Reportage

Werkvoorstelling Bij Nader Inzien

Gisteren en vandaag was er in de Theaterstudio in Amsterdam een werkvoorstelling van Bij Nader Inzien. Dit voorproefje van een monsterproductie smaakt naar meer.

Bij Nader Inzien. Een hele generatie Nederlanders zal deze titel herinneren dankzij de televisieserie die in 1990 te zien was. Een stevige bewerking van het autobiografische boek van J.J. Voskuil over een vriendengroep wiens vriendschap is verwaterd, opgeknipt in zes delen. En deze bewerking is nu bewerkt tot een theaterstuk in vijf delen. Initiator is Pitt de Grooth, die in 2009 de aanmoedigingsprijs kreeg bij de Musicalmakersbeurs (inmiddels omgedoopt tot Frank Sanders Musicalbeurs), Hij kwam er achter dat het stuk wat hij aan het schrijven was wel heel erg leek op Bij Nader Inzien. En na een gesprek met Frank Sanders (als onderdeel van de prijs) besloten ze Bij Nader Inzien om te zetten in een musical van vijf delen, elk van ongeveer 50 minuten. De vier eerste delen, waarin steeds één personage centraal staat, hebben elk een eigen componist gekregen. De laatste aflevering bevat de ontknoping reprises uit de eerdere delen.
Tijdens deze werkvoorstelling worden uit de eerste vier delen een aantal liedjes gezongen. Elk deel wordt ingeleid door producent Christian Seykens, nadat al eerder Frank Sanders voor de algemene inleiding heeft gezorgd. Na de pauze wordt dan integraal deel 5 gespeeld.
‘Bij Nader Inzien’ draait om een vriendengroep van vroeger, de periode net na de oorlog, die elkaar weer ziet bij de begrafenis van één van hen. Maarten heeft zelfmoord gepleegd. Een van de oorzaken van de breuk tussen hen blijkt het boek dat Maarten heeft geschreven op basis van zijn dagboeken. De inhoud van het boek, maar misschien ook wel de jaloezie dat Maarten als enige zijn literaire aspiraties ook daadwerkelijk heeft geconcretiseerd. Door middel van scenes uit het heden, en flashbacks, worden de ervaringen van de diverse karakters duidelijk.
De eerste aflevering is gecomponeerd door Joni van Rossum. In deze aflevering staat Paul centraal. Hij is inmiddels commissaris van de koningin, getrouwd met Rosalie, en al van jongs af aan iemand die de boel op scherp zet, al is ruzie zoeken een term die hij niet herkent. Aflevering 2 is gecomponeerd door Theo Nijland, die ook de muziek schreef voor de televisieserie, en een deel ervan ook in deze musical laat terug komen.. Deze aflevering draait om Henriette, die smoorverliefd was op Rosalie, maar daar niet voor uit kwam. Deel 3 is gecomponeerd door Ruud Bos en draait om David. Hij is een fanatiek kunstverzamelaar. Als Joodse jongen verborg hij zich in de kerktoren, waardoor hij er veel heeft gezien. “Schilderijen laten je niet in de steek” is een treffende uitspraak. Deel 4 werd gecomponeerd door Bob Zimmerman. Deze aflevering draait om Hans, die naar Nieuw Zeeland emigreerde, daar trouwde in een rijke familie en directeur werd van een fruitfabriek. Nu is hij voor het eerst weer terug sinds lange tijd, en ziet dus ook zijn zoon weer. Een jongen van het confronterende type. De songs, steeds één of meer, zijn vooral ballads. Zeer fraai en doorgaans met een behoorlijke dosis emotie. Het zijn natuurlijk fragmenten, dus of dit voor elke aflevering het geval zal zijn is niet te bepalen. Twee songs vallen op door een ander karakter. Het lied als drie van de jongens een dagje weg gaan (Hans wil studeren), wat vrolijk uptempo is, en het afsluitende nummer, gecomponeerd door Joni van Rossum, dat elke aflevering zal afsluiten (en de 5e zelfs opent). Dit iedereen telt, heerlijk meerstemmig, knalt van het podium.
Na de pauze zien we de groep bij Paul thuis, komen herinneringen boven, en verwijten, en wordt goed duidelijk waarom ze geen hechte vriendengroep weer zijn. Ook hier komen weer regelmatig flashbacks voor.
Het is een werkvoorstelling, dus niet geschikt om afzonderlijke acteerprestaties te beoordelen. Sommigen zingen voor de pauze nog met het script erbij, en na de pauze zit tekstschrijver Pitt de Grooth op de eerste rij om waar nodig te souffleren. Het deert niet, want dit voorproefje laat wel zien dat Bij Nader Inzien goed in elkaar zit. Er valt enorm veel te gniffelen en te lachen. Vooral de rol van David heeft een aantal oneliners die in de situatie erg goed vallen. Ook de twee kinderen van de reünisten , die elkaar tegenkomen, weten een lach op je gezicht te toveren. En natuurlijk is er een stukje herkenbaarheid voor iedereen.
Het is afwachten wanneer Bij Nader Inzien in volle glorie te zien zal zijn, maar wij kunnen niet wachten om twee avonden voor deze voorstelling te reserveren.

Deze werkvoorstelling werd gespeeld door: Wil van der Meer,  Ruben Kuppens, Sanne Franssen, Julia Herfst, Patricia van Haastrecht ,Petra Laseur, Wivineke van Groningen, Harry van Rijthoven, Julia Berendse, Michael de Vriend, Ara Halici, Roosmarijn Poorthuis, Ruud van Overdijk, Tim Teunissen en Dennis ten Vergert.
De muzikale begeleiding werd verzorgd door Joni van Rossum en Ruud Bos.

17 July 2014
Try-out
Amsterdam
Theaterstudio
http://www.theaterstudioamsterdam.nl

Over de auteur

Jeroen schreef dit artikel voor jou

Jeroen

Jeroen is sinds 2005 redacteur van Musicalworld. Hoewel Jeroen al jong in aanraking kwam met theater, is zijn passie voor musical pas deze eeuw tot volle bloei gekomen. Hij was zeer onder de indruk van de eerste voorstelling van Cats, en de Nederlandse versie van Oliver uit 1999, op basis van de film al een van zijn favorieten, was de eerste voorstelling die hij meermaals zag. Toch waren deze bezoeken eerder sporadisch dan frequent. Sinds hij redacteur is van Musicalworld bezoekt hij meer dan 100 voorstellingen per jaar. Jeroen is de Musicalworld-specialist op het gebied van familievoorstellingen en kindervoorstellingen. Hij is tevens de correspondent voor Vlaanderen. Ook in Duitsland en Engeland (Londen) is hij regelmatig te vinden. Hij doet ook verslag van amateurvoorstellingen die voor neutrale toeschouwers de moeite waard zijn. Tot zijn favoriete musicals behoren naast Oliver! meer musicals met kinderen in de hoofdrol. "Billy Elliot" is zijn all-time favorite, maar daarnaast moeten zeker "Whistle down the Wind", "Matilda" en "The Secret Garden" worden genoemd. Daarnaast zijn Chicago, Come from Away, Spamalot en Soho Cinders voorstelling met een ongelofelijke aantrekkingskracht. Hoogtepunten in het jukebox-genre: Our House, Ich war noch niemals in New York en Ich Will Spass? (en voorganger Doe Maar). Favoriete Nederlandse producties zijn: Ganesha (een Perfecte God), Lelies, Wat zien ik? en Kuifje. Naast het bezoeken van musicals is hij een frequent bezoeker van attractieparken. Favoriete park in Europa is Europa Park (met een uitgebreid entertainment programma). Naast deze tijdverslindende hobby is Jeroen ook nog werkzaam in de ICT.

Meer van Jeroen

Meer artikelen van Jeroen

Delen