Reportage

Joe - een inspirerende doorloop

Op 30 mei mocht een aantal media een doorloop bijwonen van de M-Lab-productie Joe - De hemel kan wachten. Een Musicalworld-verslag en videoreportage.

We spraken achteraf nog met Dennis ten Vergert, Fanny Drenthe en Casey Francisco.

Dennis ten Vergert
Hoe is het om Joe te spelen?
Het stoere van Joe is niet zo lastig; voor het onverschillige is het wel wat zoeken. Dat uit zich vooral in de grapjes die hij maakt. Ik vind het in ieder geval een hele mooie rol om te doen.De opbouw, dat ik in de hemel kom, of tussen hemel en aarde beland maakt de rol wel heel speciaal. Je bent er heel vrij in om dat te spelen, omdat niemand weet hoe dat is. Die vul ik dan in

Hoe ben je bij "Joe" beland?
Ik ben door Koen gevraagd om auditie te doen, samen met nog wat andere jongens. Ik moest "Waarom ben ik hier" zingen en ben toen aangenomen.

Heb je de oorspronkelijke Joe nog gezien?
Nee, ik was toen zeventien en nog totaal niet into musical. Ik had later wel de CD en dat is er wel eentje die je regelmatig opzet om mee te zingen. De muziek is fantastisch.

Ik neem aan dat je vaker Tarzan speelt met Ron Link in de lappenmand. En dan deze repetities er nog bij? Is dat wel te doen?
Ron komt op niet al te lange termijn terug; deze week wordt gekeken wanneer en wat er mogelijk is, want hij had natuurlijk wel zijn hand gebroken. Ik ben dus inderdaad vaker op als Tarzan. En het is inderdaad heel zwaar. Vorige week was het alleen thuiskomen en zeven uur slapen, en dan er weer uit voor de repetities. Dat was heftig, maar concentreer me op de dingen waar ik me op dat moment op moet concentreren.

Neem je niets mee van de ene naar de andere productie
Tarzan doe ik al meer dan een jaar, en van deze show krijg ik heel veel energie; dat motiveert heel erg. In Tarzan ben ik toch vooral ensemble. Hier krijg ik meer de kans te spelen en te zingen en daar niet zo heel veel. Die energie neem ik mee naar Tarzan. Aan de andere kant merk ik soms dat als ik hier zit er een aap-figuur in mij naar boven komt. Tijdens deze doorloop gebeurde het niet, op 1 moment na. Toen stond ik met mijn vuist gebald en dat was echt een Tarzan-moment. Dat is dus waar ik op moet letten.

Fanny Drenthe
Dorinda is lijkt me een pittige rol
Het is een geweldige rol voor een vrouw. Het is een emotionele rol, geen prinses maar een pilote, een krachtige vrouw die enorm getroffen wordt. Ik vind het een geweldige kans om deze rol te mogen spelen.

De emotie sloeg tijdens de doorloop zichtbaar over op een aantal ensemble-leden; waar haal je die vandaan?
Dat is door het inleven in je rol. Dorinda is iemand die haar leven onder controle heeft. Ze plant goed, werkt hard en houdt zich prima staande in de mannenwereld. De liefde van Joe is het enige wat ze niet helemaal kan controleren, iets wat wel graag zou willen. Aan de andere kant is dat juist het aantrekkelijke aan hem. Tot op het laatst aan toe blijft ze dat spel spelen, hoewel ze wel steeds dwingender naar Joe toe wordt. Als hij doodgaat is haar eerste reactie ook dat het niet waar kan zijn, want zo had ze het niet gepland. In eerste instantie werkt ze door, maar als ze iemand ziet die ook een piloot verliest indentificeert ze zich met haar. En dan beseft ze ook dat ze nooit afscheid heeft kunnen nemen en dan slaat het echt toe.
Natuurlijk zijn er karaktereigenschappen van Dorinda waarin ik mezelf heel erg goed in herken. Ik weet gelukkig niet hoe het is als je overkomt wat Dorinda overkomt. Wel om enorm verliefd te zijn, die persoon niet te kunnen controleren maar dat wel willen. Dat gebruik in wel, en ik krijg ook enorm veel van de mensen om me heen. Die combinatie werkt voor mij goed om de emotie te kunnen laten zien.
Voor iedereen is dit de eerste keer dat ze alles achter elkaar zien en de dingen ook op hun plaats vallen. Wij zien het ook voor het eerst, dus daar reageer je op. Voor mij vielen ook een aantal dingen op zijn plek.

Is het de eerste keer dat je zo'n grote rol speelt?
Ik heb op school wel rollen gespeeld. En verder ensemble 3 Musketiere en Tanz der Vampire, en nu in Les Miserables ook als ensemble. Ik ben daar understudy Fantine, waarvoor ik deze week voor de eerste keer opga. Veel ervaring met grote rollen heb ik niet, maar wel veel kunnen zien en afkijken.
Ik heb vooral hele grote producties gedaan, en daarom is het juist zo leuk om hier in het M-lab te werken; omdat hier de mogelijkheid is als individu te werken. Bij Les Mis moet je zelf zorgen dat je je tekst kent, maar moet je met zoveel andere dingen ook bezig houden, zoals de gigantische decorstukken en draaischijven; dat is ook een extra stressfactor die je hier in het M-lab niet hebt. Hier ligt de nadruk echt op het spelen, het is allebei heel leuk.

Casey Francisco
Net als bij Beauty & the Beast mag je de hit uit de film zingen
Ja, dat is inderdaad waar. En als Maria met "I don't know how to love you". Maar dat is geen bewuste keuze. Ze hebben me gevraagd en heb meteen ja gezegd. Ik heb de afgelopen tijd zo veel geluk gehad dat ik zo veel totaal verschillende rollen kan spelen elke keer, dat ik niet in een hokje ben gestopt. Dit is weer heel anders, vooral qua lichaamsbeweging. Je moet heel waardig overkomen, anders gelooft het publiek het niet. En de muziek is prachtig. En ik heb de originele productie gezien.

Over de productie zei Koen van Dijk dat deze op zijn bek gevallen is. Kijk jij er ook zo op terug?
Sommige dingen kwamen er toen niet zo goed uit. In een hele mooie scene kwam ineens een heel groot vliegtuig. Dat vliegtuig maskeert dan de belangrijke dingen in het verhaal. De productie van toen en nu zijn echt niet te vergelijken. We gaan nu volledig zonder techniek het verhaal vertellen. De nadruk ligt op de relaties.

De verbindingsofficier is geen gangbaar begrip, een soort engel?
Daar hebben we het wel over gehad. Is de verbindingsofficier een engel of de dood? Zij is in ieder geval de verbinding tussen hemel en aarde, en een officier omdat dat past in Joe's belevingswereld. Het idee is dat elke persoon een "verbindingsofficier" om hem te leiden waar hij naartoe moet. Voor Joe is de belangrijkste opdracht om Dorinda vrij te laten. En het is mijn taak als actrice om die taak duidelijk te maken, al is het een niet-menselijk, ongrijpbaar karakter. Dat is mijn uitdaging.


Joe - De Hemel Kan Wachten is te zien van 19 t/m 30 juni om 20.15 uur. Op zaterdagen is er ook een matinee.

Meer informatie op http://www.m-lab.nl.
30 May 2008
Repetitie
Amsterdam
M-Lab
http://www.m-lab.nl
joe, de hemel kan wachten, m-lab, musical, musicalworld, dennis ten vergert, roel vankerckhoven, ben blom, job bovelander, doorloop, Fanny Drenthe, Casey Francisco