Het zal waarschijnlijk niemand ontgaan zijn dat de 3 Biggetjes terugkomen. Na een succesvolle serie in Vlaanderen een aantal jaren geleden zal de show nu ook voor het eerst in Nederland te zien zijn. De opzet is echter totaal veranderd. In plaats van de gewone theaters is nu gekozen voor grote hallen, en dit heeft natuurlijk ook een impact op de show zelf.
Dit is allereerst te zien in het decor. Een deel ziet er nog hetzelfde uit: het huisje van de 3 Biggetjes. Wat opvalt is een lange catwalk vanaf dit hoofdpodium richting een kleiner, rond podium, wat het domein van de wolven zal worden. Een autokerkhof, waar de grote slee staat die de wolven als hun thuis beschouwen. Een auto die niet zal rijden, maar die wel op een andere wijze kan bewegen.
Een andere podiumopzet betekent ook een andere showopzet. Met een kleine anderhalf uur speelduur (zonder pauze) nu moeten er dingen uit het oorspronkelijke script sneuvelen. Ook zal het veel meer een show worden dan voorheen, het ensemble wordt uitgebreid, de liedjes krijgt nog meer het accent, en er zal meer, en over een groter gebied worden bewogen. Met drie shows op een dag mag er best gesproken worden van een fysiek zware opgave.
Aan de personages van de show is niet veel veranderding te ontdeken, of het zouden de schoenen moeten zijn. Veel acteurs keren terug in hun oude rol, en de kostuums zijn vrijwel gelijkgebleven; ook aan de grime zijn geen wijzigingen te ontdekken. Toch is er een foto-shoot; voornamelijk voor de nieuwe wolven David Michiels (Wolf Willy) en Patrick Onzia (Wolf Waldo). Samen met Peter Thyssen (Wolf Wuppert) zetten zij hun creatiefste beentje voor. Ook vader Baltimoor (Dirk Lavrysen) en konijntje Pluisje (Free Souffriau) geven acte de présence.
We spraken ook nog even kort met David Michiels, die de macho-wolf Willy speelt, en met Peter Thyssen, die wederom in de huid kruipt van de superonnozele Wuppert.
Peter Thyssen:
Hoe anders wordt deze show voor jou, in vergelijking met de vorige?
Het zal vooral veel meer kilometers per voorstelling zijn voor ons. Nu spelen we op twee locaties natuurlijk wel verbonden zijn met elkaar. Bij de vorige voorstelling was ons onderkomen aan de achterkant van het huisje van K3, nu zitten we in de auto op het andere podium. Verder is er ook meer volk op de buhne, alle oude personages zijn gebleven maar er zijn er nog een paar bijgekomen.
De rol van Wuppert is de clown onder de wolven. Wordt daar nog veel in veranderd met het oog op de grotere zalen? Nee. Hoe de grote zalen het ervaren zal uiteindelijk moeten blijken. Tijdens de K3-show in Ahoy heb ik zelf een stukje van de 3 biggetjes gezien en dat stond daar fantastisch. We hebben nu nog wat meer ruimte, dus het zal zeker wel marcheren. Het spektakel wordt in zijn geheel veel groter. De belichting bijvoorbeeld, niet alleen op het decor, maar ook tussen het publiek, dus de zaal zal er alleen maar meer betrokken bij raken.
In Pinocchio vorig jaar speelde je als Fox en Trot twee rollen tegelijkertijd, de wolf Wuppert is een 1-dimensionale rol. Heb je een voorkeur?
Op een gegeven moment had ik het met die pop wel gehad. Constant springen van het ene stemmetje naar het andere was leuk om te doen, maar ook pittig voor je stembanden. Dit is fysiek veel zwaarder, maar ook wel leuker om te doen.
David Michiels:
Is het voor je mogelijk een vergelijking te trekken met de vorige show?
Ik heb de vorige keer niet meegedaan en de show alleen op DVD gezien. Maar gelet op het decor met de catwalk zal het voor de mensen helemaal anders zijn. Zeker waar het de wolven betreft, die veel dichter bij het publiek zitten.
Hoe ervaar je de rol van Willy tijdens de repetities?
Het is heel leuk. Het is een heel fysieke rol en dat heb ik ook al wel gevoeld, zeker op de dag erna. (We zijn nu zo’n twee weken aan 1 stuk aan het repeteren.) Het klikt ook heel goed met de twee andere wolven en ik denk dat dat ook zeker wel te zien zal zijn bij de voorstellingen.
De scenes die we spelen bij de auto zijn ook erg leuk om te doen.
Niet bang voor een Grease-moment.
De auto rijdt niet, hij kan wel draaien. Het incident met de auto bij Grease gebeurde daags voor de repetities; dat is natuurlijk wel heftig. We hebben dezelfde choreograaf, Martin (Michel), dus vandaar dat we er wel wat van wisten.
Is er nog veel ruimte in de voorstelling voor veranderingen, of staat alles al in grote lijnen vast?
We hebben tijdens de repetities toch vrij veel inspraak. Natuurlijk zitten er ook een aantal dingen in die hetzelfde zijn als de vorige keer. Maar doordat de wolven niet meer in het huisje van de vorige keer zitten kon er toch nog veel worden geprobeerd, in overleg met Gert (Verhulst, regisseur).
Hoe is het om met K3 te spelen?
We hebben nog niet zo veel samen gerepeteerd. Maar de eerste keer was wel bijzonder. Normaal gezien is er toch een bepaalde gene als je moet gaan dansen of zo, maar dat was nu totaal niet het geval. De sfeer was meteen heel leuk en goed.
Heel veel spelers hebben hun oude rol weer opgepakt. Hoe is dat tijdens de repetities?
Ze zullen de rol vaak mischien al zestig keer hebben gespeeld. Die pakken de rol ook echt meteen weer op. Peter ook, die hoeft zijn kostuum maar aan te doen en hij begint meteen als Wuppert te improviseren.
Heb je al eerder gespeeld in dit formaat zalen?
Met het Koninklijk Ballet van Vlaanderen heb ik wel in grote zalen gestaan, ook in Nederland, maar niet van het formaat Ahoy. Ik ben daar zelfs nog nooit geweest. Het zal misschien even schrikken zijn bij het binnenkomen. Tegelijkertijd zijn we dan door de voorstellingen in Hasselt al ingespeeld, dus het gaat wel goed komen.
