Recensie

Hairspray in Velsen

Energie, een enorme cast, sterke hoofdrollen. Unidos' Hairspray is een feestje. Een lust voor oog, en zeker ook oor.

Er zijn locaties in Nederland waar je vaker komt dan je geografisch zou verwachten. De Stadsschouwburg van Velsen is daar één van. Niet in de laatste plaats omdat er met enige regelmaat prachtige amateurvoorstellingen te zien zijn. Soms stukken, die zelden tot nooit in Nederland te zien zijn (Bare en Our House), iets wat je als musicalliefhebber natuurlijk het allerliefste ziet, en dan weer een bekende titel, wat voor de kaartverkoop ongetwijfeld makkelijker is. Maar in beide gevallen van uitstekende kwaliteit. Zo’n bekende titel is ongetwijfeld Hairspray; een voorstelling die acht jaar geleden door Nederland toerde, en die zeer recent als live-musical door de NBC op televisie werd gebracht.

De musical speelt zich af in de jaren 60. De tijd van haarlak, en racisme. Tracy Turnblad, een meisje met een maatje meer, droomt weg bij het zien van de Corny Collins show, en vooral bij zanger/danser Link Larkin. Als er een danseres voor 9 maanden uitvalt, trekt ze de stoute schoenen aan, en doet ze auditie. Dit tot ongenoegen van haar moeder Edna, die, zelf een paar maatjes meer, de bui al ziet hangen en niet wil dat Tracy gekwetst wordt. Tracy wordt inderdaad weggehoond vanwege haar uiterlijk door producer Velma van Tussle, ook nog eens de moeder van de ster van de show, Amber, die weer het liefje is van Link Larkin. Maar omdat Corny Collins wel gecharmeerd is van haar danskwaliteiten, en onbevangen liberale opvattingen weet ze toch in de show te belanden. Daar weet ze, tot ongenoegen van Amber, ook de aandacht van Link Larkin te vangen, hoewel hij vooral met zijn eigen carrière bezig is. Tracy daarentegen, ontpopt zich als activiste. Ze wil dat elke dag neger-dag is, in plaats van de één keer per maand die ze nu in de Corny Collins show mogen opdraven. Dat valt natuurlijk niet goed bij producent, sponsor en in de hele tijdgeest.
Dat gegeven maakt Hairspray vooral een interessante voorstelling. Veel dans, heel veel humor, maar door het racisme toch ook weer met een rauw randje. En natuurlijk ook met wat romantiek op z’n tijd.

Bij een goede amateurvoorstelling is het voornaamste verschil met een professionele dat het plaatje soms niet helemaal klopt. Dat geldt ook voor deze Hairspray. De cast oogt bijvoorbeeld over de gehele linie behoorlijk jong, zodat leeftijds- (en generatie)verschillen niet automatisch blijken, en ook andere uiterlijkheden die bij een voorstelling als Hairspray van belang zijn wijken wat af van het ideaalbeeld. Wie daar doorheen kan kijken ziet een enthousiaste en kundige cast. Vooral Annika van der Hof-van Tongeren is prachtig als Tracy. Ze speelt geweldig en zingt fantastisch. Twee andere vocale kanjers zijn Marioes Verwoort als Velma von Tussle en Lisanne Wensink-Kops als Motormouth Maybelle. Daisy Carati speelt de ontluiking van het onnozele muurbloempje Penny Pingleton, de beste vriendin van Tracy, overtuigend, wat een prima komische rol oplevert. Patrick Koelman mag spelen met het natuurlijk opvallende gegeven dat hij een man in vrouwenkleren is (vooral geen vrouwenstem opzetten dus), en doet dat leuk. Hoogtepunt is echter toch het zowel grappige als zeker ook ontroerende liefdesduet met manlief Wilbur (leuk gespeeld door Baris Kirik), ‘Jij blijft wie je bent’(Timeless to me).
De enorme cast danst leuk, speelt leuk en zingt leuk, waarbij ze gesteund worden door een uitstekend orkest. Decorstukken zijn daar waar nodig, en zien er, net als de kostuums, prima uit.

Wij zagen de eerste voorstelling. De tweede en laatste voorstelling is vanavond. Deze is al uitverkocht. De bezoekers van die voorstelling zullen, net als wij, ongetwijfeld een heerlijke avond hebben. Een sterkere voorstelling dan deze Hairspray kun je van amateurs niet verwachten. Het was een geweldige avond.

11 February 2017
Première
Velsen
Stadsschouwburg Velsen
http://musicalvereniging-unidos.nl/

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen