Ik begin maar gewoon.
Ik heb het enorme geluk dat ik alles wat ik wilde vorig jaar heb kunnen doen: ik ben naar Londen geweest, naar Disneyland Parijs, heb een prachtige reis door West-Amerika gemaakt vooraf gegaan door een paar dagen New York, ik heb de voorstellingen gezien die ik wilde zien met de artiesten die ik wenste te zien en ik heb het jaar afgetopt met twee keer naar Oberhausen voor Tanz der Vampire.
Dit jaar hoefde ik helemaal niets; mijn enige plan voor dit jaar was mij concentreren op mijn studies (ik ben vorig jaar begonnen aan twee studies, een therapeutische harpopleiding van twee jaar en een ICT-opleiding van eem half jaar) en mijn loopbaanplanning.
Het enige wat ik dit jaar aan bijzonderheden had gepland was een week Engeland voor de harpopleiding, maar deze week is doorgeschoven nu naar volgend jaar.
Eigenlijk is deze periode voor mij nu superrelaxed en superrustig; ik hoef niets voor niemand en kan me volledig focussen op mijn geplande richting.
Doordat daarnaast alle mogelijkheden tot uitgaan stilliggen en mijn agenda met geplande voorstellingen leegvalt, houd ik ook nog eens tijd en financiële ruimte over; wat heel fijn is, want ik ben sinds 1 januari ‘in between jobs’, wat betekent dat mijn inkomen is afgenomen en mijn reserve was al aardig op.
Ik weet niet hoe ik het gedaan heb, maar in januari moest ik nog drie weken overbruggen tot de komst van de eerste WW en inmiddels ben ik twee maanden ingelopen.
Daarnaast bof ik enorm dat ik goed alleen en op mezelf kan zijn en mezelf goed kan vermaken.
Ik ondernam ook heel makkelijk en vaak dingen alleen toen we nog wel alle vrijheid hadden zonder de beperkingen die aan corona zijn gebonden.
Ik miste alleen de fysieke contacten van de speldates met vrienden en de onbezorgde koffiebezoekjes aan mijn ouders.
Maar de digitale middelen zijn nu echt een zegen; er is zoveel mogelijk online!
Ik zou niet weten hoe we dat tien jaar geleden hadden gered.
Eigenlijk geniet ik vooral heel erg van de rust nu en de stilte.
Van het feit dat er bemoedigende teksten en leuke Loesje-posters hangen in de stad in plaats van schreeuwende reclames.
Van de saamhorigheid die ik overal om me heen zie.
Van het vertrouwen dat dit een transitie is in de tijd die tot iets beters leidt.
Ik begin alleen een beetje wars te worden van de opgelegde termen als ‘anderhalvemetersamenleving’ en het ‘nieuwe normaal’.
Laten we asjeblieft niet vergeten dat dit allesbehalve normaal is en dat we over een, twee of drie jaar - wanneer dan ook - niet zijn verworden tot hersenloze robots die alleen nog maar kunnen doen wat de overheid zegt.
In de tussentijd besef ik ook heel goed dat het voor velen nu een heel spannende tijd is.
De kleine ondernemers, de ZZP-ers en zeker ook de cultuursector.
Ik hoop dat de schade zoveel als mogelijk beperkt blijft en dat ook hier de overheid wijze keuzes maakt.
Ik heb cartoons gezien die de spot dreven met de financiële injectie voor grote bedrijven ten koste van kunstenaars en artiesten.
Ik hoop ook dat degenen die het voor het zeggen hebben, wakker genoeg zullen zijn om te zien dat het ‘anders’ moet; dat niet alle economische belangen zo vanzelfsprekend waardevoller zouden moeten zijn dan duurzaamheid, klimaat, kunst en cultuur.
Er zijn heilige huisjes omgevallen de laatste tijd.
Als iets duidelijk is geworden de afgelopen maanden, dan is het dat ondergewaardeerde taken en beroepen nog nooit zo belangrijk bleken.
Voor de komende tijd ga ik de laatste hand leggen aan mijn studie, voor dat deel wat nog tot aan de zomer stond gepland.
Mijn loopbaanplannen verder vormgeven.
In de hoop en het vertrouwen dat dit leidt tot een leuke nieuwe baan.
Waarmee ik weer mijn eigen inkomen verdien en volgend jaar nog weer zo’n mooie reis kan maken.
En intussen ga ik genieten van de voorpret van het cultureel online aanbod.
Die gave voorstellingen die ik heb gezien.
Ik kan niet wachten tot de aangekondigde stream van Nora (English National Ballet) en Coriolanus (Donmar Warehouse).
Even lekker cocoonen in de sfeer terug van London, al is het dan niet live.
In mijn hoofd zal ik er weer zijn ♥️