“When the moon is in the seventh house and jupiter aligns with mars
The peace will guide the planets and love will steer the stars
This is the dawning of the age of aquarius,the age of aquarius
aquarius, aquarius”
Een van de meest succesvolste rockmusicals ooit komt naar Nederland! Na bijna 4 decenia is ‘Hair’ nog steeds een begrip en springlevend. Het is producent Stairway Productions die deze engelstalige musical, voor hun 5e nationale tour, naar Nederland en Vlaanderen haalt.
Het verhaal speelt zich af in Central Park in New York tijdens de Vietnam oorlog. De militair Claude (René van Kooten) maakt kennis met een groep hippies die hem de andere kant van de oorlog laten zien. Als hij verliefd wordt op de politiek active studente Shiela (Chaira Borderslee), verandert zijn leven ook ingrijpend. Dan wordt hij opgeroepen om als soldaat in Vietnam te gaan vechten.
Musicalregisseur David Gilmore is aangetrokken om de voorstelling opnieuw vorm te geven en aan te passen aan deze tijd.
De vrolijke Tom Plotkin, die de rol van Berger zal spelen, vertelt: “De musical is inderdaad wat gemoderniseerd, vroeger was Hair erg shockerend, nu in de tijd van computers en internet is dat niet meer zo. Ook zijn er een aantal scenes weggelaten die voor Europa te Amerikaans waren. Daarnaast maken we gebruik van een videowall waarop foto’s of videobeelden te zien zijn die een scene moeten ondersteunen. Om de link naar het heden te leggen verschijnt er bijvoorbeeld soms een foto van George W. Bush op het scherm als er een protest aan de gang is, waardoor deze productie een soort ‘Hair from the new millenium’ wordt”.
I got Life
Voor deze vernieuwde versie van ‘Hair’ is er een Amerikaanse cast samengesteld die door Europa tourt. Per land worden dan een aantal acteurs en actrices uit dat land voor de hoofdrollen toegevoegd. In Nederland en Vlaanderen zullen dat René van Kooten en Chaira Borderslee zijn.
René licht zijn karakter toe: “Claude is een sociale en verlegen jongen. ‘Wie goed doet, goed ontmoet’ past wel bij hem. Hij heeft ook een enorm plichts gevoel, daarom gaat hij uiteindelijk ook naar Vietnam, niet omdat hij er achter staat, maar omdat hij vindt dat het zijn duty is”.
Voor de voorbereiding van deze rol heeft hij terug kunnen vallen op zijn geschiedenis opleiding. “Bij ‘Hair’ is het een voordeel dat ik veel weet van de achtergrond. Een van mijn specialisaties is namelijk de na-oorlogse geschiedenis geweest, dus de jaren ‘50, ‘60 en ‘70. De jaren ‘60 zijn een enorme omwenteling geweest, er is toen een heel nieuw terein veroverd door een nieuwe generatie. Nu lijkt het een vanzelfsprekendheid dat je als jongere kunt doen en zeggen wat je wilt, maar dat is toen stukje bij beetje veroverd.
‘Hair’ is daar een uiting van geweest; het feit dat er voor het eerst donkere en blanke mensen samen, homosexualiteit en vrije liefde openlijk op het podium te zien was, was een heel statement in die tijd. Dat ik vanuit mijn geschiedenis-achtergrond weet wat voor inpact dat heeft gemaakt, is nu dus wel in mijn voordeel”.
Na anderhalf jaar is Chaira Borderslee weer terug in het theater. Dit keer zien we haar in de rol van Sheila. Dat Chaira er enorm veel zin in heeft, laat ze duidelijk merken: “Ik kan in deze rol lekker uit mijn dak gaan en mijn haren los gooien. Wat ik ook erg leuk vind, is dat ik mensen nu een andere kant van mij kan laten zien, namelijk die van danseres. Veel mensen weten namelijk niet dat ik naast zangeres ook danseres ben”.
Voor Chaira en René is dit natuurlijk niet de eerste keer dat zij samen op het podium te zien zijn. Chaira: “Ook nu weer voelt de samenwerking goed. Ik weet dat René er ook voor 110% voor gaat, en dat betekent dat ik me ook niet hoef in te houden. Sowieso verloopt de samenwerking erg prettig, ook met de rest van de cast. Ik heb hen een tijdje terug ontmoet in Italië voor een fotoshoot, en ik werd daar echt met open armen ontvangen. Achteraf gezien kan dat ook bijna niet anders gezien het thema van de musical”.
Iemand die al een aantal jaar verbonden is met deze musical, en waarvan hij zelf vindt dat hij behoorlijk veel op zijn karakter lijkt, is Tom Plotkin.
Tom speelt de rol van Berger en omschrijft Berger als een echt feestbeest. Tom: “Ik doe ‘Hair’ al vrij lang, zo’n 2 jaar. Ik ben begonnen in New York waar ik met de originele schrijver James Rado gewerkt heb. Dat was wel een aparte ervaring. Voor hem was het script namelijk nooit af, die kwam gerust een half uur voor aanvang van de show met nieuwe teksten binnen zetten met het vriendelijk verzoek of je deze dezelfde avond nog wilde gebruiken.
Mijn insteek van mijn karakter, Berger, verandert natuurlijk per producent, maar mijn basis idee blijft dat Berger een feestbeest is. Hij is de leider van het stel, maar is niet echt een activist, hij is meer van de ‘sex, drugs en rock ‘n roll’. Wel laat hij anderen geloven dat hij erg politiek gericht is, maar dat valt dus wel mee”.
Let the Sunshine In
Wie aan ‘Hair’ denkt, denkt automatisch aan nummers als ‘Aquarius’, ‘Let the Sunshine In’, ‘I Got Life’ en ‘Frank Mills’. Volgens Chaira is de muziek van deze musical ook meteen haar grootste kracht: “Een nummer als ‘Let the Sunshine’ is een geweldig nummer, als ik dat hoor, dan wordt ik meteen weer vrolijk. Daarnaast is de boodschap dat Liefde alles overwint natuurlijk ook een mooi iets om aan het publiek mee te geven”.
Ook Tom vind ‘Let the Sunshine’ een van de beste nummers uit de show : “Het feit dat er bij dit nummer voor iedereen een andere betekenis en emotie achter zit, vind ik een mooi gegeven. Daarnaast is ‘Frank Mills’ ook een van mijn favoriete nummers. Dit is een nummer wat niet rijmt, de tekst komt van een contact advertentie uit de Village Voice, een krant uit Manhattan, en daar hebben ze gewoon een deuntje onder gezet. Briljant toch!”.
Ondanks dat de repetitieperiode naar de première toe vrij kort is, 2 weken, zien Chaira en René het toch helemaal zitten. René: “Een voordeel voor ons is dat de rest van de cast al een tijdje met deze productie bezig is. Wij komen dus in een gespreid bedje en de cast kan ons tijdens de repetities enorm helpen. Waar we wel voor moeten waken is dat bij de première het niet zo moet zijn dat de rest al is ingespeeld en dat Chaira en ik nog zoekende zijn. Maar dat is wel een risico aangezien de première al snel is”.
Deze musical zal niet meer de shock teweeg brengen die 35 jaar geleden vanuit Broadway zich over het land verspreidde. Toch leeft de sfeer van toen nog steeds. René licht toe: “het is enorm leuk om met een amerikaanse groep samen te werken. Ik merk namelijk dat, ondanks dat zij ook uit een andere generatie komen, toch meer die sfeer uitademen dan de mensen hier in Europa. Dat komt denk ik doordat de jaren ‘60 cultuur daar veel meer leefde dan hier en die Amerikanen nemen dat mee. Ik heb dus wel het gevoel dat ik in iets authentieks zit”.
