Toch een paar woorden over gisteren, de laatste show van Carrie en Rob, na iets meer dan 2,5 jaar gediend te hebben in de cast van Les Mis.
Wat ik heel tof vond, is dat Jeremy Secomb moest invallen bij Phantom (nog geprobeerd voor de middag een kaartje te bemachtigen, maar helaas). Hoe diehard is dat. Phantom weg/ziek, standby Phantom afwezig, ‘Oh joh, dan loop ik drie theaters verder en speel vanavond wel Phantom ipv javert’ haha!
Dat betekende dat ik wederom Adam als Javert zag. Nu heb ik een soft spot voor die man, en vond ik hem vorige week ook al goed, maar gisteren overtuigde hij in zijn acteren veel meer! Vanaf het moment dat hij op kwam lopen geloofde ik hem en bracht hij een interessante laag aan zijn karakter. Vocaal is hij heel sterk, hoewel hij soms iets meer mag doseren naar mijn mening. Maar vooral zijn lage noten… pfff kippenvel. Zijn stars en suicide zorgden in ieder geval weer voor tranen. En ook Ryan was wederom op als Thenardier. Ik vond hem iets minder dan vorige week, maar het publiek was mega enthousiast dus gelukkig kwam zijn vertolking goed aan.
Carrie en Rob, want daar ging ik uiteindelijk voor, deden zoals zij al ruim 2.5 jaar doen. Beide zette een prima performance neer. Petje af want het lijkt me niet niks om de zaal in te kijken en na zo’n lange tijd te beseffen dat dit (waarschijnlijk) de laatste keer is dat je dit doet.
Rob kreeg het even zwaar toen Eponine in zn armen stierf, en dit keer was er wel een kus, wat ik heel erg mooi vond.
Zijn empty chairs ging wederom door merg en been, ik ga deze jongen echt missen. Hij heeft mij het personage Marius echt doen waarderen, waar ik het eerst eigenlijk een beetje een irritant joch vond.
Aan het eind van de voorstelling sprak Peter nog een paar mooie woorden voor deze twee jonge getalenteerde mensen wat heel ontroerend was. (ik had gedacht het wel droog te houden, maar er zijn toch wat tranen tussendoor gekomen)
In de zaal zaten erg veel krijsende hopefuls, die soms een beetje irritant waren, maar ik gun Carrie die populariteit zeker.
Vanaf 10 uur ‘s ochtends stonden er al mensen bij stage door, dus dat zegt wel wat.
Big shoes to fill als je het mij vraagt, maar met Craig en Danielle (en Patrice) (Ohhh, ik wil morgen eigenlijk weer) moet dat zeker goedkomen.