gauw hij dit doet, komt zuster Marjolein meteen met een pil of een spuit om hem weer kalm te krijgen en hem weer het klassieke te laten zingen. Hij slaat op een gegeven moment zo door in zijn moderne repertoire dat hij in een dwangbuis in een inrichting belandt. Dit om nog maar eens te benadrukken dat alles wat anders en vreemd is, graag door de maatschappij de kop in wordt gedrukt.
Naast de liedjes is er ook een mooi moment waar er bekende anecdotes van Vleugel voorgedragen worden. Zo komen spreuken als “Waar ik van houd zijn liedjes die op het randje zitten” en “Mijn leven is uiteindelijk een liedje van mezelf.” voorbij.
Deze spreuken worden aangevuld door een geluidsfragment van Vleugel zelf, waardoor je het gevoel krijgt dat hij van bovenaf meekijkt naar de voorstelling. Als Rob dan even later nog eens omhoog kijkt en zegt ‘je zat vast te wachten op de sex, nou hier komt het hoor Guus’, krijg je helemaal het gevoel dat hij aanwezig is bij deze première.
Nummers die er wat mij betreft uitspringen zijn ‘Abah Abortus’, waar de strijd tussen de meiden van ‘baas in eigen buik’ en de tegenstanders van abortus bezongen worden, en ‘De Non (Roll another one). Dit is tevens het slotnummer van de voorstelling waarin de 3 solisten als vrome, maar high van de wiet verkleed als nonnetjes een verwijzing maken naar de Sound of Music als Marianne spontaan ‘The hills are alive, with the sound of music’ begint te zingen. Wat mij opvalt is dat ondanks dat Vleugel taboe’s aansneed, hij toch ook een bepaalde gevoeligheid in zijn liedjes legde. Zo wordt in het nummer ‘Arme ouwe’ aan de ene kant tegen het Koningshuis aangeschopt, maar vergelijkt hij aan de andere kant Juliana met zijn moeder. Maar ook de relatie tussen man en vrouw en de relatie met je ouders, die in de loop van de jaren verandert, zorgt ervoor dat je zelf ook even gaat nadenken over de relatie die jij op dit moment met je ouders hebt.
Juist de combinatie tussen het scherpe en grappige aan de ene kant, en het serieuze aan de andere kant, maakt dat ‘Dobbe, Dobbe, Dobbe’ een leuke avond uit is. En zeker voor de wat ouderen onder ons, want bekende onderwerpen van jaren geleden zullen de revue weer passeren en dat zorgt voor de nodige nostalgische gevoelens.
Niet meer over tobben, dobbe, dobbe, dobbe
dobbe, dobbe dobbedoe
