De projecties vond ik ook niet altijd geslaagd. Wij zaten redelijk vooraan, dus er redelijk dicht op, en bijvoorbeeld de projecties tijdens de reis naar Bad Ischl helemaal aan het begin, vond ik erg druk en chaotisch. Al die ansichtkaarten die ineens in beeld vliegen…. Zo waren er nog een paar die naar mijn idee teveel afleidden.

Lance - 17 March 2015 11:47 AM

MeMartijn - 17 March 2015 09:36 AM

Nou, dat er een verklaring voor is maakt de projectie zelf er niet mooier op.

Maar dát is Elisabeth in zijn oorspronkelijk vorm nou eenmaal… een hele rare productie, dus een kustlijntje in de achtergrond. Ach, wel artistiek. 😉

Ja, dat het een musical is die totaal met allerlei waarheden aan de haal gaat met die liefde tussen de dood en Elisabeth wist ik al.

Weet iemand waarom Luigi Lucheni   in de proloog met die stok/staaf zwaait?

Ik denk dat hij balanceert tussen leven en dood?

Ik dacht dat hij met de stok zwaaide als een aansturing voor de marionetten/poppen die zich onder de brug bevinden. Hiermee zou hij de ‘doden’ tot leven wekken en ze naar zijn hand zetten.

MeMartijn - 17 March 2015 05:47 PM

Ja, dat het een musical is die totaal met allerlei waarheden aan de haal gaat met die liefde tussen de dood en Elisabeth wist ik al.

Dát ook, maar in de oorspronkelijke productie was ook gebaseerd op de Weense kermis. Vandaar ook de botsautootjes, de carousel en het reuzenrad… Zit dat nog in de huidige productie? Bij de tourproductie die toen in Antwerpen kwam was dat wel…

Waarom gebaseerd op de Weense kermis? Wat heeft dat met Elisabeth te maken?

De botsauto’s en reuzenrad wel. Carrousel herinner ik me niet. Wel een schaakspel. Ik vind het overigens niet heel raar. De botsauto’s niet perse nodig maar het past wel allemaal bij de voorstelling.

Was decor e.d. deze tour heel anders dan tijdens de 2011 tour in Duitsland? Toen ben ik naar Keulen geweest. Deze keer in Essen ergerde ik me namelijk groen en geel aan het decor (hetzelfde had ik overigens in 2013 in Wenen, dat decor was echt verschrikkelijk), maar ik kan me niet herinneren dat ik het decor in Keulen zo storend vond…