Recensie

Klaas Vaak: de uil, de heks en het zandkasteel

Op de dag dat de herfst begon, begon de Efteling met een nieuwe musical. Op 21 september ging de sprookjesmusical Klaas Vaak in première.

Iedereen heeft wel eens van Klaas Vaak gehoord en weet dat het die man is die ’s nachts, met zijn zand, voor onze dromen zorgt en dat je soms ’s ochtends de korrels uit je ooghoeken nog kunt weg vegen. Het is dan ook precies deze Klaas Vaak over wie de musical gaat.

De musical leert ons dat Klaas Vaak hier niet in zijn eentje voor verantwoordelijk is. Tot zijn dienst staan een hele zwik Zandkabouters. De kleine Zandkaboutertjes worden elke show door een ander setje kinderen gespeeld, de wat grotere rollen worden door volwassenen vervuld. Zo is Karel Simons af en toe te zien als kabouter en hij wordt bijgestaan door Sabrine Hallewas. Sabrine is wat vaker te zien als kabouter en doet dat erg leuk. Ze heeft een mooie stem om naar te luisteren en heeft een fijne mimiek.
De belangrijkste kabouter van het stel is Kabouter Korrel. Hein Gerrits is degene die de rol van Korrel op zich mag nemen. Korrel is van goede wil om hoofd zandkabouter te worden maar dit is hem nog niet gelukt. Hij is elke keer gezakt voor het examen, tot vandaag.  Hij slaagt, en eindelijk wordt hij bevorderd.

De vraag is alleen of hij er echt helemaal klaar voor is, want hij begrijpt niet alle instructies van Klaas Vaak even goed. Hij haalt, per ongeluk, grote problemen op de hals van iedereen in het Zandkasteel. Hij weet niet goed wat hij met de lege zakken slaapzand moet doen en gooit ze maar uit het raam. Niet lang erna krijgen de kinderen in het sprookjesbos wel hele rare dromen.
Hoewel Korrel dus nog niet helemaal klaar is voor zijn rol, is Hein Gerrits dat wel. Hein is vooralsnog nog niet zo vaak te zien geweest in hoofdrollen, maar heeft als Korrel genoeg momenten om te laten zien wat hij kan. Hein heeft een guitige kop en plezier in zijn werk, en in een show voor kinderen is dat precies het extraatje wat je nodig hebt naast zang- en danskwaliteiten; kwaliteiten die hij natuurlijk ook heeft.
De Zandkabouters niet de enigen die Klaas Vaak bijstaan. Hij wordt ook vergezeld door zijn trouwe uil Oehoe Houdoe. Als er ooit iemand op een heerlijke manier uilachtig is geweest dan is het Willem-Jan Stouthart wel. Hoe gek het ook mag klinken, hij heeft die uil volledig weten te internaliseren. Uit al zijn bewegingen en geluiden spreekt zijn uil zijn. Oehoe is dankzij hem een chique en hautaine uil. Toch is hij geen typische wijze sprookjesuil, hij is ook erg gevat. Oehoe helpt de papa’s en mama’s in de zaal soms aan een lach die de kinderen op dat moment niet hebben. Bijvoorbeeld als hij van verbazing ”Krijg nou borstveren” roept.
Maar de show gaat natuurlijk over Klaas Vaak. Diederik Rep is niet te herkennen in zijn Klaas Vaak-outfit. Hij ziet er precies zo uit als het figuur uit het tv-programma. Hij weet de kinderen te boeien en heeft een prachtige dictie, al beweegt hij voor een man op leeftijd wel erg kwiek.

Er zou natuurlijk voor het publiek niets aan zijn als we alleen te zien zouden krijgen hoe die Klaas Vaak zich vermaakt in zijn kasteel en er verder niets zou gebeuren. Gelukkig komt daar verandering in zodra er een zwarte kat gesignaleerd is in de buurt van het Zandkasteel. Karel Simons straalt als de kat Nachtschade. Karel is een echte kat van kop tot staart. De pop waar hij mee mag spelen is prachtig, en hoewel hij ook wel iets engs uitstraalt, is hij ook weer net lief genoeg voor de kleintjes in de zaal. Als Nachtschade haalt Karel één en ander aan acrobatische toeren uit en hij is heerlijk vals en kattig. Als de heks bijvoorbeeld door een boek bladert graait de kat naar elke omgeslagen bladzijde. De komst van een gewone zwarte kat zou op zich nog geen probleem zijn, maar deze kat is van de heks Noxana. Zij vertoont een sterke gelijkenis met de heks op de oude toegangspoort naar het sprookjesbos in het attractiepark. Eline Schmidt pakt heerlijk uit als deze heks. Haar stem is heerlijk en ze heeft een groot bereik. Vorig seizoen was Eline nog te zien als de lieve moeder van Dik Trom. Maar hoe leuk ze ook was als moeder Trom, als bad girl is ze nog leuker. En gelukkig voor de kinderen, ze is weer niet té eng.

Naast de volwassen rollen en de rollen van de kleine Zandkaboutertjes zijn er nog een viertal grotere rollen. Afwisselend zullen Vajèn van den Bosch, Venna van den Bosch en Manouk Pluis de rol van kikkerprinses Anura op zich nemen. Eva van Kolsteren, Juliana Zijlstra en Mandy de Lee delen de rol van Roodkapje. En Hans en Grietje zullen afwisselend worden gespeeld door respectievelijk Hugo Wagenmakers, Kobe Verdonck, Sem Bach, à‰chica Florijn, Roosmarijn Otten en Margaux Jacobs. Als sprookjesbosbewoners beleven zij rare dromen, waarin hun sprookje ineens op een andere manier verloopt. Ze durven niet meer te gaan slapen.

De hele zaal is in thema gebracht voor de voorstelling. Boven het podium hangen sterren, die tijdens de voorstelling af en toe knipperen. De eerste drie rijen zijn vervangen door heerlijke bedbanken, de VIP Droomplaatsen. Mocht je op één van deze bedden zitten, kijk uit voor de kat!
Op het podium wordt inventief gebruik gemaakt van beperkte middelen. Klaas Vaak vliegt af en toe, met behulp van een poppenspeler, langs de toneellijst en Oehoe Houdoe vliegt soms over het voorste deel van het publiek heen.
De muziek is aanstekelijk, met name het liedje van Korrel’s feest, en het verhaal is ook voor kinderen helder.

Het Efteling Theater raadt de voorstelling aan vanaf een jaar of vier, maar de kinderen zullen er meer aan hebben als ze twee jaar ouder zijn. Al met al is de musical over Klaas Vaak een goede afsluiter van een dagje Efteling.

21 September 2013
Première
Kaatsheuvel
Efteling Theater
http://klaasvaak.efteling.com
premiere, recensie, klaas vaak, musical, kat, diederik rep, karel simons, hein gerrits, zandkabouter, efteling theater, willem jan stouthart, uil, heks, vajen van den bosch

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen