Into The Woods was de productie waarmee het M-Lab haar deuren in 2007 opende. Nu is het een krappe 3 jaar later ook de eerste productie waarmee de producent het land intrekt. Vanavond was de première van die tour in de Theater Fabriek. Om de intimiteit van het eigen M-Lab theater aan het IJ zoveel mogelijk te benaderen, is ervoor gekozen om deze première niet in de immense zaal van de Theater Fabriek te laten plaatsvinden. In plaats daarvan wordt er gespeeld in de —zeer stijlvolle- lobby van het theater. Rondom het vierkante speelvlak, dat ongeveer de thuisruimte benadert, zijn aan drie zijden tribunes opgesteld. Het orkest speelt aan de vierde zijde, achter de spelers.
Into The Woods is een sprookje. Of eigenlijk een mengeling van diverse sprookjes van de Gebroeders Grimm. Bekende personages uit Roodkapje, Assepoester, Rapunzel en Doornroosje breken in elkaars sprookje in. Dat leidt, in het bijzonder in de eerste akte, tot de nodige hilariteit. In deze eerste akte valt er dan ook genoeg te lachen wat vooral te danken is aan het heerlijke script van James Lapine, de scherpe teksten van Sondheim en de bijzonder geslaagde (JK-Award winnende) vertaling van Koen van Dijk. In de tweede akte, waarin op geheel onnavolgbare Sondheim/Lapine wijze het stuk eerst in een totale chaos lijkt te ontaarden voordat uiteindelijk alle verhaallijnen toch weer bij elkaar komen, ligt de focus meer op de onderliggende moraal van het stuk. Hierin treedt de prachtige muziek die de componist geschreven heeft om het verhaal te vertellen nadrukkelijker op de voorgrond, eindigend in een ontroerende finale met de stukken “Niemand is alleen” en “Ieder kind luistert”.
Vrijwel elke musicalacteur of actrice zal beamen welke uitdaging het is om in een Sondheimmusical te spelen. Wat voor het publiek vaak makkelijk oogt of klinkt is voor de uitvoerende een marteling van tellen, timing en techniek. Maar wellicht juist om die reden, spelen velen van Nederlands grootste musicalsterren graag in zijn musicals. Daarbij dient gezegd te worden, dat binnen het Sondheim-repetoire Into The Woods zeker niet zijn “moeilijkste” stuk is. Althans, niet vanuit de beleving van de toeschouwer gezien.
Ten opzichte van de goed ontvangen openingsproductie van het eigen M-Lab theater in 2007 heeft de cast enkele wijzigingen (moeten) ondergaan voor deze tourversie. Ook is er, omdat er na deze première in theaters zonder zijtribunes gespeeld wordt, een tweede “rechtvooruit versie” ingestudeerd. Bij de touropening in de foyer van de Theater Fabriek krijgen we echter —om dat mooie woord van onze Zuiderburen maar eens te lenen- een “herneming” van de productie van 2007 te zien.
