Recensie

Onderweg: puur Anne Mie Gils

Een persoonlijke liedkeuze voorzien van anekdotes uit de persoonlijke levenssfeer en het werk. Het resulteert in een intieme voorstelling die iedereen met een musicalhart zou moeten zien.

Dertig jaar in het vak. Het is de aanleiding voor de voorstelling Onderweg, die Anne Mie Gils zesmaal in de Rode Zaal van het Antwerpse Fakkelteater speelt. Een kleine theaterzaal en een sterk combo ter begeleiding dragen bij aan de intieme sfeer. Pol Vanfleteren op piano (en trompet), bassist Janos Bruneel en slagwerker Peter Ploegaerts voorzien de nummers van een sterke, veelal jazzy klinkende begeleiding.

Het openingslied over de twijfel en de keuzes die voor dit programma gemaakt moesten worden. Dan vertelt ze over het eerste optreden als negenjarige op school: met een gedicht over een bijtje van de enige mannelijke leraar op school, zwetend in een mannenpak met een zwaaiende moeder overste in de coulissen. Er volgen grappige anekdotes, maar ook serieuze, telkens gevolgd of voorafgegaan door toepasselijke liedjes. De Therapeutische Tango bijvoorbeeld, die voor haar door Willem Wilmink werd geschreven met in gedachte de excuses die Anne Mie maakte toen ze tegen een tafelpoot aan schopte. De bijzondere mensen die ze meemaakte, zoals Ramses Shaffy in Man van la Mancha, een show ze 1 op de zes voorstellingen mocht spelen, maar ook haar vader. 
Hoewel ze aangeeft tevreden te zijn met haar leven en carrière tot nog toe zijn er ook de dingen die niet gelukt zijn; de mislukte audities, de goede audities waarmee het toch niet lukte, het uit Zone Stad geschreven worden vanwege haar “middelbare leeftijd”, het Eurosong-lied ‘Ik leef’ dat op de derde plaats in de voorrondes bleef steken. Natuurlijk staan daar ook de musicalprijzen tegenover voor haar hele oeuvre, en voor Elisabeth.Sunset Boulevard is de musical waarvoor ze auditie zou willen doen, dus doet ze dat voor ons als publiek. Verder komen onder andere ‘Mr. Bojangles ‘, ‘All that jazz’,  ‘Liefde is de allerschoonste last’ en ‘Ich habe dich zu vergessen vergessen’ voorbij. De twee rollen als Studio100 slechterik leveren een mash-up op. ‘Ben ik slecht?’ uit Sneeuwwitje wordt gemixt met ‘Slecht, ik ben slecht’ uit Doornroosje en wordt zo een bijzondere medley.

De veelzijdige keuze van musicalliedjes die ze eerder zong of nog zou willen zingen, maar ook populaire liedjes als All time high en het zelfgeschreven lied dat ze voor het eerst ten gehore brengt. Van Nederlands naar Engels, Spaans, Frans en Duits. Anne Mie Gils is een fantastisch en veelzijdig zangeres, en laat dat lied voor lied horen. De inkijk in haar leven is boeiend. Soms zijn de situaties herkenbaar, soms kun je je in de emoties verplaatsen.  De show zorgt voor nog meer sympathie voor deze absolute ster, die gewoon een mens is.

Volgend weekend zijn er nog drie voorstellingen; drie laatste kansen om deze voorstelling te gaan zien. Laat deze kansen niet verloren gaan.  Anne Mie Gils verdient volle zalen, en de theaterbezoeker verdient een goede voorstelling.  Een bezoek aan Onderweg is wat dat betreft een win-win situatie.

Voor meer informatie: http://www.fakkelteater.be

26 February 2011
Reguliere voorstelling
Antwerpen (B)
Fakkelteater - Rode zaal
http://www.fakkelteater.be
anne mie gils, onderweg, judas, fakkelteater, jubileum, musicalconcert, man van la mancha, ramses shaffy

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen