“In het Sarphatihuis in Amsterdam zit een oude man. Hij glimlacht. Het is nacht. De andere oudjes zijn naar hun kamers, maar hij heeft een fijn tafeltje dicht bij de piano in de grote hal. Het is wellicht de laatste nacht in het leven van de oude Ramses Shaffy. De voordeur gaat open en daar staat zijn jongere evenbeeld met glazen en wijn. Die jongere Ramses moet het hele leven nog meemaken. Hij moet nog zingen, vechten, huilen, bidden, lachen, werken én bewonderen. Hij moet nog eenzaam dwalen door het stille Amsterdam waar de auto’s en de fietsen levenloze dingen zijn. Hij moet z’n hoofd nog in z’n nek gooien in de regen om z’n smoel lekker nat te laten worden.”
Dat deze productie zeer speciaal voor V&V Entertainment gaat zijn, wordt vanaf het begin af aan duidelijk. “Wij hebben een bijzondere band met Ramses Shaffy en dat begon al met onze 1e voorstelling van Piaf, daar hebben we Ramses leren kennen. Daarna hebben we de voorstelling ‘Van Shaffy tot Piaf mogen maken waarbij het ons tijdens de shows in het oude DelaMar en het oude Luxor Theater gelukt is om Ramses en Liesbeth (List red.) samen op het podium te laten zingen. Dat waren zulke historische momenten dat het met die achtergrond als bedrijf best ingewikkeld is om te zeggen dat je een productie gaat maken over het leven van Ramses Shaffy”, aldus Albert Verlinde.
Aan Peter de Baan de eer om de voorstelling te regisseren en dat is een droom die uitkomt; “Na Billie Holliday is Ramses voor mij de 2e jeugdheld die ik op het toneel mag zetten”, aldus Peter. “Maar hoe ga je een grootheid als Shaffy op de snijtafel leggen? Een van de mooiste liederen van Ramses vind ik ‘Stil in Amsterdam’. Dat nummer bestaat maar uit 2 coupletten, het 1e couplet eindigt met de zin ‘gelukkig dat ik niemand tegenkwam die nacht in Amsterdam’. Het 2e couplet eindigt met ‘ik wou dat ik iemand tegenkwam’. Tussen die 2 dingen zit voor mij de zoektocht en de tragiek van Ramses. Een enorme behoefte om alleen te zijn maar ook als de dood voor de eenzaamheid. “
De voorstelling heeft een bijzonder script. We zien Ramses op de laatste avond voor zijn dood en zijn herinneringen nemen ons mee terug naar zijn jonge jaren. “Een mooie constructie om aan de ene kant veel van Ramses te laten zien, maar tegelijkertijd er ook een eigen interpretatie aan te geven. Want het geheugen liet Ramses wel eens in de steek dus je weet niet altijd of de herinnering die je ziet wel klopt. De jonge en oude Ramses hebben dan ook regelmatig discussies met elkaar en ze bestijden elkaar”, aldus Peter.
De rol van de oude Ramses zou in eerste instatie gespeeld gaan worden door Tom Jansen. Helaas kan hij door ziekte niet aan de repetities en eerste speelperiode meedoen. Een waardig vervanger is gevonden in Hans Hoes. Het is overigens wel de bedoeling dat Jansen rustig aan de zijlijn gaat meekijken en meewerken en zal later in de speelperiode de rol ook weer gedeeltelijk of geheel gaan overnemen.
Naast Hans / Tom gaan we William Spaaij zien in de rol van de jonge Ramses “Het script is zo fantastisch mooi geschreven. De jonge Ramses staat volledig in het leven, is wat arrogant en het mooie is dat de oude Ramses best nog heel veel van hem kan leren en dat spreekt hij ook uit naar de oude Ramses. Maar aan de andere kant verschillen ze ook niet zoveel van elkaar want de nummers die hij schreef hadden een bepaalde beladenheid waarvan je nooit zou denken dat iemand van eind 20 die zou kunnen schrijven, maar dat was wel het geval. Mensen kennen vaak alleen de oude Shaffy met al zijn charisma maar als je je in de persoon verdiept weet je dat hij nummers als ‘Laat me’ al op jonge leeftijd schreef en zong.”
William heeft zich goed voorbereid op deze productie, is zelfs naar Rome geweest om op zoek te gaan naar het leven van Ramses Shaffy. “Dat is ook wel nodig geweest want dit is de grootste uitdaging en de grootste rol van mijn leven. Ik heb me de laatste jaren als een soort vreemde eend overal doorheen weten te rollen, heb geen tv show gewonnen en was ook niet bekend maar ik merk wel dat mensen het me enorm gunnen. Maar er zijn uiteraard ook mensen die zeggen ‘Spaaij,
laat het maar eens zien dan’. Ik kan het dus niet maken om blanco de repetities binnen te komen. Ik had na Mary Poppins 6 weken vrij en had me voorgenomen om wat rust te nemen maar het is alleen maar Shaffy geweest haha.”, aldus William.
Na musicals als Grease, Fame, Footloose en Mary Poppins gaan we in Ramses een hele andere kant van William zien. “Ik denk dat de basis voor deze rol gelegd is tijdens de reprise van Piaf waar ik Theo Sarapo speelde. Albert heeft toen wel gezien dat er meer in mij zat dan alleen maar dans en de vrolijke jongen. En dat soort bouwsteentjes geeft je vertrouwen voor een productie als deze. Het mooie is ook dat je deze rol niet echt helemaal kunt zetten want Ramses zit in de emotie, in je hart., Het moet ook ontstaan tijdens de voorstelling dus je zult hem elke avond anders spelen.”
