De voorloper van de musical We Will Rock You (WWRY) is natuurlijk Tommy. Ook deze musical is gebaseerd rond de muziek van een rockband. Toch is er een klein verschil in de oorsprong van deze twee producties. Voor WWRY is er een verhaal geschreven waar de nummers van Queen ingepast werden. The Who had met hun album ‘Tommy’ al een concept in gedachte. In de loop van de tijd is daar een meer gestructureerd verhaal uit gekomen. Een verhaal met steeds meer lagen en diepgang omdat het enige dat vast lag, de muziek was.
Het verhaal van Tommy bevat enkele autobiografische elementen uit het leven van Pete Townshend, de gitarist van The Who en het brein achter ‘Tommy’. Het verhaal vertelt over de kleine Tommy die op jonge leeftijd zijn vader verliest. Als zijn moeder later hertrouwd is, komt zijn vader alsnog terug van de oorlog. In een uitbarsting vermoordt hij de minnaar van zijn vrouw en samen zetten ze de kleine Tommy onder druk om maar te vergeten wat hij heeft gezien.
Vanaf dat moment verstompt Tommy. Hij wordt blind, doof en praat ook niet meer. Zijn ouders doen er alles aan om hem uit deze trance te krijgen. Ze brengen hem zelfs naar een prostituee die hem met drugs probeert te genezen.
Als zijn neef hem dan een keer meeneemt naar een flipperhal blijkt Tommy een meester in het flipperen te zijn. Al snel groeit hij uit tot een popidool. Als zijn moeder Tommy dan toch nog uit een trance kan krijgen, groeit zijn aanzien nog meer. Hij kan nu dan wel zien, praten en horen, maar nog steeds is hij moeilijk bereikbaar omdat hij op een voetstuk wordt geplaatst. Als hij dit beseft wil hij niets liever dan ‘normaal’ zijn.
35 jaar na het album en 30 jaar na de film, wordt Tommy voor het seizoen 2005 door een nieuwe theaterproducent in de theaters gebracht. Theatrical Management Group (TMG) heeft grootse plannen met deze productie en wil het Nederlandse publiek overtuigen met kwaliteit: “Wij willen originele Broadway producties naar Europa halen. Niet de versies die te zien zijn op Broadway, maar de reizende producties, maar dus wel met een Amerikaanse cast. Dit werkt goed voor Nederland, want theaterbezoekers hier gaan steeds meer hun horizon verbreden door ook naar musicals op West End en Broadway te gaan kijken”. In het verleden zijn er andere engelstalige producties in Nederland op de planken gebracht die weinig succesvol waren. TMG heeft hierin een frisse aanpak. Doordat zij door heel Europa gaan touren is er een groter budget beschikbaar. Dat betekent een grotere productie voor Nederland en zoals het er uitziet, meer aandacht voor kwaliteit. Jonathan Conver (Tommy): “De taal hoeft ook geen belemmering te zijn om deze productie goed te kunnen volgen. Er zijn relatief weinig dialogen maar des te meer muziek. Muziek van the Who die heel veel mensen kennen. Dit in combinatie met alle visuele elementen zorgt er voor dat je niet letterlijk ieder woord hoeft te begrijpen, maar dat het totaalplaatje wel voor iedereen duidelijk is”.
De productie die 26 januari haar premiere in het Chasse zal beleven wordt geregisseerd door de Amerikaan Dan Stewart. Hij heeft sinds 1995 meerdere versies van Tommy geregisseerd. Toch is deze tour geen routineklus voor hem: “in Amerika word je bij Tommy beperkt door grenzen. Sex, drugs en Rock ‘n Roll is bekend in Amerika, maar om niemand voor het hoofd te stoten, moet je als regisseur gematigd werken. Het europese publiek, en zeker in Nederland, heeft een ‘bredere comfortabele zone’. Kort gezegd, men is minder snel geshockeerd. Dat betekent dat ik meer expliciet kan werken”. De producent vult aan: “Deze versie van Tommy mag van mij de grenzen opzoeken en zelfs er een beetje overheen gaan. Dacht je dat de naakt-scene in Hair heel wat was, met Tommy gaan we nog een stap verder!”
Ondanks dat het onoverkomelijk is om een vergelijking te trekken tussen de film en de musical is iedereen binnen de productie er op gebrand om dit misverstand uit de weg te ruimen. Dat begint al bij de muziek. Pete Townshend heeft speciaal voor de musical een extra nummer geschreven: “Believe my own eyes”.
Een ander groot verschil is de manier waarop het verhaal verteld wordt. In de musical wordt er gebruik gemaakt van twee lagen die tegelijkertijd te zien zijn. Aan de ene kant zien we het eigenlijke verhaal ontplooien. Dit is de wereld waarin Tommy zich beweegt. Zijn leven, zijn omgeving en zijn succesen. Aan de andere kant zien we het surrealistische verhaal. Hier zie en hoor je wat in het hoofd van Tommy omgaat. Dit deel van het verhaal wordt verteld door de band die een prominente plaats hoog op het podium heeft.
Jonathan Conver: “ik hoop dat het publiek de film even naast zich neer kan leggen en blanco naar het theater zal komen en dat zij zich laat verrassen door wat ze op het podium te zien krijgt”.
