Er was eens…
Zo beginnen alle sprookjes. Dit sprookje begint bij Idols 2003. Ruim 7000 mensen doen mee aan de audities om Pop-idol van het jaar te worden. Zo ook Jamai Loman. Maar hij weet niet wat hem dan nog allemaal te wachten staat.
Nu bijna een jaar verder en vele ervaringen rijker staat Jamai op het podium van het spiksplinternieuwe Efteling Theater. Zonder bril wel te verstaan.
In een gesprek met Jamai vertelt hij over zijn nieuwe ervaringen: “Het is altijd al een wens van mij geweest om in een musical te staan. Toen ik dus voor deze rol gevraagd werd, heb ik ook meteen ‘ja’ gezegd. Van te voren heb ik natuurlijk wel eerst naar de show gekeken. Ik vond het al meteen een hele leuke, frisse en luchtige show met heel veel fantasie..”.
Doornroosje speelt sinds november 2003 in het Efteling Theater. Na eerst succesvol getourd te hebben door België (met de bekende meidengroep K3 als de 3 goede feeën) en vervolgens door Nederland (zonder K3, maar met evenveel succes) staat deze voor 5 maanden in dit op sprookjes gebaseerde pretpark. Productiemaatschappij Studio 100 is geen onbekende in de Efteling, eerder stonden de shows van Samson en Gert al in het theater.
Het sprookje van Doornroosje zal iedereen wel bekend zijn. Nog even om het geheugen op te frissen. Doornroosje wordt geboren in een koninkrijk waar alles pais en vrede is. Haar vader, Koning Lodewijk Lekkerbek de zevende is een groot voorstander van gezelligheid; lekker eten en flink feesten. Dus ook de geboorte van een nieuwe prinsesje moet uitgebreid gevierd worden. Iedereen wordt hier voor uitgenodigd, behalve de slechte Fee. En die stelt dit niet zo op prijs.
Terwijl de laatste Goede Fee nog bezig is met haar wens voor Doornroosje, komt de Slechte Fee het feest verstoren en spreekt een vloek uit over de kleine prinses. Zij zal zich op haar 18e verjaardag prikken aan een spinnenwiel en dan sterven. De laatste Goede Fee, die nog een wens moest doen, kan dit noodlot alleen verzachten. De dood wordt omgezet in een slaap van 100 jaar; voor zowel de prinses als voor de hofhouding. De prinses zal echter pas ontwaken als ‘de man aan wie haar hart toebehoort’ haar wakker kust.
Het duurde even, maar halverwege de eerste acte konden we dan toch gaan genieten van de ‘nieuwe Jonathan’. Althans, dat dachten de meeste mensen. Met een groot applaus werd Jamai welkom geheten op het podium. De oplettende kijker had hem echter al kunnen ontdekken in een van de eerste scènes.
Jamai:“Niemand herkent me inderdaad in die scene, het is een soort’�secret-gig’, maar wel eentje die bewust gedaan is.”
Dat hij kon zingen wisten we, maar vandaag overtrof hij onze verwachtingen door met een mooie zuivere, maar voor ons nog enigszins onbekende zangstem een leuke en vlotte Jonathan neer te zetten. Een onbekende zangstem, ‘die perfect lijkt voor musical’, aldus Chaira Borderslee. Dit kunnen wij alleen maar beamen. Al was zijn acteerwerk nog wat onwennig, zijn zang maakte dat voor een groot deel goed. En je kon zien dat hij genoot op het podium.
Jamai:“Ik ben door de rest van de cast erg goed opgevangen, zij hebben me er echt doorheen getrokken. Ik heb het nu dan ook ontzettend naar mijn zin in deze musical, het voelt al als een soort thuis.”
De musical zelf is leuk, maar vooral bedoeld voor kinderen. De liedteksten zijn op een simpele rijm geschreven, met simpele woorden. Deze eenvoud is ook terug te vinden in het decor. Dit bestaat uit een groot boek waar steeds een bladzijde van omgedraaid wordt. Sommige delen zijn in 3D uitgewerkt, in andere gevallen wordt diepte gesuggereerd met perspectief. De meest geavanceerde techniek zit echter in de zweeftechniek van de Goede Feeën. Touwen zijn er niet te zien, wat het zo mogelijk nog mysterieuzer maakt. Ook de draak waar Jonathan tegen moet vechten laat het decor tot leven komen.
Het geluid was in het begin nog niet helemaal goed afgestemd. Het overstemde de zang en zeker bij Ron Boszhard (Theodoor) werkte dit in zijn nadeel. Zijn toch al zachte zangstem viel hierdoor bijna in het niet. Zijn zang was echter wel zuiver en goed gearticuleerd, waardoor het later toch verstaanbaar werd. Van zijn acteerkwaliteiten waren we al enigszins op de hoogte. Wie hem ooit in een van zijn tv-programma’s gezien heeft, weet dat hij komisch uit de hoek kan komen. Deze kant kwam ook in de rol van Theodoor weer naar voren, wat geregeld voor lachwekkende momenten zorgt. Interactie met het publiek en subtiele verwijzingen naar de Efteling (Holle Bolle Gijs, De Likkebaert, Carnaval Festival) maken het grappig voor de oudere generaties. Echt leuk wordt het als Peter Lusse verschijnt als Prins Maurice, de ‘bleekscheet’ die wel even met de prinses gaat trouwen. Hij zet een zeer komische Elvis-act neer en zijn stem is vooral in de lage tonen verbazend zuiver. Een andere verassing is de Slechte Fee (Betty Vermeulen). Ze heeft een akelig karakter, wat kracht bij gezet wordt door wat flinke knallen en vuurwerk. Haar verschijning is nooit onopvallend. Sommige kinderen in de zaal waren oprecht bang voor deze vrouw. Betty Vermeulen heeft een prachtige stem voor de swingende nummers, met een jazzy klank.
Koning Lodewijk wordt gespeeld door Piet Korteknie. Hij moet het vooral hebben van zijn humorvolle acteerwerk, zijn zang zit geregeld op het randje. Gelukkig heeft hij geen lange solo’s en vooral veel gesproken tekst, wat het niet storend maakt om naar hem te kijken. Ook Doornroosje (Annemieke van Dam) is qua zang niet altijd helemaal zuiver. Ze zingt met een hoge stem, die af en toe naar schelheid neigt. Haar acteerwerk daarentegen is wel overtuigend.
En dan ‘last but not least’, de drie Goede Feeën. Hun performance begint met een lang zweefmoment, waar je je ogen uitkijkt. Van de zweeftechniek is goed gebruik gemaakt, de hoogte verschillen geven aan wie er op dat moment zingt/spreekt. Toveren, de bekende hit van K3, is echter nogal lang, zodat je het heen en weer gaan op een bepaald moment wel gezien hebt. Aan acteer- en zangkwaliteiten valt bij deze drie dames niks af te dingen. Ze zetten drie komische maar toch vastberaden feeën neer, die het vertrouwen van elk kind in de zaal winnen.
Doornroosje is een mooie musical, vooral voor kinderen. De opzet is simpel, doch effectief. De sfeer van het nieuwe Efteling Theater maakt het plaatje compleet. Hopelijk zal ook dit sprookje voor de cast van Doornroosje goed eindigen. Aan Jamai zal het in ieder geval niet liggen, want hij heeft ons overtuigd van zijn kwaliteiten!
